کشورمان ایران از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن 1357، در معرض انواع تهدیدات تروریستی گروهک‌ها و پشتیبانان آنها قرار گرفت و آسیب‌های انسانی و معنوی زیادی را متحمل شد. رأی قاطع اکثریت شهروندان به نظام سیاسی دلخواه و مطلوب- جمهوری اسلامی - در همان هفته‌های آغازین پیروزی انقلاب، در حقیقت آزمونی برای شناخت نبض و ذائقه مردم و به‌فعلیت درآوردن آن بود. به طور آشکار این انتخاب، از همان ابتدا خوشایند برخی جریان‌ها و گروهک‌ها نبود که اعتنایی به علایق و خواسته‌های مردم نداشتند. ازاین‌رو خواست و اراده مردم خیلی زود با واکنش‌های مسلحانه و خشن از سوی همین گروهک‌ها مواجه شد. دهه 60 نقطه اوج ددمنشی گروهک‌های تروریستی و تجزیه‌طلب علیه شهروندان بود. تأکید این سطور بر استفاده از واژه شهروند به این دلیل است که از میان هزاران ایرانی که توسط تروریست‌ها به‌شهادت رسیدند، شهروندان عادی، بیشترین تعداد قربانیان را تشکیل می‌دهند.
حمایت‌های رژیم‌های منطقه‌ای نظیر صدام و فرامنطقه‌ای از آن گروهک‌ها، نقش کلیدی در ادامه حیات آنها و استمرار قتل و ترور شهروندان مظلوم کشورمان ایفا نمود. این حمایت‌ها هیچ گاه به پایان نرسید. با اینکه رژیم دیکتاتوری صدام، به‌عنوان بزرگ‌ترین حامی گروهک تروریستی منافقین از هم فروپاشید، اما همواره پشتیبانان جنایتکار دیگری پشت سر این گروهک و دیگر گروهک‌های منفور ضدایرانی قرار گرفتند که خود را متعهد به ایجاد ناامنی در کشور و کشتار شهروندان بی‌گناه می‌دانند.
با اینکه اوج ترورها مربوط به دهه 60 بود لیکن دهه‌های 70، 80 و 90 گونه‌های دیگری از تروریست‌ها با شیوه‌های متفاوت و به فراخور شرایط جدید منطقه‌ای وارد میدان شدند.
معرفی شهیدان، قربانیان و آسیب‌دیدگان ترور، همواره یکی از مظاهر توجه به حقوق بشر در کشورهای مختلف دنیا و حمایت از این شهروندان بوده است. افزون بر آن، کشور ما در دهه‌های اخیر، با حجم تبلیغات مسموم و کذب کشورهایی که حامی گروهک‌های تروریستی ضدایرانی بوده‌اند، به‌عنوان پشتیبان تروریسم مورد حمله‌های ناجوانمردانه قرار گرفته است. بنابراین پاسداشت شهیدان و قربانیان ترور کشور، تأکید بر جایگاه کشورمان به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین قربانیان تروریسم در دنیا و همچنین هدایت افکار عمومی جهان به سمت شناخت عاملان و پشتیبانان تروریسم است.
احصاء آمار شهدای ترور کشور در سال‌های گذشته و ثبت عدد 17000 شهید یکی از اقدامات تحسین‌برانگیز در جهت توثیق اسناد جنایات صورت‌گرفته علیه شهروندان ایرانی بوده است. فهرست 17000 شهید ترور کشور در طول سالیان، یکی از وجوه قوت کشورمان در دفاع از قربانیان ترور در مجامع بین‌المللی بوده است. خانواده‌های شهدای ترور همواره بر ضرورت احقاق حقوق معنوی‌شان در محاکم و مجامع داخلی و بین‌المللی تأکید داشته‌اند و آن اقدام، تلاشی برای احترام و پاسداشت خون‌های ریخته هزاران شهید ترور ایرانی بوده است.
با این حال نباید غافل شد که توثیق آن اسناد و تثبیت عدد 17000 شهید تنها متعلق به اقدامات تروریستی صورت‌گرفته از ابتدای پیروزی انقلاب تا پایان دهه 80 و آغاز دهه 90 بوده است. متأسفانه در دهه 90 و قرن جدید تروریست‌ها و پشتیبانان آنها، همچنان از شیوه‌های خشن تروریستی برای انتقام از مردم و متوقف‌کردن حرکت روبه‌رشد کشور بهره گرفتند. این یک واقعیت تلخ است که تا زمانی که تروریست‌ها و حامیان آنها به حیات خود ادامه می‌دهند ماشین کشتار مردم هم همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهد. با این وجود و با تأسف دنیا با نادیده‌گرفتن قربانی‌بودن کشورمان در زمینۀ تروریسم در تلاش است، ایران را متهم به حمایت از تروریسم کرده و بدتر از آن با استفاده از قدرت‌های خارجی و سازمان‌های بین‌المللی، تروریست‌ها و جنایتکاران را بدون درنظرگرفتن جنایاتشان به‌عنوان قربانی معرفی کند! ازاین‌رو بسیار ضروری به نظر می‌رسید که فهرست 17000 شهید ترور کشور با درنظر گرفتن خلأ موجود، یعنی به روز نبودن شهدای ترور در یک دهه اخیر و اهمیت احقاق حقوق معنوی این شهیدان، باید مورد بازنگری و به‌روزرسانی قرار بگیرد. اتفاقی که آغاز آن از مدتی قبل رقم خورده و به‌زودی نیز به سرانجام خواهد رسید.
