ایران کشوری خواهان صلح

22bahmanبه گزارش پایگاه اطلاع رسانی هابیلیان (خانواده شهدای ترور کشور)، «کوروش ضیابری» روزنامه نگارو خبرنگار مشهور ایرانی در مقاله ای که در پایگاه انگلیسی زبان «مدیا مانیتورز» منتشر شد، ایران را کشوری خواهان صلح خواند که هیچ کشوری نمی تواند ادعا کند که علیه امنیت و ثباتش اقدامی کرده است.

داستان چگونگی برخورد قدرتهای جهان با ایران در عصر کنونی داستانی ناراحت کننده و اندوه بار است. قدرتهای استعماری همیشه و همه وقت به دنبال تحمیل پیمان ها و توافق نامه های ننگین بر ایران بوده اند تا خاک این کشور را بین خود تقسیم کنند. این قدرتهای استعمار همچنین به دنبال حمله به ایران و کشتن مردم بی گناه آن و محروم ساختن آنان از حقوق و امتیازات ذاتی خود بوده اند.

ایران در طول 100 سال اخیر به هیچ کشوری حمله نکرده است. حتی در خاورمیانه، در چنین منطقه آشفته و پر هرج و مرجی ایران همواره مرکز تلاش برای حفظ صلح بوده است و مرتب به دنبال روشهایی اصیل و قانونی برای ایجاد صلح بوده که تاکنون توسط سایر کشورها در منطقه و یا سایر نقاط جهان به کار گرفته شده است.

گرچه ایران در دهه 1980 میلادی توسط رژیم بعثی دیکتاتور سابق عراق یعنی صدام حسین که آشکارا توسط ده ها کشور اروپایی و آمریکا حمایت و تامین مالی می شد مورد حمله قرار گرفت، اما هیچگاه به گزینه هایی خشونت آمیز و تهاجمی برای دفاع از امنیت و خاکش متوسل نشد.

ایرانیانی که روزهای فراموش نشدنی هشت سال دفاع مقدس را به خاطر دارند به خوبی بر خلوص و پاکی جوانان ایران در دفاع از این کشور در مقابل رژیم صدام واقف هستند. صدام تمامی تاکتیکهای غیرقانونی و ممنوع جنگی از جمله سلاح های شیمیایی غیرقانونی که توسط آمریکا، انگلیس و سایر کشورهای غربی در اختیار او قرار می گرفت و به واسطه آنها 100000 ایرانی جان باختند را در مقابل ملت بی دفاع ایران به کار برد ولی در عوض ایران هیچگاه از چنین روش های غیرانسانی، وحشتناک و غیر متعارف استفاده نکرد.

«رابین رایت» در کتاب رویاها و سایه ها: آینده خاورمیانهکه در سال 2008 منتشر شد افشا کرد که CIA در سال 1991 آمار تلفات ایران از سلاحهای شیمیایی عراق را 50000 تخمین زد در حالی که امروز آمار اصلی قربانیان بیش از 100000 نفر تخمین زده می شود چرا که اثرات طولانی مدت آنها هنوز هم منجر به تلفات می شود.

گفته می شود که پس از آمریکا، انگلیس، اتحاد جماهیر شوروی، فرانسه و ایتالیا برجسته ترین کشورهایی بودند که تسلیحات، آموزش نظامی و حمایت های مالی در سالهای پیش از شروع جنگ بین ایران و عراق و همچنین همزمان با آن در اختیار صدام حسین قرار می دادند. در همان سالهای سخت و غیر قابل تحمل هیچ کس نبود که ایران را کمک کند و صرفاً جوانان ایرانی با دستانی خالی بودند که با هدف دفاع از خاک کشورشان به جبهه های جنگ شتافتند.

آن جنگ اکنون پایان یافته است و تنها چیزی که مانده است خاطرات مردم ایران از بی رحمی صدام در کشتار ده ها هزار مردم بی گناه با همدستی و اغماض غرب است.

هم اکنون آمریکا و اسرائیل پیوسته ایران را متهم به حمایت از تروریسم می کنند و عمداً این واقعیت را نادیده می گیرند که ایران همواره هم درخط مقدم مبارزه ومقابله با تروریسم بوده و هم قربانی خاموش تروریسم دولتی غرب بوده است.

گروه تروریستی سفّاک مجاهدین خلق که از زمان پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1979 از حمایتهای آمریکا و پادوهای اروپایی اش بهره مند بوده است در حال حاضر به دنبال حمایت بین المللی برای یافتن محلی دائمی برای اقامت می گردد تا زمانی که از کمپ اشرف در استان دیالی به بیرون افکنده شد بتواند در آنجا ساکن شود. این گروه مسئول جان صدها نفر از شهروندان ایرانی و ده ها نفر از مقامات دولتی است و هدف اولیه خود را تغییر رژیم در تهران با حمایت تل آویو و واشینگتون اعلام کرده است.

مقامات غربی هم به زعم خویش ابراز پشتیبانی و حمایت از این فرقه تروریستی کرده اند و اتحادیه اروپا هم در ژانویه 2009 و در اقدامی که اعلام جنگ همه جانبه علیه ایران بود نام مجاهدین خلق را از لیست سازمان های تروریستی خود حذف کرد. اکنون هم مقامات آمریکایی در تلاشند تا دولت خود را متقاعد سازند که فضای بیشتری به مجاهدین خلق بدهد تا بتواند برنامه های خود را علیه ایرانیان بدون اینکه به عنوان یک گروه تروریستی تعقیب شود، انجام دهد.

و امروز پس از پایان سال های وحشتناک جنگ با عراق و تجربه توطئه ها و برنامه های غربی هایی که به دنبال بی ثباتی در ایران به قیمت جان و امنیت ملت ایران هستند، فشارها بر تهران بر سر برنامه هسته ای این کشور روز به روز بیشتر می شود. این فشارها به صورت تحریم های بی شمار اقتصادی و تهدید به جنگ و صرفاً به این خاطر بر ایران تحمیل می شود که این کشور به دنبال ملی کردن انرژی هسته ای و استفاده از آن برای مقاصد غیرنظامی است.

آمریکا و متحدان آن هم از سوی اسرائیل برانگیخته شده اند تا تهران را تحت فشار قرار دهند که یا دست از انرژی هسته ای خود بردارد و یا تنبیه شده و با عواقب جدی تری از قبیل حمله نظامی روبرو شود. از قضا تمام آنهایی که از ایران می خواهند که از حقوق هسته ای خویش صرف نظر کند خود دارای سلاحهای هسته ای هستند که یا کلاهک های هسته ای خود را بر سر دیگر ملت ها استفاده کرده اند و یا آنان را تهدید به این امر نموده اند.

جرم ملت ایران چیست که باید در معرض انواع و اقسام آزارها و تبعیضات از سوی قدرتهای جهان و هم پیمانان آنان واقع شود؟ پاسخ این سوال بسیار ساده و در عین حال کاملا پیچیده و غامض است.

ایران کشوری است که تاریخچه آن آمیخته با همزیستی مسالمت آمیز با سایر کشورها است. تا همین امروز که شما این مقاله را می خوانید ایرانی ها هیچگاه به عنوان یک قدرت استعماری شناخته نشده با وجود اینکه در برخی از مقاطع تاریخ قابلیت تبدیل شدن به یک قدرت استعمارگر را دارا بودند.

ایران تاکنون هیچ کشوری را برای گسترش ایدئولوژی خود تهدید به لشکرکشی نکرده است. انقلاب ایرانیان در سال 1979یک انقلاب فرهنگی و مذهبی بود. ایرانی ها همیشه به دنبال زندگی در صلح و آرامش بوده اند. این استقلال ایران و عدم هم پیمانی آن با ابرقدرت هاست که این کشورها را آزرده می سازد.

اجازه دهید منصفانه و عادلانه قضاوت کنیم. ایران چقدر دشمن دارد و پشت این دشمنی های کور چیست؟ آیا غیر از این است که ایران در حال تبدیل شدن به یک ابرقدرت صلح دوست و پدیدآورنده صلح است که در حال به چالش کشیدن و به لرزه افکندن پایه های برتری طلبی و سلطه طلبی قدرتهای غربی را در خلیج فارس و خاورمیانه است؟ آیا غیر از این است که ملتی با چنین فرهنگ، تمدن و تاریخچه غنی مثل ایران پایه ها و ستونهای سلطه طلبی غرب را در منطقه و جهان مورد تهدید قرار داده است.

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA

ایران کشوری خواهان صلح


دی 1402
شنبه 1 شنبه 2 شنبه 3 شنبه 4 شنبه 5 شنبه جمعه
1
2
3
5
6
7
8
9
10
11
12
14
15
16
17
18
19
21
22
23
28
29