"امام به همین گروهک منافقین که خواسته بودند بیایند با ایشان ملاقات کنند، پیغام دادند که اگر شما به حق عمل کنید، من میآیم سراغ شما."
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی هابیلیان به نقل از برنا، مقام معظم رهبری در خطبه‌های نماز جمعه در سال 88 فرمودند:
"از اول انقلاب در بین همین گروه‌‌‌‌‌هائی که در دوران پیش از انقلاب و در حوادث سالهای مبارزات، همه در کنار هم بودیم، اختلافهائی به وجود آمد. امام (رضوان اللَّه تعالی علیه) با همه‌‌‌‌‌ی این اختلافات یک جور برخورد نکرد. همین طور که در روش امیرالمؤمنین عرض کردیم، روش امام (رضوان اللَّه علیه) هم همین جور بود؛ یعنی اول با مدارا، با نصیحت؛ لیکن آن وقتی که اقتضاء کرد، برخورد کرد. یک گروه مربوط به دولت موقت بودند و مشکلات آنها بود، یک گروه آن کسانی بودند که علیه لایحه‌‌‌‌‌ی قصاص آن حرکت را انجام دادند، یک
تاریخ تنها بیان رویدادهای گذشته نیست. تاریخ برای عبرت‌آموزی است. البته برای کسانی که بخواهند عبرت بگیرند. اگر خاطرات مبارزان علیه دوران پهلوی را بخوانید، پی به این نکته می‌برید. در میان مخالفان سلطنت پهلوی تنها گروهی که در برابر شکنجه طاقت‌فرسای ساواک بیشترین مقاومت را کردند یاران امام خمینی (ره) بودند که این مقاومت تنها با ایمان الهی میسر شد.
در کتاب «مسی به رنگ شفق، سرگذشت و خاطرات سیدمحمدکاظم بجنوردی» روایت جالبی
امام خمینی (ره): «اینها یک اشتباه دارند و آن اینکه شناخت از اسلام و شناخت از ایمان و شناخت از ملت اسلامی ما ندارند، آنها گمان می‌کند که با ترور شخصیت‌ها، می‌توانند با این ملت مقابله کنند، و ندیدند و کور بودند که ببینند که در هر موقعی که ما شهید دادیم، ملت ما منسجم‌تر شد.»
روز بعد از انفجار دفتر نخست‌وزیری و شهادت شهید رجایی و شهید باهنر خبرگزاری‌های مختلف دنیا نیز به این مساله پرداختند و مسائل گوناگونی را پیرامون این واقعه مطرح کردند.
گروهک تروریستی تندر در سال 1383 توسط فردی به‌نام «فتح‌الله منوچهری» ملقب به «فرود فولادوند» تشکیل شد. این فرد هدف خود را از تشکیل این گروهک براندازی نظام جمهوری اسلامی ظرف مدت یک سال اعلام کرد. شبکۀ تلویزیونی معاند «Your TV» که متعلق به فرود فولادوند است، مسئول تبلیغات و انتشار مواضع این گروهک می‌باشد.
سرکرده این گروهک تروریستی در سال 1385 ناپدید شد و کسی از سرنوشت وی اطلاع دقیقی ندارد. تنها دختر وی مدعی شده است که پدرش در سرزمین‌های اشغالی فلسطین
بیست و هفتم تیر ۱۳۶۷ خورشیدی، ایران با اعلام به دبیرکل سازمان ملل رسماً قطعنامه ۵۹۸ را پذیرفت تا آتش بس در جبهه‌های جنگ اعلام شود اما این اتفاق به آن معنا عملی نشد و صدام در کاخ ریاست جمهوری با مسعود رجوی دیدار کرد؛ دیداری که در خصوص اجرای عملیات برای چگونگی پیشروی سریع و عمیق نیروهای گروهک منافقین از خانقین به طرف تهران برای به دست آوردن قدرت در ایران با پشتیبانی محدود نیروهای مسلح عراق بود که این نقشه عملی شد و سرانجام شوم و دردناکی برای منافقین داشت.آغاز
شرح کامل شکست منافقین در عملیات مرصاد از زبان یکی از اعضای منافقین که در صحنه نبرد حاضر بود، خواندنی است: «بالاخره پس از 3 روز نبرد سخت، در تاریخ پنجشنبه 6مرداد67 دستور داده شد که نیروهای منافقین از گردنه حسن‌آباد، اسلام‌آباد و کرند عقب‌نشینی کنند. نیروهای ایرانی که بر صحنه مسلط شده بودند، با دورزدن و کمین‌گذاری، مسیر برگشت نیروهای منافقین را در ارتفاعات دو طرف جاده بستند و از فاصله چند متری به خودروهای حامل نفرات سازمان تیراندازی کردند.
به نظر مسئولان عراق قطعنامه 598، در اوج برتریهای ایران در سال 1366 و در پی پیروزی‌های بزرگ ایران در دو عملیات والفجر 8 و کربلای 5 – به تصویب رسیده و به همین دلیل درخواستهای ایران مورد توجه بیشتری قرار گرفته بود و تجدید نظر در مفاد آن ضروری به‌نظر میرسید. رهبران عراق که دستیابی به چنین خواستهای را با فعالیت دیپلماتیک امکانپذیر نمیدیدند، تنها راه موفقیت خود را برای کسب موفقیت برتر در مذاکرات و تغییر بندهای قطعنامه 598، تهاجم مجدد به خاک ایران تشخیص دادند و در یک برنامه حساب‌شده نیروهای
با پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل توسط ایران، منافقین که پس از صلح، موجودیت خود را در عراق متزلزل می‌دیدند، با تبلیغات فراوان، پذیرش قطعنامه را نشانه ضعف توان نظامی کشور ارزیابی کرده و در توهمی موهوم با سرعت آماده تهاجم به مرزهای غربی کشور شدند.
پس از فراخوان نیروها و هواداران و همچنین چراغ سبز رژیم بعث عراق، یگان‌های ارتش آزادیبخش منافقین در 3مرداد1367 از قرارگاه خود در عمق خاک عراق به حرکت درآمده و در ساعت 16 از مرز خسروی عبور کردند و بدین ترتیب عملیات فروغ جاویدان آغاز شد. طبق
با آغاز سال 1367، به‌دنبال فرسایشی‌شدن جنگ ۸ساله و با توجه به حمایت‌های منطقه ای و بین‌المللی از عراق، ضعف‌های اساسی ایران در جبهه های جنگ در برابر عراق نمایان شد. از‌همین‌رو ارتش عراق توانست طی یک سلسله‌عملیات، مناطق فاو، شلمچه و مجنون را که پیش از آن به تصرف ایران درآمده بود باز پس گیرد. از سوی دیگر سکوهای نفتی ایران در خلیج فارس مورد حمله آمریکا قرار گرفت و متعاقب آن درگیری بین ناوچه های جنگی ایران و امریکا، شرایط را برای ایران سخت کرد. در ادامه تهاجم موشکی ناو جنگی آمریکا به هواپیمای
موضوع تأمین منابع مالی منافقین در عراق با توجه به استعداد پایگاه‌ها، منابع انسانی و همچنین اقدامات و عملیات‌هایی که برای رژیم بعث عراق به انجام می‌رساندند، بسیار با اهمیت بود. در بسیاری از جلسات نمایندگان منافقین با سازمان استخبارات عراق، راه‌های مختلف تأمین منابع و اعتبارات مالی منافقین مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. منابع مالی از اختصاص سهم فروش نفت تا کمک مستقیم مالی یا اجازه قاچاق بعضی اقلام و موارد را برای منافقین در بر می‌گرفت.
صدام در آخرین مصاحبه‌اش پیش از عملیات فروغ جاویدان گفته بود مجاهدین نگران نباشند! مردم ایران یکی یکی به آن ها خواهند پیوست و حتی با همین روایت، ساح های زیادی به منافقین داده بود تا مردم ایران را علیه انقلاب اسامی مسلح کند. اما منافقین با دیدن مقاومت مردم کوچه و بازار، همان ابتدا دست به کشتار فجیع مردم غیرنظامی زدند و بیمارستان اسلام‌آباد را با بیمارانش به آتش کشیدند. یقیناً بهترین راویان این حوادث، خود اهالی کرمانشاه هستند. در ادامه شرح ماجرای عملیات فروغ جاویدان را از زبان برخی از اهالی
گروهک منافقان در پی حملات عراق به خاک میهن اسلامی و عقب‌نشینی‌های موقت رزمندگان اسلام، با تصور اینکه پذیرش قطعنامه598 ناشی از جدایی ملت و دولت است، به‌خیال واهی، فرصت را غنیمت شمرده و سعی در رسیدن به اهداف پلید خود کردند. از این رو منافقان طی عملیاتی به نام فروغ جاویدان در اوایل مرداد1367 یعنی تنها چند روز بعد از پذیرش قطعنامه از غرب وارد کشور شدند پس از چند روز درگیری درنهایت نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش ایران با اجرای عملیات مرصاد بر سازمان مجاهدین خلق پیروز شد.
سردار مرادپیری، عضو هیات‌علمی دانشگاه امام‌حسین(ع) و فرمانده بخشی از نیروهای عمل‌کننده در عملیات مرصاد است. خاطرات وی از حضور در عملیات مرصاد شنیدنی است.
در اول مرداد عراق در جنوب یک حمله به ما کرد. یگان‌های سپاه در شلمچه، کوشک، طلاییه و ارتش در قسمت فکه و عین‌الخوش بود. همزمان هم به یگان‌های سپاه حمله کرد هم به یگان‌های ارتش. عراق دو هدف داشت. ما تا آن مقطع چیزی حدود 70 هزار اسیر از عراق گرفته بودیم. عراقی‌ها حدود 20 هزار اسیر از ما گرفته بودند، لذا عراقی‌ها به‌دنبال این بودند که یک تعادل
امیرسرتیپ اصلان‌زاده، فرمانده وقت ژاندارمری کرمانشاه بوده که به‌طور دقیق در جریان جزئی‌ترین تحرکات ارتش عراق و منافقین برای حمله به مرزهای کشورمان پس از پذیرش قطعنامه 598 قرار داشته است.
او از نزدیک با چهره‌هایی همچون حسنی سعدی و شهید صیادشیرازی در ارتباط بوده و منطقه تحت امر خود را با حداقل امکانات از سقوط حتمی نجات داده است. او درعین‌حال معتقد است اگر پنج درصد از امکانات مرصاد در منطقه بالاطاق استفاده می‌شد، اصلا مرصادی به‌وجود نمی‌آمد. مشروح خاطرات امیرسرتیپ اصلان‌زاده در ادامه آمده
سردار ناصر شعبانی که اسفندماه گذشته در اثر ابتلا به بیماری کرونا درگذشت، ازجمله فرماندهان باسابقه سپاه پاسداران و از حاضران در عملیات مرصاد بود. او سالهای پایانی جنگ فرماندهی سپاه چهارم بعثت را برعهده داست و مطابق چارت سازمانی وقت مسئولیت هدایت و فرماندهی یگان‌های سپاه در استان‌های کرمانشاه و ایلام زیرنظر او بود. مقر فرماندهی سپاه چهارم بعثت در شهر کرمانشاه قرار داشت. این فرمانده فقید سپاه که به‌صورت میدانی در عملیات مرصاد حاضر بود، روایت جذابی از مقابله نیروهای مردمی و نظامی ایران با
سرتیپ دوم ابوالقاسم کیا، رئیس پژوهشگاه شهید صیاد و نویسنده کتاب «شکوه اخلاص» است که به معرفی شخصیت امیرسپهبد صیادشیرازی می‌پردازد. روایت او از رشادت‌های شهید صیادشیرازی در جریان عملیات مرصاد شنیدنی است.من یک‌ماه قبل از عملیات مرصاد و یک‌ماه بعد از آن در منطقه بودم چراکه در آن زمان مسئولیت توپخانه لشکر 88 زرهی را برعهده داشتم. وضعیت بسیار بدی شکل گرفت در تاریخ ۳۱ تیر ۱۳۶۷ عراق از ۱۲محور در منطقه غرب به داخل خاک ایران هجوم آورد. به هر حال شرایط برای آنها مساعد بود و از امکانات بسیار وسیع و
"امام به همین گروهک منافقین که خواسته بودند بیایند با ایشان ملاقات کنند، پیغام دادند که اگر شما به حق عمل کنید، من میآیم سراغ شما."
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی هابیلیان به نقل از برنا، مقام معظم رهبری در خطبه‌های نماز جمعه در سال 88 فرمودند:
"از اول انقلاب در بین همین گروه‌‌‌‌‌هائی که در دوران پیش از انقلاب و در حوادث سالهای مبارزات، همه در کنار هم بودیم، اختلافهائی به وجود آمد. امام (رضوان اللَّه تعالی علیه) با همه‌‌‌‌‌ی این اختلافات یک جور برخورد نکرد. همین طور که در روش امیرالمؤمنین عرض کردیم، روش امام (رضوان اللَّه علیه) هم همین جور بود؛ یعنی اول با مدارا، با نصیحت؛ لیکن آن وقتی که اقتضاء کرد، برخورد کرد. یک گروه مربوط به دولت موقت بودند و مشکلات آنها بود، یک گروه آن کسانی بودند که علیه لایحه‌‌‌‌‌ی قصاص آن حرکت را انجام دادند، یک
