دنیل بنجامین، هماهنگ کننده مبارزه با تروریسم وزارتخارجه آمریکا بین سالهای 2009 تا 2012، در مقالهای که در پولیتیکو به چاپ رسید، با انتقاد از معرفی برخی چهرههای حامی گروهک منافقین بهعنوان نامزد تصدیگری وزارتخارجه آمریکا، دست به افشاگری بیسابقهای درباره این گروهک تروریستی زد.
به گزارش سرویس بینالملل پایگاه خبریتحلیلی هابیلیان (خانواده شهدای ترور کشور)، بنجامین در ابتدای این مقاله با اشاره به معرفی نامزدهای وزارتخارجه آمریکا و سایر مسئولیتهای ردهبالا در کابینه ترامپ مینویسد: "رئیسجمهور منتخب گزینههایش را از بین افرادی انتخاب کرده که برای گروه بیرحم و عجیبوغریب مجاهدین خلق [منافقین] لابیگری کردهاند." وی سپس به سابقه تروریستی منافقین اشاره کرده و بیان میکند: " دست سازمان مجاهدین خلق به خون چند آمریکایی و همچنین هزاران ایرانی آلوده است که در دهههای 80 و 90 میلادی، زمانیکه این سازمان به نیروی تحت امر صدام حسین تبدیل شده بود کشته شدند."
مسئول ارشد سابق وزارتخارجه آمریکا سپس رودی جولیانی، شهردار سابق نیویورک که لقب شهردار آمریکا نیز به وی داده شده را به عنوان شناختهشدهترین حامی منافقین معرفی میکند که بهعنوان یکی از نامزدهای اصلی تصدیگری وزارتخارجه آمریکا یا مدیریت اطلاعات ملی آمریکا نیز در نظر گرفته شده است. بنجامین در اینباره مینویسد: "مجاهدین خلق [منافقین] در طول چندین سال با دستودلبازی برای هر حضور کوتاه رودی جولیانی در مراسمات خود و همچنین برای لابی با هدف حذف نام آن از لیست گروههای تروریستی آمریکا که در سال 2012 اتفاق افتاد، 20000 دلار یا حتی مبلغی بسیار بیشتر از آن را به رودی جولیانی پرداخت کرده است.
وی سپس با اشاره به تعدادی دیگر از حامیان آمریکایی منافقین که برای تصدیگری مسئولیتهای ردهبالای کابینه ترامپ درنظر گرفته شده اند مینویسد: "عمدتا مطالبی که در رسانهها درباره روابط جولیانی و دیگر حامیان سازمان مجاهدین خلق با آن منتشر میشوند، این ارتباط را از روی کنجکاوی و یا حداکثر یک اشتباه جلوه میدهند زیرا این گروه سال 2012 از فهرست گروههای تروریستی وزارتخارجه آمریکا خارج شده است." این مقام ارشد آمریکایی در ادامه با اشاره به اینکه در زمان خروج نام منافقین از فهرست سازمانهای تروریستی وزارتخارجه آمریکا خود مدیر ادارهای در وزارتخارجه آمریکا بوده که مسئولیت تصمیمگیری درباره خروج این گروهک از فهرست گروههای تروریستی را برعهده داشته عنوان میکند باوجود اینکه همچنان از تصمیم وزارتخارجه آمریکا دفاع میکند، معتقد است هرگونه ارتباطی با منافقین چیزی بسیار فراتر از یک کنجکاوی ساده است.
بنجامین در ادامه مینویسد: "نفاقی که در مواضع جولیانی مشاهده میشود تا حدودی شگفتآور است. "شهردار آمریکا" خود را بهعنوان یک چهره محوری در مبارزه با "ترورریسم اسلامی افراطی" معرفی کرده و وطندوستی باراک اوباما را زیرسوال برده است در حالیکه احساس میکند نشستن بر سر سفره تروریستهای اسلامی-مارکسیستی که آمریکاییها را بهقتل رساندهاند به هیچ وجه اشکالی ندارد.
این مقام سابق وزارت خارجه آمریکا در ادامه مقاله خود به معرفی سوابق تروریستی گروهک منافقین میپردازد و به کشتار هزاران شهروند ایرانی از جمله مسئولینی همچون شهید آیتالله بهشتی اشاره میکند و مینویسد قرار گرفتن نام منافقین در فهرست گروههای تروریستی به این دلایل انجام شده است.
دنیل بنجامین در بخش دیگری از مقاله خود به حمله آمریکا به عراق اشاره میکند و تسلیم شدن و تغییر رویه گروهک منافقین از اقدامات نظامی به اقدامات سیاسی را از سر ناچاری میداند.
وی در قسمت دیگری از این مقاله به مبالغ هنگفتی اشاره میکند که منافقین برای خروج از فهرست گروههای تروریستی به مقامات آمریکایی داده است و مینویسد: "در واشنگتن پول همه گناهان را میشوید... بهنظر میرسد سازمان مجاهدین خلق [منافقین] حامیانش را با پیشنهادهای وسوسه برانگیز مالی برای سخنرانی در جلساتش جذب کرده است".
بنجامین همچنین اشاره میکند منافقین برای جذب وی نیز تلاشهای بسیاری کردهاند و با پیشنهاد مبالغ هنگفت سعی در جلب حمایت وی نیز داشتهاند اما او این پیشنهادات را رد کرده است. او درباره منبع مالی منافقین نیز ابراز تردید میکند و عنوان میکند طرفداران این گروه ادعا دارند هزینههای گروهک منافقین از طریق کمکهای ایرانیانی که خارج از ایران زندگی میکنند تامین میشود اما از آنجایی که مجموع مبالغ پرداختی منافقین به حامیانش مبلغ زیادی است، دو نظریه درباره منابع مالی منافقین مطرح میکند: 1- پولهایی که صدام به این گروهک تروریستی بخشیده بود و 2- کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس که از ایران نفرت دارند.
دنیل بنجامین در بخش انتهایی مقاله خود مینویسد هنوز برخی از آمریکاییها مانند جان بولتون در این توهم به سر میبرند که منافقین میتوانند نقشی در تغییر حکومت ایران داشته باشند در حالیکه تقریبا تمام کارشناسان و متخصصین امور ایران بر این موضوع اشتراک نظر دارند که منافقین در ایران کاملا منفورند و هیچکس در ایران خدمات آنان به صدام یا کشتار مردم ایران را فراموش نمیکند.