اعدام صدام واکنش های متفاوتی را درمیان مردم جهان به دنبال داشت . مردم کشورمان به همراه ملت عراق از این که عدالت درمورد یکی از خون خوارترین دیکتاتورهای تاریخ به اجرا درآمد احساس خرسندی زیادی داشتند . مردم کویت نیز که سابقه تلخ اشغال کشورشان توسط صدام را در یاد داشتند نتوانستند خوشحالی خود را پنهان کنند و از این بابت شادمان شدند . باند جنایتکار منافقین نیز در این خصوص از آنجا که می دانست دوره ارباب قدیم گذشته و باید برای مزدوری ارباب جدید – آمریکا – خود را آماده کند ، در این مورد موضعی انفعالی به خود گرفت . در زمان اعلام اين خبر از تلويزيون فرقه رجوي ، گويندگان خبر منافقين و بدون كوچكترين تفسير جهت داري تنها به اعلام خبر اعدام صدام بسنده كردند . در اين ميان اردن نیز به عنوان کشوری که پیوندهای دیرینه ای با صدام داشت نتوانست ناراحتی برخی از سران خود را از اعدام صدام پنهان کند . آنها حتی درکشورشان برای صدام مراسم ختم و بزرگداشت ! نیز برگزار کردند و همانند همپیمانان صدام، حق مطلب را حتی بعد از مرگ او نیز به جا آوردند . بعد از مرگ صدام این پیوند میان برخی سران اردن و بقایای حزب بعث همچنان ادامه یافت و کشور اردن پایگاهی برای سازماندهی حزب بعث و ورشكستگان سياسي دوران بعد از ديكتاتور معدوم گرديد . در طول سال ها ، پیوند میان برخي از سران اردن و صدام، به پیوندی تاریخی تبدیل شده بود . در زمان آغاز جنگ تحمیلی ، حسین شاه اردن با شلیک اولین گلوله توپ به سوی ایران ، از همان آغاز جنگ ، خود رابه عنوان یک متحد استراتژیک و مطمئن صدام معرفی نمود . در دوران تحریم های رژیم صدام نیز بسیاری از مقامات اردن باحمایت گسترده از صدام و تلاش برای رفع تحریم های این رژیم ، وفاداری خود رابه صدام بیش از پیش نشان دادند . در این میان باند رجوی نیز به عنوان یکی از همپیمانان دیروز و امروز حزب بعث تمام تلاش خود را برای خدمت گذاری به این حزب ورشکسته نشان داد ، به گونه ای که تمام خطوط قرمز و مطلوب های این حزب را خطوط قرمز و مطلوب های خود دانست و برای رضایت مندی بعثیون تلاش زیادی را در دستور کار خود قرار داد. منافقین نیز بر اساس تئوری قدیمی"دشمن ِ دشمن ِ من، دوست ِ من است" و "دوست ِ دوست ِ من ، دوست ِ من نيز مي باشد" واینکه پيوند ميان حزب بعث – به عنوان دوستي ديرينه – با برخي سران و مقامات اردني وجود داشت مي توانست انگيزه مضاعفي براي منافقين باشد تا به تحكيم پيوندهاي خود و اردنی ها بپردازند .
منافقین در اخبار خود بارها از نزدیکی رجال سیاسی اردن با خود سخن گفتند و آن را مایه مباهات دانستند . تلاش های آنها برای نزدیکی به شخصیت های سیاسی اردنی و بیان مواضع ضد ایرانی خود از زبان معدودي از مقامات سياسي اردنی از دیگر مواردی بود که منافقين در پروژه سیاه نمایی برای ایران دنبال می کردند . اخیرا نیز آنهااعلام کردند در جلسه ای که درپاريس داشتند 33 نفر از رجال سیاسی اردن نیز شرکت کرده اند ، مساله ای که منافقین در تلاش بودند از آن به عنوان همراهی مقامات و مردم اردن با خود نام ببرند و بر آمار خود ساخته طرفداران بين المللي خود و مخالفان بين الملي ايران و مردم ايران بيفزايند. اما رد ارتباط و تایید نکردن منافقین از جانب رییس پارلمان و وزارت امور خارجه اردن باعث شد تا منافقین کمی بیش از گذشته حساب کار دستشان بیاید . آنها بر این گمان بودند که اگر 12 نفر از نمایندگان اردن – و نه 33 نفر – بدون هماهنگی به محل جلسه منافقین درپاريس وارد شوند ، می توان این ورود رابه حساب موضع تمام مقامات اردنی گذاشت . در این رابطه وزارت امور خارجه اردن نیز با احضار کاردار سفارت ایران در اردن، حضور نداشتن هیچ مقام رسمی اردنی را در کنفرانس منافقین مورد تاکید قرار داد. اين وزارت خانه طي بيانيه اي اعلام کرد:" حضور 12 نماينده مجلس و سياست مدار اردني در کنفرانس سازمان مجاهدين خلق (منافقين) هيچ ارتباطي با دولت اين کشور ندارد" و عنوان شد:" اصول سياست خارجي اردن بر پايه دخالت نکردن در امور داخلي کشورهاي ديگر است و تاريخ نيز گواه اين مطلب است" .اين اطلاعيه البته يک روز پس از احضار احمد جلال سفير اردن در تهران به وزارت امور خارجه ايران صادر شده بود .
واقعيات موجود نشان مي دهد علي رغم اينكه برخي از مقامات اردني بر اساس شيوه و منش نزديكي به اسرائيل و آمريكا ، مخالفت هايي را در برابر ايران ابراز مي دارند و دراين راستا جسته و گريخته برخي حمايت ها نيز از باند رجوي در اردن انجام مي شود اما جايي كه قرار باشد موضع رسمي دولت ، پارلمان و مردم اردن درمورد ايران و منافقين اعلام شود هيچ كدام از آنها به خود اجازه نمي دهند گروهي مزدور و جنايت كار را قبول كنند و در عوض خشم 70 ميليون ايراني را درمقابل عمل خود داشته باشند و رابطه باقوي ترين و مهم ترين كشور خاورميانه – ايران – را نيز از دست بدهند . از اين رهگذر همانگونه كه گفته شد شايد اندكي از رجال سياسي اردن بر طبق سنت گذشته عناد خود با ايران و تلاش براي نزديكي بيشتر با اسرائيل تلاش كنند اما همين افراد در هنگام بيان رسمي ، همانند دولت اردن ، منافقين را گروهي مزدور و تروريست مي دانند و حاضر به تاييد آنها نمي باشند .
