انتظار بیهوده عده ای تروریست

Foladvand

وقتی قرار باشد سران و پیروان فرقه منافقین رویه موجود در قوانین دنیا را آنطور که خودشان می خواهند تحریف و تفسیر کنند و برای قوانین و قانونگذاران در دنیا نیز تعیین تکلیف کنند و از آنها بخواهند درخواست های نامعقولشان را عملی سازند ، نتیجه این می شود که نیروهای اجاره ای سازمان برای دست یافتن به درخواست های خود ، روزهای متوالی درسرما و گرما ، در ژنو ، دربرابر سازمان ملل و در هر جای دیگر خود را معطل می کنند و راه به جایی نمی برند .

در میهمانی هایی که منافقین برای افزایش بعد هیجانی تحصن های خود ترتیب می دهند ، حرفها ی زیادی رد و بدل می شود ، پرده نوشته های زیادی به نمایش گذاشته می شود و برای هیچ بنی بشری نیست که شعار داده نشود اما آنها خوب می دانند که با این خیمه شب بازی ها راه به جایی نخواهند برد و به جز انتشار این اخبار توسط نیروهای فرقه ، هیچ بازتابی را از نظر حقوقی نمی توان برای آنها پیش بینی نمود .

واقعا چقدر اختلاف است از شناخت قانون و عمل به آن توسط کسانی که خود را عین قانون می دانند تا کسانی که قانون را وضع کرده اند و نمی توانند در عمل به آن کوتاهی کنند ؟

البته چنان که می دانیم کمیساریای عالی پناهندگان نیز در مورد قبول اصل پناهندگی این گروهک دیدگاه های متفاوتی با منافقین دارد . اين كميساريا بارها اعلام کرده است که با سازمان‌ها كاري ندارد و آنها با افراد سروكار دارند و این جزء قوانين پناهندگي است كه اگر كسي مي‌خواهد پناهنده شود بايد از وضعيت قبلي خود ابتدا جدا شده و در مرحله بعد به صليب سرخ تضمين بدهد كه ديگر به شرايط سابقش برنمي‌گردد ؛بنابراین به هيچ عنوان قوانين كميسارياي عالي پناهندگان شامل اين افراد نخواهد شد.

اصل ماجرا چیز پیچیده ای نیست . سران منافقین از کمیساریای عالی پناهندگان می خواهد قانون را آنطور که آنها می خواهد تفسیر و اجرا کند ، یعنی افراد سازمانی که رفتارهای تروریستی فراوانی تا به حال داشته اند را درزمره پناهندگان قرار دهد و از آنها حفاظت ویژه صورت گیرد و پناهندگی نیز با قید ماندن در عراق و حفظ تشکیلات "سازمان مجاهدین خلق " مهیا شود .

وقتی شرایط پناهندگی بر طبق اصول قانونی در مورد افراد این فرقه وجود ندارد چه اصراری است تا افراد این گروه پناهنده به حساب آیند ؟ آیا سران این فرقه نمی دانند درخواست های آنان در سیاهه ی هیچ بندی از شرایط پناهندگی سیاسی وجود ندارد ؟

مسعود و مریم رجوی با این رویه نشان داده اند که نجات جان انسانها برای آنها کوچک ترین اهمیتی ندارد و آنها بیش از آن که بر نجات جان انسان های دربند در گروهشان فکر کنند به حفظ موجودیتی به نام " سازمان مجاهدین خلق " فکر می کنند . آنها تنها با این بهانه که عدم پذیرش این افراد به عنوان پناهنده سیاسی باعث بروز فجایع انسانی می شود می خواهند مجامع بین المللی را تحت فشار قرار دهند و برای آنها تعیین تکلیف کنند .

بی دلیل نیست که منافقین باتمام تمهیداتی که تا کنون به کار بسته اند باز هم نتوانسته اند به راهکار مناسبی برای جلب حمایت غرب و آمریکا برسند و از این رو است که فاز جدیدتری از تحصن را نیز مقابل خود گشوده اند و آن تحصن مقابل سازمان ملل است . البته مسلم است که سازمان ملل نیز اگر بنا باشد از این افراد حمایت کند برطبق خواسته های آنها قدم پیش نخواهد گذاشت و رویه های قانونی موجود را ادامه خواهد داد . تلاش این روزهای منافقین برای ارتباط گیری با سازمان ملل دقیقا ناشی از احساس ناامیدی شدیدی است که از عدم حمایت آمریکا و غرب به آنها دست داده است .

نهایت زمانی که می توان برای تداوم این تحصن های بی نتیجه پیش بینی نمود ، تا پایان زمان حضور جرج بوش در کاخ سفید خواهد بود و پس از آن منافقین مجبور می شوند کاسه و کوزه این بساط خسته کننده را جمع کنند چرا که می دانند راه به جایی نخواهند برد .

از انجا که منافقین طبق توهمی که ریشه آن در اندیشه های مسعود رجوی است ، همیشه خود را پیروز هر میدان و کارزاری می دانند و نهایتااین مساله را نیز به نفع خود مصادره به مطلوب خواهند کرد .

سران سازمان در هر حال ادعا می کنند که پیروز میدان هستند . برای سران سازمان منافقین همین که با آنها برخوردی صورت نگیرد بزرگ ترین پیروزی رقم خورده است و آنها ادعا می کنند پیروز این میدان شده اند و حقوق آنها تامین شده است و این یعنی از هیچ برای خود پیروزی ساختن . اما بر کسی پوشیده نیست که تحصن های اخیر هیچ دستاورد سیاسی برای منافقین نداشته است .

 


دی 1402
شنبه 1 شنبه 2 شنبه 3 شنبه 4 شنبه 5 شنبه جمعه
1
2
3
5
6
7
8
9
10
11
12
14
15
16
17
18
19
21
22
23
28
29