پایگاه اینترنتی ویکیلیکس در تاریخ 18سپتامبر2009 سندی از وضعیت جداشدههای سازمان مجاهدین خلق و اظهارات آنها درباره نقض حقوق بشر در این سازمان منتشر کرد.
طبقهبندی شده توسط: مشاور سیاسی وزیر «گری ای. گراپو» بهدلایل «1-4» (ب) و (د)
- (ج) چکیده: چند نفر از اعضای مجاهدین خلق که اخیراً از این سازمان جدا و تحت حمایت دولت عراق در هتلی در بغداد بودند در تاریخ 17دسامبر با «امبافس» دیدار کردند. آنها مدعی شدند که کشورهای غربی نسبت به وضعیت این افراد بهعنوان پناهجو بیتفاوت هستند. بسیاری از آنها فاش کردند که مجاهدین خلق آنها را آزار روحی و روانی داده است. آنها همچنین تصورات فعلی از مجاهدین خلق را تأیید کردند که نشان میداد مجاهدین خلق بهعنوان سازمانی فرقهگونه اعضای خود و افراد فریبخورده را کنترل میکند.
جداشدهها از کمک دولت عراق قدردانی کردند؛ اما خواستار اقدام مضاعف از جانب سازمان ملل و کشورهای ثالث شدند تا به این بلاتکلیفی حقوقی و فیزیکی آنها در عراق پایان دهند. آنها هشدار دادند که ناتوانی در انجام این امر سبب میشود سایر ساکنان از جداشدن از گروه مأیوس شوند.
افزایش نگرانیها
- (ج) مسئول ناظر بر ایران و پولاف در تاریخ 17 سپتامبر با جداشدههای مجاهدین خلق که در هتلی متوسط با هزینه دولت عراق اقامت دارند دیدار کردند. هدف از این ملاقات بحث درباره وضعیت کنونی این افراد و شرایطی بود که منجر به ورود آنها به اشرف شد. بیستویک جداشده در بغداد حضور دارند که بیست نفر آنها مرد و یک نفر زن است. (نکته: این زن در ملاقات شرکت نکرد؛ اما حاضر است جداگانه با امبافس ملاقات کند. یک نفر از اعضای «کمیته اشرف» در طول ملاقات به نمایندگی از دولت عراق حاضر بود. پایان نکته). بیستودو نفر دیگر در اربیل در انتظار جابهجایی توسط کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان هستند. جداشدههای حاضر در بغداد، چندین ماه گذشته را در یک هتل محلی دو ستاره تحت کنترل دولت سپری کردهاند.
- (ج) سن افراد جداشده بین 25 تا 60 سال است. اکثر آنها بهطور متوسط 10 تا 15 سال در اشرف بودهاند. آنها هوادار متعهد مجاهدین خلق یا اسرایی بودند که ظاهراً با وعدههای دروغینِ استخدام، تحصیل در خارج یا کسب اقامت در اروپا فریب خوردهاند. جداشدهها تأیید کردند که این اولین تعامل آنها با یک گروه خارجی است و از ملاقاتهای بعدی استقبال کردند.
- (ج) جداشدهها، گرچه قدردان کمکهای دولت عراق هستند؛ اما همگی خواستار خروج هرچه سریعتر از این کشور و پناهندگی/جابهجایی در اروپا، ایران، آمریکا یا کانادا شدهاند. بسیاری از آنها بهخوبی به این نکته اشاره کردهاند که محققنشدن جابهجایی آنها باعث شده که سایر ساکنان اشرف از ناامیدی و «برزخ» در هتلهای عراق بهراسند و تمایلی به ترک سازمان نداشته باشند. بسیاری از آنها هم از اینکه آمریکا و دیگر کشورهای غربی آنها را بهعنوان پناهنده نپذیرفتهاند ابراز ناراحتی کردند. یکی از این افراد پرسید که چرا، علیرغم اعلام قطعرابطه با مجاهدین خلق، هنوز مثل تروریستها با آنها رفتار میشود و از اعطای مکان جدید به آنها خودداری میشود. او خاطرنشان کرد که حتی اسرای سابق گوانتانامو به اروپا منتقل شدهاند. فرد دیگری بیان کرد که اگر میدانست جابهجایی اینقدر دشوار است، علیرغم تمام دشواریها در اشرف میماند.
- (ج) تعدادی از جداشدهها نارضایتی خود از دولت آمریکا و بیاعتمادی به آن را بهخاطر «تشویق آنها به خروج و بالابردن توقعاتشان در مورد کمک» ابراز کردند. دیگران نیز درباره وضعیت دوستان و خانوادههایشان که هنوز در اشرف هستند ابراز نگرانی کردند. در خصوص انگیزههای خروج از اشرف، تقریباً تمام جداشدهها بر این عقیده بودند که مجاهدین خلق به آنها خیانت کرده است. آنها همچنین گفتند که تحقیر جسمی و روانی آنها بهدست سازمان آنها را دلسرد کرده است. یکی از جداشدههادرخواست کرد که او را در برگرداندن اوراق و دیگر اسناد شخصیاش از جمله گذرنامه و اسناد شناسایی از اشرف کمک کنند.
خواستهها درخصوص نقلمکان به غرب
6- (ج) هنگامیکه مسئول ناظر بر ایران از آنها درباره تمایل به بازگشت به ایران پرسید، فقط چهار جداشده تمایل نشان دادند و بقیه خواستار «زندگی آزادانه در یک جامعه باز، ترجیحاً در غرب» بودند. یکی از آنها گفت که زندگی در ایران فعلی با توجه به تغییرات سیاسی و اجتماعی پس از انقلاب ایران، برایش غریب خواهد بود. یکی از چهارنفری که ذکر شد از کوتاهی نماینده «کمیته بینالمللی صلیب سرخ» برای تسهیل بازگشت آنها به ایران گلهمند بود.
7- (ج) کمیته بینالمللی صلیب سرخ در ملاقات جداگانهای در همان روز به مسئول ناظر ایران اطلاع داد که انتظار میرود این چهار نفر، بسته به زمان صدور گذرنامه و دیگر اسناد، طی یک هفته به ایران منتقل شوند. (نکته: سفارت ایران در عراق پیشنهاد داده برای اعضای عادی سابق مجاهدین خلق گذرنامه صادر کند تا به ایران مراجعت کنند؛ اما یکی از جداشدهها که میگوید مسئول سابق بخش سیاسی مجاهدین خلق بوده به ناظر ایران گفت که افسران اطلاعاتی ایران بهطور منظم با جداشدهها ملاقات میکنند تا درقبال گذرنامه و جابهجایی احتمالی به اروپا از کمک آنها علیه مجاهدین خلق بهره بگیرند. این جداشده توضیح داد افرادی که همکاری میکنند با گذرنامههای رسمی ایرانی به ترکیه سفر میکنند و سپس با اسناد جعلی به اروپا قاچاق میشوند. او همچنین، ادعای دیگر جداشدهها مبنی بر اینکه با وعدههای دروغین به اشرف کشانده شدهاند را رد کرد و گفت که این ادعاها فقط برای کمک به پرونده انتقال آنان به کشورهای ثالث ساخته و پرداخته شدهاند. پایان نکته.)
توهمزدایی درباره مجاهدین خلق
8- (ج) بسیاری از جداشدهها از آزار روحی و روانی به دست مجاهدین خلق از جمله سلول انفرادی در زندانهای مجاهدین خلق در اشرف خبر دادهاند. یکی از جداشدهها که روی ویلچر بود با خشم از خردشدن شخصیت اعضا توسط سازمان مجاهدین خلق و تهدید به تسلیم کردن افراد به رژیم صدام در صورت نپیوستن به سازمان صحبت میکرد. او و دیگران ضمن ابراز نارضایتی از امکانات پزشکی دولت عراق خواستار کمک پزشکی در مورد بیماریهایشان شدند.
9- (ج) مسئول ناظر بر ایران از جداشدهها درباره مدت اقامت آنها در اشرف و دلایل آنها برای حضور و نهایتاً خروج از آنجا پرسید. تقریباً همگی گفتند که به اشتباه خود درباره مجاهدین خلق یا زندگی در اشرف پی برده و برای آزادی بیتاب بودهاند. اکثر آنان تأیید کردند که وزارت حقوق بشر دولت عراق با کمک ارتش آمریکا و اردوگاه پناهندگان اشرف (ARC) در همجواری اردوگاه اشرف به خروج آنان کمک کردهاند. (نکته: ARC از آن زمان به بعد به خاطر تعداد کم جداشدهها تعطیل شد. پایان نکته). در ذیل نمونههایی از پاسخهای این افراد آمده است:
- شش سال اقامت؛ 25ساله و قبلاً دانشجو؛ از سال 2003 مقیم اشرف؛ با وعده فرصت تحصیلی در خارج از کشور فریب خورده؛ هیچگونه همسویی سیاسی یا ایدئولوژیکی با مجاهدین ندارد.
- نوزده سال اقامت؛ 39ساله، قبلاً در جنگ به اسارت عراق درآمده، مجاهدین خلق مدارک شناسایی او را ضبط کرده و قول داده که بازگشت او به کشورش یا اقامتش در کشور ثالث را تسهیل کند.
- نه سال اقامت؛ فریبِ وعدههای سفرخارجی را خورده و با «مجوز عبور» تحت نام جدید از ترکیه به اشرف آورده شده است.
- نه سال اقامت؛ قبلاً در ترکیه برای مجاهدین خلق نیرو جذب میکرده، تحت عنوان «مشورت» با رهبری به اشرف کشانده شده اما بهخاطر تردید در وفاداریاش زندانی شده.
- هجده سال اقامت؛ معتقد بود مجاهدین خلق یک سازمان تروریستی و خیانتکار سیاسی است. سه ماه پیش بعد از چندین بار تلاش ناموفق از اشرف فرار کرد. برادرش در اشرف مانده و قادر به ترک آن نیست.
- بیست سال اقامت؛ عضوی از مجاهدین خلق که رهبری مانع از خروجش شدند؛ اما توانست با کمک دولت عراق و ارتش آمریکا از آنجا خارج شود.
- بیست سال اقامت؛ خودش را مبارز آزادی و مخالف استبداد ایران میخواند؛ پس از افشا شدن دروغهای مجاهدین خلق این گروه را ترک کرد؛ سازمان مجاهدین خلق را «منفورترین و منحرفترین سازمان در دنیا» میداند.
- هشت سال اقامت؛ درحالیکه در امارات بهسر میبرد با وعده اقامت فریب خورد، 13000 دلار به مجاهدین داد تا جابهجاییاش را تسهیل کنند؛ خود را گرفتار در اشرف یافت.
نظر
10- (ج) جداشدهها، اگرچه در آسایش نسبی بهسر میبرند؛ اما معلوم (و قابل درک) است که از وضعیت کنونی خود و نامشخص بودن فرصتهای احتمالی برای پناهندگی خود آشفته شدهاند. مسئول ناظر بر ایران، در یک جسله متعاقب با هیئتهای اروپایی و نمایندگان سازمانملل بر درخواست جداشدهها برای کمک به انتقال آنها تأکید کرد. کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان نیز بههمین اندازه از فقدان تمایل کشور ثالث در ارائه پیشنهاد پناهندگی به جداشدههایی که بهعنوان پناهنده شناخته شدهاند مستأصل شده است. مسئولان اتحادیه اروپا، وقتی درباره بیعلاقگیشان تحت فشار قرار میگیرند، به محدودیتهای حقوقی داخلی، درباره اعطای پناهندگی به اعضای سابق سازمانهای تروریستی استناد میکنند (اگرچه اتحادیه اروپا سازمان مجاهدین را از فهرست تروریستی خارج کرده، بسیاری از کشورهای عضو اتحادیه اروپا محدودیتهای حقوقی و سیاسی مستقلی دارند که مانع از پناهندگی اعضای سازمانِ پیشتر تروریستی میشوند). بهگفته کمیساریای عالی سازمانملل در امور پناهندگان برخی کشورهای اروپایی منتظر پیشقدمی آمریکا در فرایند نقل مکان این افراد هستند. نماینده ویژه دبیرکل هم معتقد است که پذیرش برخی از پناهندگان مجاهدین خلق برای تحریض کشورهای بیرغبتِ اتحادیه اروپا به این کار ضروری است.
منبع: نشریه راهنما (مطالعات بینالمللی تروریسم)
