
"بهندرت پیش میآید که واژه نفاق آنگونه که درباره اعمال رسانهها و سیاستهای آمریکا صدق میکند، با عمل دیگری جور دربیاید." این جمله آغازین مقالهای است که جوزف توماس، سردبیر مجله نیو اطلس، در مذمت سیاستهای مزورانه ایالاتمتحده در مبارزه با تروریسم نوشته است.
بهگزارش سرویس بینالملل پایگاه خبریتحلیلی هابیلیان، جوزف توماس در ابتدا با اشاره به مقاله منتشر شده توسط یکی از نویسندگان موسسه بروکینگز که در آن ایران بهعنوان کشور حامی تروریسم معرفی شده و کشورهایی مانند روسیه، سوریه، سومالی و ... به بیصداقتی در مبارزه با تروریسم متهم شدهاند، و بالعکس متحدین آمریکا از جمله عربستان سعودی، قطر و اسرائیل برای مبارزه با تروریسم تمجید شدهاند، مینویسد: " ایالاتمتحده باوجود تظاهر به مبارزه جهانی با تروریسم، خود از تروریسم حمایت کرده است. موسسه بروکینگز نیز به دنبال تلاش برای تحقق اهداف ژئوپولتیک آمریکا، علنا خواهان حمایت مالی، آموزش و مسلح ساختن گروههای تروریستی خارجی شدهاست."
در ادامه این مقاله، نویسنده به متن گزارش سال 2009 موسسه بروکینگز با نام "کدام مسیر به سمت پارس؟" اشاره میکند و میافزاید در این گزارش علاوه بر افشای استفاده از پوشش تظاهرات صلحآمیز و دموکراتیک برای اقدامات خشونتآمیز و مخفیانه تحت حمایت آمریکا، به نام یک گروه تروریستی خارجی ( گروهک تروریستی منافقین) بهعنوان گروهی مطلوب برای شورش علیه حکومت ایران و نهایتا براندازی آن اشاره میشود.
توماس در ادامه نوشته خود به این موضوع اشاره میکند که در گزارش بروکینگز حتی سابقه تروریستی منافقین در کشتار افسران و شهروندان آمریکایی در گذشته ذکر شده است و بیان شده که این گروه در لیست سازمانهای تروریستی خارجی ایالاتمتحده قرار داشته است.
وی در بخش دیگری از مقاله خود اضافه میکند: "موسسه بروکینگز همچنین اعتراف میکند بدون شک سازمان مجاهدین خلق [منافقین] به انجام فعالیتهای تروریستی علیه اهداف سیاسی و شهروندان ایرانی ادامه میدهد و اشاره میکند اگر قرار است از این سازمان با موفقیت علیه ایران استفاده شود، باید آن را از لیست سازمانهای تروریستی خارجی حذف کرد. نهایتا این همان اتفاقی بود که رقم خورد..."
سردبیر مجله نیو اطلس در ادامه مقاله خود مینویسد: ناتوانی مجاهدین خلق [منافقین] در انجام اعمال خشونت آمیز بهدلیل تعهد ایدئولوژیک آنها نبوده است بلکه این موضوع بهدلیل محدودیتهای استراتژیکی رخ داده است که توسط نیروهای امنیتی ایرانی و عراقی به این گروه تروریستی تحمیل شده است."
توماس در بخشهای پایانی مقاله خود اشاره میکند اگر گروهک تروریستی منافقین خلع سلاح نشده بود، هماکنون در هر دو طرف مرزهای ایران و عراق مشغول مبارزه مسلحانه با تهران بود و دوشادوش سایر گروههای تروریستی تحت حمایت آمریکا در سرتاسر منطقه به عنوان بخشی از ابزار جنگ نیابتی آمریکا علیه سوریه، روسیه و ایران مورد استفاده قرار میگرفت.