همزمان با هفته حقوق بشر آمریکایی، فرزند شهید ترور «عشرت اسکندری» به بازخوانی جنایت 40 سال پیش منافقین در یکی از خانه‌های تهران پرداخت و گفت: درباره جنایات داعش، مطالب زیادی شنیده‌اید، اما جنایات آنان هیچ گاه به جنایات منافقین نمی‌رسد.
به گزارش هابیلیان، ویژه برنامه «سروستان بی‌پایان» به مناسبت گرامیداشت شهدای هفتم تیر و همزمان با هفته بازخوانی و افشای ماهیت حقوق بشر آمریکایی با حضور خانواده شهدای ترور، جانبازان و برخی نویسندگان در مجتمع فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی، صبح امروز (چهارشنبه هشتم تیر ماه) برگزار شد.
در ابتدای این نشست، معصومه اسکندری فرزند شهیده عشرت اسکندری به بازخوانی جنایت ۴۰ سال پیش منافقین در یکی از خانه‌های شهر تهران پرداخت و گفت: در روز پنج‌شنبه چهارم شهریورماه سال ۱۳۶۱ پدرم که یک سپاهی بود بر خلاف روزهای دیگر که ساعت ۶:۳۰ صبح از خانه خارج می‌شد، ساعت ۶:۲۰ صبح به همراه دایی‌ام از منزل خارج شد. من در آن زمان ۶ سال بیشتر نداشتم. برای گرفتن وضو به حیاط خانه رفتم. چون مادرم به من سفارش کرده بود قبل از سن تکلیف نماز بخوانم.
وی افزود: در حالی که مشغول وضو گرفتن در کنار حوض آبی‌رنگ منزلمان بودم، به شدت صدای کوبیدن در می‌آمد. مادرم به من یاد داده بودم قبل از اینکه در را باز کنم، بپرسم چه کسی پشت در است، اما در آن لحظه آن قدر ترسیدم که در را سریع باز کردم. در را که باز کردم، ۲ نفر داخل خانه شدند و من را به گوشه حیاط پرت کردند.
اسکندری در حالی که سعی می‌کرد صلابت صدایش را حفظ کند، اظهار داشت: شب قبل این واقعه به خاطر مراسم پاگشا، در منزل مهمان داشتیم. بیشتر مهمان‌ها رفتند، تنها دایی‌ام و همسرش و پسر عمه‌ام که از شهرستان آمده بودند، در منزلمان مانده بودند.
وی ادامه داد: در آن ساعت صبح، مادرم به همراه پسرعمه و همسردایی‌ام (شهیده فاطمه عشریه) در آشپزخانه مشغول صرف صبحانه بودند. پسرعمه‌ام (شهید علی‌اکبر خدادادی) ۱۸ ساله و عازم خدمت سربازی بود و برای خداحافظی به دیدار ما آمده بود. البته خانواده‌ام سه بار در روزهای قبل این واقعه دردناک از سوی منافقین تهدید شده بودند، برای همین مادرم از چند روز قبل حس کرده بود که حادثه‌ای در شرف وقوع است و دائم به پدر توصیه می‌کرد که در خانه را باز نکند.
این فرزند شهید ترور خاطرنشان کرد: وقتی مادرم سروصدا را شنید، از داخل منزل روی تراس آمد. چون آن موقع ترور زیاد انجام می‌شد، مادرم یک زمینه قبلی داشت و فهمید که منافق هستند. بنابراین با صلابت و بدون هیچ ترسی شروع به شعار دادن کرد و بلند فریاد زد: «مرگ بر منافق». در این هنگام آن افراد مهاجم، مادرم را به گلوله بستند.
وی افزود: منصوره خواهر چهار ساله‌ام وقتی مادرم را دید، به سمت او آمد و منافقین یک گلوله به پهلوی راست او زدند، بعد به داخل خانه رفتند و در آشپزخانه همسر دایی‌ام و پسرعمه‌ام را به گلوله بستند. در ادامه به اتاقی که برادرهایم بودند، رفتند منتها تیر از بالای سر آن‌ها رد شد، برادرهایم در آن زمان هفت سال و ۲ سال داشتند. هنگام خروج از خانه منافقین می‌خواستند نارنجک را منفجر کنند که به علت اینکه مردم هوشیار شده بودند و در کوچه بودند، منصرف شدند.
این شاهد عینی جنایت منافقین بیان داشت: امروز خیلی از افراد درباره جنایت گروهک تروریستی داعش مطالب زیادی شنیده‌اند، اما بدانند که جنایت داعش هیچ گاه به پای جنایت‌های منافقین نمی‌رسد.
منبع: فارس
