به نام خلق ، علیه خلق

محمد طاهر تیموری : در ادامه صحبت برادرم لازم به توضیح است که سران سازمان در توضیح خطوطی که به افراد پایین تر می دادند می گفتند ما در جریان عمل یعنی در مقابله با افراد حزب اللهی به این نتیجه رسیدیم که اگر ما افرادی را که قیافه حزب اللهی دارند یا از دادن موتور خودداری می کنند ترور کنیم باعث می شود که افراد حزب اللهی فکری به حال خود بکنند و در برابر واحدهای عملیاتی از خودشان مقاومت نشان بدهند .

همچنین به ما گفته بودند اگر از هر پنجاه نفر که در جریان چنین ترورهایی به شهادت می رسند سی تنشان هم بی گناه باشند مسئله ای نیست . یعنی اگر سی تنشان افراد حزب اللهی نباشند افراد بی تفاوت باشند مسئله ای نیست . در اینجا مهم ترور بود یعنی مهم عملیات بود و نشان دادن اینکه هنوز این گروهک زنده است .

در این مورد هم من فقط به یک نمونه اکتفا می کنم و اگر فرصتی پیش آمد به ذکر نمونه های دیگری خواهیم پرداخت تا روشن شود که آیا خطوط نظامی سازمان در دفاع از منافع خلق بود ؟ و افرادی که ترور می شدند چکاره مملکت بودند ؟ برنامه این بود که افراد یا کسانی که در مقابل دادن ماشین یا موتور خودداری می کنند یا در هنگام بازرسی بدنی مقاومت نشان می دهند ترور شوند .

در توضیح می توانم بگویم که بعد از اینکه به موتور ایست می دادیم و از او می خواستیم که از موتور پیاده شود و به او می گفتیم که بدون مقاومت کارت موتور و سوئیچ موتور را تحویل بدهد افرادی بودند ( نمونه هایی که خودم برخورد داشتم ) که خودشان حاضر بودند موتور را تحویل بدهند ولی در مقابل بازرسی بدنی مقاومت نشان می دادند اینها ترور شدند . شیوه کار این بود که افراد واحد ، مثلا خود من با فرد دیگری در کوچه های فرعی شروع به گشت زنی می کردیم و در برخورد کردن با موتور سوار ، از او می خواستیم که بدون مقاومت پیاده شود و برای بازرسی بدنی به کنار دیوار برود . در این جریان یعنی متوقف کردن موتور یا بازرسی بدنی یا اجرای دستورات دیگر که از طرف خود من به موتوری داده می شد اگر کوچکترین مقاومتی از خود نشان می داد ، بعد از شمردن سه شماره به طرفش تیراندازی می کردیم و بعد از سرقت موتورش متواری می شدیم .

به عنوان مثال خود من با فردی به نام اسم علی از واحد حمیرا اشراق در تاریخ 12 شهریور 61 ساعت حدود 12 در خیابان بوستان سعدی بعد از اینکه مدتی در کوچه های فرعی خیابان به گشت پرداختیم و به اصطلاح سوژه گیرمان نیامد وارد خود خیابان بوستان سعدی شدیم و از موتور سواری که ریش داشت و به احتمال قوی کارگر بود خواستیم که از موتور پیاده شود که صاحب موتور در مقابل گفتن این جمله ما که گفتیم "بدون مقاومت از موتور پیاده شو و به کنار دیوار برو" گفت: من کارگرم و این موتور هم سرمایه من است ولم کنید ( این عین جملاتی است که خودش به من گفت ) . ولی از آنجایی که موتورش را برای ترور لازم داشتیم گوشمان به حرفهایش بدهکار نبود از او خواستیم که پیاده شود ، صاحب موتور پیاده شد ولی در مقابل دستوری که دادیم که به کنار دیوار برود مقاومت کرد . به طرفش تیراندازی کردیم و بعد از ترورش و سرقت موتورش از محل متواری شدیم . من به همین یک نمونه اکتفا می کنم .

در پایان به عنوان یکی از فرماندهان نظامی این جریان که در چندین عملیات شرکت مستقیم داشتم و فرماندهی چندین عملیا ت را به عهده داشتم و این خطوط و خطوط دیگر را که به دست ما می رسید اجرا می کردیم ، باید بگویم زمانی که مجریان ، یعنی افراد پایین تر ، نظیر من در جریان عمل این ترورها متوجه می شدند که این حرکات رو در رو قرار گرفتن با توده های مردم است ، سران و مسئولان سعی و کوشش می کردند که در وهله اول به چنین ترورها و اعمالی مشروعیت به اصطلاح انقلابی ببخشند . می گفتند صاحب مغازه یا صاحب موتور افراد کمیته ای یا بسیجی و دیگر افرادی هستند که با نظام جمهوری اسلامی همکاری می کرده اند . و زمانی که متوجه می شدند به این صورت نمی توانند به خطوطشان مشروعیت ببخشند سعی می کنند که ترورها و یا خطوط را به افراد پایین تر نظیر من نسبت دهند . به هر صورت اعلام می کنم که این جریان و خطوط آن از مسئولان بالاتر می رسید و ما مجریان آنها بودیم و حال فرق نمی کند که من خودم در جریان عملیات شخصاً بوده ام یا نبوده ام به هر صورت آن را محکوم می کنم .

حسین شیخ الحکماء : به علت کمی وقت فقط به بولتن داخلی که برای افراد داخل تشکیلات چاپ شده بود اشاره می کنم . در بولتن نوشته شده که : واحد نصرالله محمودی در منطقه پامنار یک کمیته ای ( یعنی همان فردی که موتورش را نداده ) را ترور کرد . کروکی عملیات را هم داده . ( مدرک شماره 5 ) همین ماجرای پامنار را در خارج کشور به عنوان عملیات بزرگ انقلابی که یکی از افراد کمیته و سپاه و ... را به شهادت رسانده اند . مطرح می کند همینطور در مورد واحد علی حاجیان عملیاتش به این شکل مطرح می شود . یا در مورد عملیات بوستان سعدی خیابان هاشمی واحد مصطفی نجم آبادی و عملیات امیر معین فر این نمونه را در خارج کشور به عنوان عملیاتی که ترور افراد کمیته ای و پاسدار بود که علیه انقلابیون خبرچینی می کرده یاد کرده است در واقع می توانیم بگوییم که نشریات خارج از کشور چیزی جز اکاذیب و جعل و دروغ نمی باشد و خودتان در این قسمت از بحث هایمان مشاهده کردید که نمونه ها در خارج کشور به چه شکل مطرح می شود و خیلی جاهلانه است که مشروعیت برای نشریات خارج کشور قائل شویم .

در مورد همین سرقت مسلحانه که بعد از جریانات سی ام خرداد خط آن به همه نیروها داده شد می گفتند حتما افراد و مردم باید ماشینشان را در اختیار ما قرار دهند و اگر ندادند باید به زور از آنها بگیریم چون ما خون می دهیم ! آنها هم باید بدهند . و من عین صحبتهای رجوی را می آورم که در رابطه با سرقت ماشین می گوید : در یکی از عملیات اخیرمان واحد مربوط مجبور شد هفت ماشین عوض کند ، پولش تقریبا یک میلیون تومان می شود . می بینید که بچه های واحد عملیاتی حق دارند که نسبت به مسئله امکانات حساس باشند . ذره ذره امکانات را فورا به عمل تبدیل می کنند . مهار کردن گردان واقعاً برای فرمانده شان مشکل است . ( مدرک شماره 6)

حال بپرسیم آن عملیاتی که بخاطرش چنین مخارجی را متحمل شده اید اسمش چه بوده ؟ اصلا می گوییم که خط تروریستی شما مبنی بر سرقت ماشین و موتور تا آنجا پیش می رود که نه تنها موتور و ماشینش هزاران تن از مردم عادی به زور گرفته می شود و خسارت مالی فراوانی به آنان وارد می گردد ، بلکه تا آنجا می کشد که همانطور که شنیدید حتی فردی که در جنوب شهر زندگی می کند به جرم اینکه موتورش را نداده ترور می شود و بعد مطرح می کنند که ما خون می دهیم ، ماشین می خریم و عملیات انجام می دهیم !!

اگر موتورش را نداد بکشیدش !