«سایت خبری الوسط اعلام کرد دولت عراق از تمامی رسانه های خبری دعوت کرده است تا روز سه شنبه 24 آذر ماه در پادگان اشرف گرد هم بيايند و اخراج عناصر تروریستی منافقین را پوشش رسانه ای دهند.»
دولت عراق تا به حال مصوبات زیادی را برای اخراج منافقین از این کشور تصویب کرده است:
«هيئت دولت عراق در مصوبه اي ضمن تأکيد مجدد بر لزوم اخراج منافقين از اين کشور، هرگونه تعامل افراد يا گروه هاي عراقي و خارجي در عراق با اين سازمان تروريستي را ممنوع خواند.» (جام جم، 1 تیر 87)
«ژنرال عبدالقادر جاسم العبيدي وزير دفاع عراق از تهيه طرحي براي اخراج منافقين از اين كشور خبر داد و گفت: اين گروهك خسارات سنگيني را به كشور عراق وارد كرده‌اند.» (جراید، 25 خرداد 88)
«نوري المالکي نخست وزير عراق اعلام کرد که تصميم بغداد براي اخراج اعضاي گروهک تروريستي منافقين از عراق جدي است و تا زمان اخراج، اعضاي اين گروهک به يک منطقه دور افتاده در جنوب عراق منتقل خواهند شد.» (ایرنا، 20 آذر 88)
به نظر می رسد دولت عراق این بار در اخراج منافقین بیش از گذشته جدی باشد. اما نباید از نظر دور داشت که:
1. منافقین چیزی برای از دست دادن ندارند. آن ها طبق رأی قانون اساسی، دولت، پارلمان و از همه مهم تر مردم عراق باید از این کشور بروند و پرده اول سناریوی اخراج منافقین خارج کردن آن ها از نماد پایگاه تروریستی این فرقه یعنی اردوگاه اشرف است. گذشته های دور و نزدیک نشان می دهد که منافقین زمانی که به بن بست بخورند تمام شعارها و حرف های خود را پس می گیرند و همانند دیوانگان و افسارگسیختگان می شوند (خودسوزی ها در اروپا و خود زنی ها در جریان ورود ارتش عراق به اشرف از آن جمله است). در دیدگاه سران منافقین زمانی که قرار باشد چیزی به نفع آن ها نباشد، باید مناسباتی را که قرار است به نفع دشمن آن ها باشد تا حد امکان ویران کرد. از این رو دولت، ارتش و پلیس عراق در پروسه اخراج منافقین از اشرف باید نهایت دقت را داشته باشند تا پروسه خود زنی با مقیاس بسیار کمتری نسبت به آن چه منافقین برنامه ریزی کرده اند صورت گیرد.
2. برای خنثی کردن ترفند خود زنی و مظلوم نمایی منافقین شاید بهتر باشد که پلیس عراق در ابتدا حدود جغرافیایی آن چیزی که به اردوگاه اشرف معروف است را دگرگون کند. در این مرحله پلیس عراق می تواند بدون آن که وارد اشرف شود، تنها برج و بارو، دیوارها و حصارهای اردوگاه اشرف را از جا بردارد تا اردوگاه بی دروازه اشرف تبدیل به اجتماعی بدون کنترل شود.
3. حضور رسانه های خارجی برای آغاز پروسه اخراج منافقین از اشرف سیاست پسندیده ای است تا حدود وحشی گری، دجالیت و شدت خود زنی و مظلوم نمایی منافقین به خوبی برای رسانه های خارجی مشخص شود. در این راستا نیروهای نظامی عراق باید تا حد امکان از درگیری بپرهیزند تا تکتیک مظلوم نمایی منافقین کم رنگ تر شود.
4. پروسه اخراج می تواند در چند مرحله انجام شود که مرحله اول آن برداشتن حصار گرداگرد اشرف باشد. مسلماً بسیاری از اسیران اشرف بدون تمایل قلبی در این ارودگاه حضور دارند و برداشتن حصارهای گرداگرد قلعه اشرف می تواند محمل مناسبی برای تصمیم گیری و خروج از اشرف باشد.
5. دولت عراق باید فارغ از فشار گروه های حقوق بشر ساختگی و برخی از دولت های حامی منافقین به کار خود ادامه دهد. اما رعایت مشی انسان دوستانه – تا آن جا که ضرری برای نیروهای عراقی نداشته باشد – می تواند در دستور کار دولت عراق باشد.
کارنامه سیاه منافقین آن قدر تیره هست که بدون دفاع باشد، اما دولت و نیروهای نظامی عراق باید برای اخراج منافقین وارد عمل شده و با در نظر گرفتن تمام جوانب و نقشه های منافقین جهت خود زنی و مظلوم نمایی اقدام به اخراج منافقین کنند.
دیر یا زود پروسه اخراج منافقین از عراق عملی خواهد شد، اما این مسئله باید به گونه ای اتفاق بیفتد که برای دولت عراق کمترین هزینه را در بر داشته باشد.
