اثری که هم اینک در معرفی آن سخن می‌رود، آغاز و انجام فتنه ابوالحسن بنی‌صدر و نحوه مواجهه رهبرکبیر انقلاب اسلامی با آن را مورد بازخوانی و تحلیل قرار داده است. این پژوهش توسط فاطمه نظری کهره انجام شده و مرکز اسناد انقلاب اسلامی، به انتشار آن همت گماشته است.
اثری که هم اینک در معرفی آن سخن می‌رود، آغاز و انجام فتنه ابوالحسن بنی‌صدر و نحوه مواجهه رهبرکبیر انقلاب اسلامی با آن را مورد بازخوانی و تحلیل قرار داده است. این پژوهش توسط فاطمه نظری کهره انجام شده و مرکز اسناد انقلاب اسلامی، به انتشار آن همت گماشته است. مؤلف در دیباچه این کتاب، در باب موضوع و محتوای آن چنین آورده است:
«پس از اتمام اولین دوره ریاست جمهوری و کسب اکثریت آرا از سوی ابوالحسن بنی‌صدر، وی در پی برقراری حاکمیت و اثبات نظریات خود در بین قوای حکومت و حتی در سطح جامعه بر آمد. با شروع جنگ تحمیلی، بنی‌صدر در مقام فرمانده کل قوا، با سیاست‌های نظامی سپاه و نیرو‌های مردمی به مخالفت پرداخت. سیاست‌های دفاعی بنی‌صدر، بیشتر بر واگذاری زمین تکیه داشت و سعی می‌کرد تا از طریق اتکا به قدرت‌های خارجی، مشکل جنگ را حل کند.
پس از ناکامی‌های بنی‌صدر در فرآیند جنگ تحمیلی، پشت جبهه و عرصه سیاسی کشور محلی برای تنازعات وی با نیرو‌های خط امام شد. این بار به مدد منافقین که قدرت میلیشیای جوان خود را بیش از اقتدار سپاه و کمیته‌ها در ذهن بنی‌صدر القا کرده بودند، به جنگ با امام آمد. تقابل جریان فتنه سال ۶۰ - که جبهه متحد ضد انقلاب را به همراه داشت- با نیرو‌های حزب‌اللهی، به نقطه اوج خود و زمان سرنوشت‌ساز رسید. امام در سخنرانی‌های متعدد بنی‌صدر را نصیحت کرد، اما او با تکیه بر منافقین بر شدت مخالفت‌های خود افزود.
سرانجام امام در ۲۰ خرداد ۱۳۶۰، طی حکمی به ستاد مشترک ارتش، رئیس‌جمهور را از فرماندهی کل قوا عزل کردند. در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰، طرح عدم کفایت سیاسی بنی‌صدر در مجلس شورای اسلامی مطرح شد. همزمان با خلع بنی‌صدر از ریاست جمهوری، سازمان مجاهدین خلق (منافقین) به بهانه حمایت از جان بنی‌صدر، جنگ مسلحانه را با هدف سرنگونی جمهوری اسلامی آغاز کرد. تشکیلات اهریمنی منافقین و گروه‌های همسو، هر چند درگیری‌ها و آشوب‌های متعددی را باعث شدند، ولی با پیروزی حزب‌الله مجبور به انزوا یا فرار از کشور شدند.
سرانجام جریان نفاق پس از به شهادت رساندن آیت‌الله بهشتی، رجایی و باهنر، از جامعه اسلامی طرد شد و در خارج از کشور به اقدامات خصمانه خویش علیه نظام جمهوری اسلامی ادامه داد. مهار این بحران از سوی حضرت امام، با صبر انقلابی در مواجهه با بنی‌صدر و سرسختی و مقاومت در قبال گروه‌های منافق فتنه‌گر، مدلی از مدیریت اسلامی به جامعه عرضه کرد و توانست کشور انقلاب را از بحران پیچیده‌ای نجات و به سوی استقرار و ثبات سوق دهد.
کتاب امام خمینی(ره) و مهار فتنه بنی‌صدر و منافقین، در پنج فصل سازماندهی شده است. فصل اول به مفهوم فتنه، ویژگی‌ها و عوامل پیدایش آن در جامعه و همچنین جریان نفاق و سیر شکل‌گیری آن در تاریخ اسلام اختصاص دارد. در فصل دوم با توجه به نقش محوری منافقین و بنی‌صدر در شکل‌گیری جریان نفاق در سال‌های ۱۳۵۹ و ۱۳۶۰، ابتدا به معرفی آن‌ها و سپس علل پیدایش جریان نفاق پس از انقلاب اسلامی و شیوه‌هایی که منافقین برای کسب مشروعیت و مقبولیت در نظام جمهوری اسلامی اتخاذ کردند، پرداخته‌ایم.
فصل سوم به روند تکوین اتحاد میان منافقین و بنی‌صدر، اختصاص یافته است. در این فصل مواضع بنی‌صدر و منافقین نسبت به یکدیگر و رویداد‌هایی که پس از انقلاب به جریان این اتحاد کمک کرد، بررسی شده است. در فصل چهارم نقش امام خمینی(ره) در مهار فتنه نفاق و مواضع ایشان در برخورد با این جریان، ارزیابی شده است. در فصل پنجم سرنوشت فتنه نفاق و اقداماتی که سران فتنه پس از شکست در برنامه‌های خود در پیش گرفتند، بررسی شده است. کتاب با نتیجه‌گیری، اسناد و تصاویر مرتبط با موضوع کتاب خاتمه یافته است...».
منبع: روزنامه جوان
