شغل: پارچه فروش
سن: 32 سال
وضعیت تاهل: متاهل دارای 4 فرزند
محل شهادت: خیابان نظام آباد
تاریخ شهادت: 10شهریور1361
زندگینامه...
در سال 1329 در قریه بیچنار از توابع آشتیان به دنیا آمد. دوازده ساله بودکه پدرش را ازدست داد و سرپرستی او و برادرو خواهرانش بر عهده مادرش قرار گرفت و در روستا با اشتغال به دامداری و کشاورزی زندگی را می گذراند. هفده ساله بود که از زادگاهش به تهران عزیمت کرد و در این شهر به عنوان کارگر به کار مشغول گردید و در این شغل پر مشقت با مظالم رژیم ستم شاهی از نزدیک بیشتر آشنا شد. در تمام دوران کارگری او فردی مذهبی و مسلمانی متعهد بود و اغلب نماز را در مسجد می خواند و در جلسات و مجالس مذهبی و سوگواری اهل بیت عصمت و طهارت شرکت می جست و از لحاظ اخلاقی نیز نمونه بود و با رفتارهای پسندیده اش اطرافیان را تحت تاثیر قرار می داد.
همزمان با اوج گیری انقلاب اسلامی، او که هم به شریعت اسلام تعهدی راسخ داشت و هم مظالم رژیم وابسته را با گوشت و پوست حس کرده بود، به نهضت مستضعفان پیوست و با پخش اعلامیه و نوارهای حضرت امام و شرکت در راهپیمائی ها ومبارزه با نیروهای مزدور گارد شاهنشاهی به سهم خود در تحقق اهداف اسلامی انقلاب کوشید.
پس از پیروزی انقلاب به صورت افتخاری و بدون کوچکترین چشمداشتی به همکاری با کمیته های انقلاب اسلامی پرداخت و از حاکمیت محرومان پاسداری نمود. با گذشت زمان و به کار انداختن اندوخته هایی که در طول سالها کارگری پس انداز کرده بود. به اتفاق برادرش یک باب مغازه پارچه فروشی دائر کرد وبه کار مشغول شد و در این دوران نیز چون گذشته هرکجا که اسلام طلب می کرد حاضر بود و کسب و کار برایش ارزشی کاملا فرعی داشت. به آنچه که فکر نمی کرد زیان و ضرر و یا منفعت کسب بود و چه بسا روزها مغازه را رها کرده و در صحنه انقلاب فعالیت می نمود و در فعالیت های اسلامی، از نماز های جمعه گرفته تا گردهم آیی های مردمی حاضر می شد. به راستی کاسبی بود حبیب خدا و آرزو داشت تا هرچه در توان دارد در خدمت اسلام به کار گیرد.
شهادتنامه...
ظهر روز دهم شهریور1361 ، همزمان با آوای حیات بخش اذان، دونفر از تروریست های منافق، پس از مدتی پرسه زدن در خیابان ها به حوالی مغازه شهید نزدیک می شوند و با مشاهده عکس هایی از رهبر انقلاب و مسئولین جمهوری اسلامی، با سوءاستفاده از خلوتی خیابان به قصد انجام جنایات وارد مغازه می شوند. درآنجا از او پارچه می خواهند سپس ناجوانمردانه از پشت به وی حمله می کنند و با شلیک گلوله او را هدف قرار می دهند و شهید با پیکری مجروح پشت پیشخوان مغازه می افتد و تروریست های سنگدل به روی او خم شده گلوله های دیگر به او شلیک می کنند وسپس می گریزند. بدینسان گلی از بوستان انقلاب پرپر می شود و روحش به سوی عرش کبریا پرواز می کند.
خود افشاگری نفاق
او را نمی شناختند و حتی اسمش را هم نمی دانستند. صرفا از جلوی مغازه اش رد می شدند و تصاویر امام امت را که زینت بخش مغازه بود را دیدند و با سوء استفاده از خلوتی خیابان تصمیم به ترور او گرفتند. این ادعای ما نیست، حتی بر اساس اعترافات صریح تروریستهای دستگیر شده نیز گفته نمی شود، این منافقین جنایتکار در بولتن های نظامی خودشان بولتن هائی که برای مطالعه نیروهای عملیاتی! تهیه می شد نوشته اند و حتی منتظر نشدند تا مثل همیشه روزنامه ها نام و مشخصات شهید را اعلام کنند و بعد اعلامیه و بولتن را تنظیم کنند، لذا به این جنایت اعدام انقلابی یک مزدور پاچه فروش لقب داده اند. می بینید که چگونه با الفاظ بازی می کنند، حقایق را وارونه جلوه می دهند و مذبوحانه کوشیده اند جنایت کور و ضد انسانی خود را توجیه کنند؟ سزای این تبهکاران چیست؟ آیا هنوز می توان باور داشت که مجامعی که بقایای متواری این تروریست ها را زیر بال و پر خود گرفته اند چیزی جز مداحان جنایت استکبار جهانی اند؟ کدامین افشاگری می تواند بدین خوبی ثابت کند که آنها(منافقین) تروریست هایی هستند که پنجه در پنجه میلیون ها انسان خداجو، با ایمان و مستضعف انداخته اند؟ آری اینها همه سخن ما نیست، اینها اعترافات خودشان است.
