شهید مهدی گرگ
منبع: هابیلیان
اردیبهشت سال ۱۳۶۳ بود که مهدی دیده به جهان گشود. در روستای حاجی حسن از توابع کلاله، در خانواده ای مذهبی و محب اهل بیت که ندای تکبیر فضای خانه را معطر می کرد. پدر مهدی فردی دیندار و کشاورزی ساده بود که با کدّ یمین و عرق جبین شرافتمندانه روزگار می گذراند و به برکت نوزاد از راه رسیده که اولین فرزند خانواده نیز بود روحیه مضاعفی یافته بود. او با قدومش شادی و طراوت را به خانه آورد و مایه دلگرمی و شادمانی خانواده و دیگر اقوام گردید. مهدی در دامان خانواده ای پاک بالید و چون دیگر همسالانش به مدرسه رفت.
او ضمن تحصیل، در امر کشاورزی و کار منزل نیز به پدر و مادر کمک می کرد. بسیار مؤدب، خوش اخلاق و متین بود و برخورد موقرانه ای با پدر و مادر و اقوام و همکلاسی هایش داشت به طوری که زبانزد خاص و عام بود. به فرایض دینی بسیار اهمیت می داد. به موقع نمازش را می خواند و در مراسم عزاداری آقا ابا عبدالله الحسین (ع) به طور فعال شـرکت می نمود.
همین که به سن سربازی رسید در تاریخ ۱۵ آبان ۱۳۸۳ برای انجام خدمت مقدس سربازی کمر همت بست و مدت ۱۶ ماه در نیروی انتظامی شهرستان ایرانشهر مشغول به خدمت گردید. او در ۲۰ اسفند ۱۳۸۴ برای دیدار اقوام مرخصی گرفت و به شهرستان زابل رفت و سرانجام در شب ۲۵ اسفند ۱۳۸۴ که عازم شهرستان کلاله بود، همراه کاروان نینوایی تاسوکی به شهادت، لبخند زد و طومار رؤیاهایش را در پیچید تا نامش در صحیفه عشق جاودانه شود و خون تابناکش شب چراغ نسل هایی باشد که همواره به حسین (ع) اقتدا خواهند کرد.
