|
آثار دگرگونی در مجاهدین را از نامه های سرگشاده توده ای ها نیز می توان دریافت و یادآوری روزنامه های قبل از جذب کامل چریک های اکثریت است . به نظر می رسد همان قدر که ما به آنها امیدواریم ، توده ای ها هم امیدوارند .
|
رنجبران
این گروهک با اصول اعتقادی مائوئیستی و همخوانی با عقاید بنی صدر از گروهک های بسیار نزدیک به بنی صدر می باشند و در گذشته گفتیم در تشکیل دفاتر هماهنگی نقش فعالی داشته اند . در دستورات درون گروهی این گروهک ها ، به تکرار و اصرار ، کوشش و فعالیت اعضا و هواداران در این مورد خواسته شده ، چنان که کلیه تشکیلات چند دفتر هماهنگی به وسیله همین رنجبران اداره می شد و ارتباط گروه با دفتر رئیس جمهور به وسیله کسانی نظیر مسعودی و نوبری تنظیم می یافت .
بنی صدر و دفتر وی و رنجبران با عقاید سه جهانی افق دید مشترک و الفت ناگسستنی داشته اند ، برای این که وابستگی حزب رنجبران به دفتر بنی صدر و خود بنی صدر روشن شود به خلاصه ای از چند نمونه از گزارشات درون گروهی این حزب اشاره می کنیم :
الف) یک دستورالعمل حزبی :
به راه انداختن جریانات توده ای در مدارس توجه کنیم و هر جا می توانیم این کار را بکنیم .
باید در نهادها و گروه های استقلال طلب ، به خصوص دفتر همکاری مردم با رئیس جمهور شرکت فعال کنیم . کمیته شهر وظایفی در آن رابطه برای رفقا تعیین کند ، تا سر حد انتقال دفتر ریاست جمهوری در محله ها حداقل یک نفر حتماً باید به دفتر مرکزی فرستاده شود .
ب) خلاصه ای از چند دستورالعمل دیگر :
مرز بندی ما با صف دوم باید روشن و حمایت ما از صف اول و شخصیت برجسته آن بنی صدر و دیگر شخصیت های استقلال طلب باید واضح و به مرز بندی های سکتاریستی با دیگر نیروهای صف اول بپردازیم ، طبق ارزیابی های انجام شده نیروهای سیاسی دوست و متحد بالقوه ما را در این مرحله از مبارزه (مبارزه به خاطر برکناری مستبدین حاکم) به طور کلی نیروی سیاسی و .... (ک.م.ش30)10
در مبارزه برای باز کردن دانشگاه ها ، مؤسسات عالی فرهنگی و هر مدرسه ای را که می بندند سازمان دهیم .
3. با توجه به هدف : دانشگاه ها را باز کنید و با توجه به مضمون سیاسی این مبارزه : جنبش دانشجویی و دانش آموزی ، ضد امپریالیست بوده و هست و در پیوند باز هم بیشتر با توده ها همچنان به این ستمگری خود ادامه می دهد ، از سیاست ها و تاکتیک های زیر باید استفاده شود :
الف) بسیج کلیه واحدها به خاطر شرکت در این مبارزه هر کدام طبق شرایط خود .
ب) تخصیص کادر و نیروی لازم برای این کار . (در این رابطه ضروری است به ارجحیت های کادر در میان زحمت کشان لطمه ای وارد نیاید)
پ) کوشش برای رسیدن به یک برنامه مشترک در جبران عمل با متحدین ، در این مبارزه ما باید بکوشیم نیروهای طرفدار بنی صدر ، جبهه ملی و بقیه را به جریان مبارزه بکشانیم و همراه آنها قدم به قدم یک جبهه وسیع اتحاد بزرگ ملی را در دانشگاه ها و سطح دانش آموزی به وجود آوریم ، جلب نیروهای روحانی به پشتیبانی از باز کردن دانشگاه ها بسیار مهم می باشد .
ت) به خاطر کمبود تاریخی جنبش دانشجویی و دانش آموزی و به خاطر موجود مشی انحرافی سکتاریستی و چپ روی از هم اکنون باید روی مشی توده ای به معنی کشاندن وسیع تری اقشار دانشجویی و مردم به مبارزه علیه اعمال پلید مستبدین حاکم کار کرد و در نتیجه معیار موفقیت ما هم در بسیج دانشجویان و دانش آموزان و جلب توده های مردم در پشتیبانی از آنهاست .
ث) مرکز حمله باید بر روی مستبدین حاکم و متحدین آنها دار و دسته کیانوری و باند نگهدار ، کشتگر این روزها در این جبهه بسیار فعالند ، باشد . در برخورد به چپ روی گروه های چپ مانند پیکار باید بکوشیم از یک سو با آنها هم هویت نشویم پرچم مستقل خودمان برافراشته باشد و از سوی دیگر در جریان عمل با کار ایدئولوژیک آنها را تصحیح نماییم ، هدف ما از این کار ایجاد شرایط برای تحقق شعار اتحاد بزرگ چپ است.
ج) به کار با مجاهدین و همکاری با آنها باید توجه ویژه ای شود . (1)
ح) در آغاز کار درست این است که از نام های مختلف محلی و سراسری از جمله کنفدراسیون و استادان استفاده شود و تدریجاً سازمان های متحدی به وجود آید . البته چنانچه ما خوب کار کنیم ، همین سازمان های موجود می توانند طرف خوبی برای ایجاد وحدت باشند .
تجربه یکی دو ماه گذشته نشان می دهد که متحدین ما حساسیت زیادی در همکاری با این سازمان ها از خود نشان نمی دهند ، ولی به هر حال باید با نرمش به شکل تشکیلاتی این مبارزه برخورد کنیم و در جریان عمل اشکال مناسب و منطبق با خواست متحدین و توده ها را اختیار نماییم .
رفقا : نکات بالا را برای کمک فکری به شما نوشتم . مسئله مرکزیت شرکت در این مبارزه است ، بنابراین بدون هیچگونه وقفه ای نیروی لازم دانشجویی و دانش آموزی را برای این کار اختصاص دهید و بی معطلی کار را شروع کنید .
ضروریست گزارش دهی در این کارزار را دقیق و منظم جلو بریم و در نتیجه باید از همان آغاز گزارشگری را مشخص نمود تا به ارکان مرکزی حزب به طور مرتب گزارش را برساند . علاوه بر این که رهبری واحد باید از این به بعد در گزارش های ماهانه خود جای مهمی به این جنبه کار بدهد .
در نهایت کار این گردهمایی ها و اتحاد بزرگ ملی به جایی رسید که دستورات صریح رزم های خیابانی و سلاح بر گرفتن صادر گردیده .
• رهنمود برای کمیسیون نظامی
کمیسیون نظامی برای انجام وظایف زیر تشکیل می شود :
1. ...
2. برای وضع نیروهای مسلح کنونی ، ماهیت و خصوصیات آنها درجه دوستی و دشمنی آنها با حزب و اتحاد بزرگ ملی و چگونگی برخورد ما با آنها .
3. کمک به صف اتحاد بزرگ ملی برای مقابله مسلحانه با تعرض نظامی مخالفین .
4. تمرکز تجربه و اشاعه تجارب بین المللی و داخلی به صورت تهیه جزوات تعلیماتی .
5. سازماندهی کلاس های تعلیماتی تئوری و عملی .
6. شناخت دقیق از نیروهای مؤثر متخاصم و تهیه نقشه و برنامه برای مقابله .
7. هدایت امور مربوط به لجستیک و انجام تدارکات لازم را در این زمینه ها فعلاً اعضای کمیسیون عبارتند از : ر. سیادات ، بندری ، ر.بهرنگ مسئولیت آن با ر.سیادت است و زیر نظر تشکیلات قرار دارد .
رفقای کمیسیون باید در اسرع وقت به طور همه جانبه وظایف و امور این رشته را مورد بررسی قرار داده و گزارش به کد برای تکمیل این رشته کار ارائه دهند . البته باید با مطالعه دقیق وضع مشخص و امکانات حزب باشد .
با سلام های گرم " کد "
3 دی ماه 1359
ج) خلاصه گزارش درون گروهی
در بخش دمکراتیک : از همان آغاز کار با قرار دادن یک رفیق محلی به این مسئولیت و استفاده وسیع از امکانات و شروع به جمع آوری طرفداران بنی صدر کردیم . شیوه کار چنین بود : تشکیل هیئت مؤسس از افراد سرشناس متمایل به بنی صدر و یا ناراضی از اوضاع ، دایر کردن دفتر در تاریخ فرستادن پنج گروه 90 نفر به جبهه جنگ ، ارتباط با رؤسای ایلات و عشایر که به سطح پشتیبانی رسمی رسیده است . همکاری نزدیک با بازاریان ، جمع آوری امضا و طومار به نفع بنی صدر .سند 18 – ص 5
در مبارزه میان بنی صدر و انحصار طلبان سرسخت و مستبد باید با هوشیاری ، دقت و بدون سر و صدا عمل کرد و با حفظ استقلال و موضع خود به پشتیبانی از طرفداران جبهه واحد اسلامی و بنی صدر پرداخت .
د) خلاصه گزارش دیگری از اصفهان
حرکات دفتر به قدری ترس در دل انحصار طلبان ایجاد کرد که از بالا به دست و پا افتادند ، از طرف دیگر دفتر مرکزی شخصی را معین کرده که بیاید و از الگوی اینجا تجربه بیاندوزد و حتی خواسته اند که به اصفهان کمک داده شود ... از زمان به وجود آمدن این دفتر تا به حال ما موفق شده ایم یک حرکت توده ای در سطح استان به طرف این دفتر به وجود آوریم ...
یکی از مسئولین مهم دفتر رفیق ما را به نام کمونیست می شناخته و اتفاقاً کمونیست بودن وجهه رفیق ما را بیشتر بالا برده است ... اکنون در میان مردم شایع است گردانندگان دفتر کسانی هستند که از خارج کشور آمده اند و به نوعی هم می دانند که ممکن است چپی باشند .
در رأس دفتر رفیق ما قرار دارد ، او توانسته با به راه انداختن مبارزات روزمره مشخص و تمرکز روی فساد ارگان های منطقه و مسئولین ، مردم را به دور دفتر جمع کند . در این منطقه افراد خوشنام بندرت پیدا می شوند و شاید این هم علت دیگر پیشرفت کار دفتر باشد ...
به خصوص این که خط گذار استان ما هستیم و مسئولیت هدایت کارها به عهده ما قرار دارد . بقدری شرایط اینک برای ما مساعد است که همه رفقا شاغل شده اند و عده ای را هم می توانیم شاغل کنیم .
گزارشی از شعبه زنان حزب :
جمعیت با دفتر هماهنگی رئیس جمهور نیز تماس گرفته و زنان آنان نیز قرار است با آنها جلسه ای بگذارند ، به زودی با جاما و حزب ملت ایران نیز ارتباط برای چنین همکاری برقرار می شود . شعبه زنان حزب برنامه گسترده ای در ارتباط با جامعه زنان انقلاب اسلامی دارد ، ولی این برنامه گسترده را بدون کمک رفقای مناطق نمی توان جلو برد .
2. خود خانم طالقانی هیچگاه نسبت به ابرقدرت روس موضع قاطعی نداشته است ، برای مثال در یکی از سفرهایش به هنگام شرکت در یکی از کنفرانس های بین المللی از پیشرفت زنان ویتنام تعریف و تمجید فراوانی کرد و علیه زنان چین تبلیغ می کرد ، جمعیت خیلی کوشش کرد با خانم طالقانی ارتباط برقرار کند .
به طور مثال در اصفهان جامعه زنان روی خط بنی صدر است ، و وضع بسیار خوبی دارد . مسئولین جامعه زنان از خانم طالقانی خیلی انتقاد می کردند . ما متوجه شدیم که امکان این که جمعیت ما با آنها ارتباط برقرار کند ، خیلی راحت است به شرطی که قبلاً با آنها مقداری کار سیاسی و بدون چهره انجام گیرد ، زیرا وقتی خط جا افتاد آن وقت می شود خیلی کار کرد .
پی نوشت:
1. درج گزارش دیگری از رنجبر در همین زمینه بی مناسب نیست :
نوشته رفیق حسین رشتی در 3 جلسه ، 9 ، 11 ، 16 در حوزه خوانده شد : از نظر تعیین خط اصلی و اساسی حرکت جامعه شناختی که هر روز بیشتر در جهت گیری ها به نظر می رسد از نظر ما یک امر مثبت است که نهایت در این طرف یعنی در جبهه اتحاد بزرگ ملی ، امر اتحاد را سرعت بیشتری می بخشد . ذیلاً چند نکته را متذکر می گردد :
1. ضمن تأیید ارزیابی درست رفیق از دو ریان ، وضع گروه های سیاسی و تحولات درون آنها از جمله پیکار و راه کارگر و رزمندگان و چریک های اقلیت و ... روشن نشده است .
2. مدتی است که حزب توده ، پیکاری ها و رزمندگان راه کارگر را مائوئیست می نامد ، به نظر می رسد تاکتیک حزب توده مرعوب کردن این گروه ها و جذب آنهاست . چیزی که مسلم است اینها زیاد و به طور مشخص با سوسیال امپریالیسم خط کشی نکرده اند ، تعیین جای اینها در این دو جریان می تواند به درستی تحلیل کمک بیشتری کند .
3. مسئله مجاهدین بیشتر باید شکافته شود . این درست است که مجاهدین اکنون با یک سؤال و تناقض بزرگ مواجه اند ، آنها تضاد عمده را با ارتجاع می دانند و ارتجاع هم در خدمت امپریالیسم است که به زعم آنها سرکرده اش آمریکا است . حالا مشاهده می کنند که ارتجاع حزب حاکم در خدمت روسهاست با تحلیل طبقاتی که از هیئت حاکمه و (امام)خمینی دارند و آن را خورده بورژوازی سنتی با فرهنگ منحط فئودالی می دانند ، این مسئله برای توده های مجاهدین مطرح می شود که یا ارتجاع خوب است یا روس ها هم بدند ، جا افتادن قضیه مدتی کار دارد . آثار دگرگونی در مجاهدین را از نامه های سرگشاده توده ای ها نیز می توان دریافت و یادآوری روزنامه های قبل از جذب کامل چریک های اکثریت است . به نظر می رسد همان قدر که ما به آنها امیدواریم ، توده ای ها هم امیدوارند .
نامه سرگشاده مجاهدین انقلاب اسلامی به بنی صدر هم مجاهدین را در صف اتحاد بزرگ (البته بزعم آنها لیبرالها) قرار داده است ، منتها از دید آنها مجاهدین آمریکایی اند و منافق چون در این شرایط اسباب جنگ داخلی را فراهم می آورند .
4. مسئله مقاومت مجاهدین در برابر انحصار طلبی ها و استبداد حزب حاکم بسیار با ارزش است ، ولی این مقاومت ، ایستادگی در برابر جبهه انقیاد نیست ، چون آنها مسئله روس ها را سلطه طلبی نمی دانند و در مجموع عملکرد آنها در جهت رشد زمینه جنگ داخلی است .
گروه اصلی مجاهدین خط کشی با سوسیال امپریالیزم است که هنوز باز نشده است : به نظر می رسد مجاهدین و سایر گروه ها را باید مثلاً در یک صف یا جریان بینابینی جریان 1 و 2 قرار داد که قطعاً چیزی غیر از سه جریان زمان اجلاس چهارم است .
5. جنگ داخلی به نفع روسهاست و جریان استقلال طلب به کمک خارجی احتیاج ندارد . با جریان ضد آمریکایی که در ایران است راه نفوذ آمریکایی ها بسیار تنگ است ، اخباری که هست برنامه روس ها را ایجاد جنگ داخلی برای ورود و تجاوز و اشتغال نظامی می بیند ، خط تجزیه وجود دارد .
با درود فراوان ، هادوی ، 20/10
غائله چهاردهم اسفند۱۳۵۹(28)
