صحبتهای کاندیدای عضویت شورای به اصطلاح ملی مقاومت

بسم الله الرحمن الرحیم

طاهر احمد زاده :

انزل من السماء ماء فسالت اودیه بقدرها فاحتمل السیل زبداً رابیا و مما یوقدون علیه فی النار ابتغاء حلیه و متاع زبد مثله کذالک یضرب الله الحق و الباطل ما الزبد فیذهب جفاء و اما ما ینفع الناس فیمکث فی الارض کذالک یضرب الله الامثال .

خورشید انقلاب اسلامی به رهبری امام در آسمان کشورمان می درخشد و نور هدایت و رستگاری و گرمی حیات و زندگی می بخشد و انسانهائی که بر فطرت پاک الهی و عقل سلیم انسانی خویشند به سوی این خورشید می شتابند و در پرتوی نور آن هدایت می شوند . «الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور» و از گرمای آن حیات تازه پیدا می کنند ، توان می گیرند و به حرکت در می آیند «یا ایها الذین آمنوا استجیبوا لله و للرسول اذا دعاکم لما یحییکم » و از این رو خورشید انقلاب به تعریف و توصیف نیاز ندارد . چه نفس وجود خورشید خود معرف آن است و انسانهای دارای فطرت پاک و عقل سلیم هم محتاج به تشویق نیستند چه نفس تابش نور هدایت و افاضه گرمای حیات از جانب خورشید انقلاب و زمینه طلب و پذیرش در این انسانها خود عامل تشویق آنهاست و اگر در مواردی به حکم وظیفه اسلامی و خیر خواهی و دلسوزی برای آنانکه از فیض تابش خورشید محروم گشته و به تاریکی کشانده شده اند این تعریف و تشویق لازم می آید ، این امر فقط در شاءن هدایت یافتگان است و حال آنکه من در برابر شما عزیزان در مقام اعتراف به خطا و اشتباه و استغفار قرار دارم . «افمن یهدی الی الحق احق ان یتبع امن لا یهدی الا ان یهدی» : آیا آن که خلق را به راه حق رهبری می کند سزاوارتر به پیروی است یا آنکه نمی کند مگر آنکه خود هدایت شود .

وقتی در هشتم مرداد سال 61 بوسیله دادستانی انقلاب اسلامی مرکز توقیف و به زندان اوین انتقال یافتم ، نحوه برخورد مقامات قضائی در رابطه با طرح مسائلی که به اینجانب مربوط می شد به گونه ای بود که برای من مضمون این آیه شریفه را تداعی کرد : «یوم تجد کل نفس ما عملت من خیر محضرا و ما عملت من سوء تودلوان بینها و بین امداً بعیداً و یحذرکم الله نفسه و الله رئوف بالعباد» ( روزی که انسان خوب و بد اعمال خود را در برابر خویش می بیند و آرزو می کند ای کاش بین او و کارهای نادرستش فاصله می افتاد و خداوند به شما هشدار می دهد و خداوند نسبت به بندگان خویش مهربان است).

مدت چند ماهی که در اینجا به سر می برم توفیق یافتم که به بررسی و جمع بندی مواضع فکری و سیاسی گذشته خود پبردازم و مصداق حدیث نبوی «حاسبوا قبل ان تحاسبوا» پیش از آنکه در محضر عدل اللهی برای حساب حاضر شوم به جبران خطاهای خود اقدام کنم . امام المتقین علی (ع) فرمود : «الیوم عمل و لا حساب و غداً حساب ولا عمل» ( امروز که در دنیائیم مجال عمل است و در فردای آخرت که روز حساب است مجال عمل نخواهد بود).

گام نخستین در این مرحله این بود که پس از این جمع بندی و بررسی به خطاهای خود اعتراف کنم و در پیشگاه خدا استغفار نمایم و چون خطاهایم جنبه اجتماعی داشته و با ارتکاب آنها سهمی در گمراهی انسانهائی داشته ام ، لذا از مقامات قضائی درخواست کردم به من امکان دهند این اعتراف را به عرض ملت شریف برسانم ، امید آنکه خدایم از من راضی شود و. امام امت هم بپذیرد .

موضع حمایتی من از منافقین

اینک مواردی را به خاطر دارم در این رابطه به اطلاع شما می رسانم . شما مسئله کشته شدن مشکین فام را در جریان انقلاب فرهنگی در سال 59 از زبان یکی از مسئولان منافقین در مشهد شنیدید . این جریان به قدری ماهرانه از طرف منافقین برای مظلوم نمائی و جلب حمایت مردم به نفع خود و به زیر سوال بردن نهادهای انقلابی جمهوری اسلامی به اجرا در آمد که شرکت افرادی نظیر من در مراسم دفن و یادبود مشکین فام بر این مظلوم نمائی صحه گذاشت و موجب تائید آنها گشته است .

من گستاخی به خرج داده و از امضاء کنندگان سه - چهار نامه سرگشاده به محضر امام در آن دوران به اصطلاح فاز سیاسی منافقین بودم . در این نامه ها نیز بر مظلوم نمائی آنها صحه گذاشته شده و از محضر امام درخواست شده بود که به این به اصطلاح چماق خورده ها و مظلوم واقع شده ها عنایت فرمایند و همانطور که شنیدید امام با بزرگواری و سعه صدر خود به آنها فرمود که دست از فتنه انگیزی بردارید و سلاح های خود را تحویل دهید ، من خود به ملاقات شما می آیم تا زحمت آمدن نزد من را هم نداشته باشید . و اگر در مرکزیت این منافقین ذره ای حسن نیت که خیر ، بلکه عقل و درایت وجود داشت باید از این عنایات امام بهره گرفته و طبق امر ایشان عمل می کردند و این همه فاجعه نمی آفریدند . و آخرین اظهار نظر من درباره منافقین پیامی است که در چهارم خرداد سال 60 به آنها دادم . در آن پیام آمده بود « شما چماق خوردید و چماق نکشیدید ، مورد حمله مسلحانه قرار گرفتید و حتی گلوله به روی مردم شلیک نکردید » در اینجا وقتی این پیام را در برابرم قرار دادند و گفتند خودت درباره آن داوری کن ، من باید با کمال شرمندگی بپذیرم ، موضع حمایتی نسبت به آن اتخاذ کرده بودم و با این موضع من ، آنها خود را محق جلوه داده و حرکتهای فتنه انگیزانه و آشوب ساز و چماق زنی خود را استتار نمایند .

افرادی نظیر من بدبختانه و متاسفانه به مثابه پلی مورد استفاده منافقین قرار می گرفتیم که می خواستند راه به قدرت رسیدن خود را هموار سازند که به حمدالله نه تنها به آنها نرسیدند بلکه نابود شدند . و دقیقا به دلیل عملکرد نادرست من بوده که منافقین به طمع افتاده و مرا از پیش خود کاندیدای شورای به اصطلاح ملی مقاومت نمایند . اما تقدیر الهی و الطاف او شامل حال من شد تا من در این دانشگاه تولدی دیگر بیابم و از سقوط احتمالی در منجلاب خیانت به اسلام و ملتمان و خدمت به امپریالیسم و استکبار جهانی رهائی یابم . اراده خداوند بر این تعلق گرفت که بخشایش الهی گمشده ای را در مناهی ، چراغ توفیق فرا راه داد تا به حلقه اهل تحقیق در آید و هدایت شود و در میان هم میهنانش فرضاً به نان گندم هم دست نیاید به نان « ارزن » کشورش بسازد و از گندم و مس و جو و طلای جهانخواران ضد بشر بر حذر نمایند .

به خاک مشرق از چه روزنندره            جهانخواران غرب و اولیای او

به فرض آنکه دیگ شد گشاده سر       کجاست شرم گربه و حیای او

عطاش را نخواهم و لقاش را              که بد تر از عطای او لقای او

لقای او کریه چون عطای او               عطای او کریه چون لقای او

به نان و ارزنت بساز و کن حذر            ز گندم و مس و جو و طلای او