برادر شهید دانش آموز حمیدرضا حیدری با بیان این که برادرم برای پاسداری از اسلام درس را رها و در کمیته انقلاب اسلامی مشغول به فعالیت شد گفت: او و شهید محمد یحیایی 20شهریور1360 توسط سه تن از منافقین که در کمین نشسته بودند به رگبار بسته شده و به شهادت رسیدند.
به گزارش پایگاه خبری‌تحلیلی هابیلیان (خانواده شهدای ترور کشور) و به نقل از خبرگزاری حیات، با آغاز انقلاب اسلامی ایران و شروع جنگ تحمیلی، جان بر کفانی بودند که دشمن از هراس آنها خواب بر چشمانش حرام شده بود، از کودک و نوجوان گرفته تا میانسال و ناتوان دست به دست هم داده تا انقلاب را به سرانجام رسانده و در راه آرمان های امام خمینی (ره) گام بردارند، تاثیر اقدامات و اقتدار نوجوانان دانش آموز ما در این دوران به گونه ای بود که منافقین ساعت ها در کمین می نشستند تا حداقل یکی از این فداییان را ترور کنند، مجاهدینی مانند شهید 17ساله حمیدرضا حیدری و شهید محمد یحیایی که 20شهریور 1360 توسط منافقین به شهادت رسیدند.
برادر شهید دانش آموز حمیدرضا حیدری در گفتگو با خبرنگار این خبرگزاری با بیان این که برادرم سال 1343 در خانواده ای مومن و شریف چشم به جهان گشود گفت: او از بدو تولد در محیطی مذهبی پرورش یافت و واجباتش ترک نمی شد، از سنین نوجوانی نماز را در مسجد و به جماعت می خواند و در اکثر سخنرانی های مذهبی شرکت می کرد.
وی ادامه داد : او جوانی محجوب ، خوش برخورد و خنده رو بود و به کمک محرومان می شتافت، ما در 11سالگی پدر را از دست دادیم و مادر سرپرست ما شد.
حیدری با اشاره به فعالیت های برادر شهیدش در دوران مبارزات انقلاب خاطرنشان کرد: با اوج گیری نهضت شکوهمند اسلامی در اکثر راهپیمایی ها و تظاهرات شرکت می کرد و مقابل دانشگاه تهران و سایر خیابان ها به فروش کتب و جزوات مذهبی می پرداخت، پس از پیروزی انقلاب با وجود این که در کلاس سوم دبیرستان تحصیل می کرد برای پاسداری از اسلام درس را رها کرد و در کمیته انقلاب اسلامی مشغول به فعالیت شد.
وی افزود: پس از آغاز جنگ ، قصد رفتن به جبهه کرد ولی به دلیل پایین بودن سن موفق به حضور در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل نشد و در پشت خط به انجام وظیفه ادامه داد.
این برادر شهید دانش آموز در خصوص نحوه شهادت برادرش اظهارداشت: حمیدرضا پس از یوم الله هفتم تیر و عروج خونین شهید مظلوم و 72 تن از یاران امام (ره)، مرتب از مادر می خواست دعا کند که او نیز به فیض شهادت نائل شود و شهادت را اوج زندگی و آرزوی خود می دانست و سرانجام نیز به آرزوی دیرینه اش رسید و در روز 20شهریور 1360 به مقام پرفیض شهادت دست یافت. آن روز طی تماسی با کمیته محل خدمتش مبنی بر وقوع درگیری در خیابان ستارخان، به همراه هم رزمش شهید محمد یحیایی عازم محل درگیری شد و در آنجا توسط سه تن از تروریست های منافق که در کمین نشسته بودند به رگبار بسته شد.
