شهید غلام موسوی

نام پدر: خداداد

تاریخ تولد: 1364/06/15

شهادت:1387/۱/24

مکان شهادت:حسینیه سیدالشهدای شیراز

گروه تروریستی:انجمن پادشاهی(تندر)

سفر کربلا

كانون كه قصد سفر كربلا كرد خيلي خوشحال شد . از اينكه بالاخره به آرزوش مي رسيدخواب ديده بود با كانون زائر كربلاست و شهيد شده فرداش گفت خواب شهادتم رو ديدم ، من ديگه سرباز امام زمان شدم . كنار عكسش يه روبان مشكي زد و گذاشت توي طاقچه گفتم : غلام اين چه كاريه؟!داري مامان رو اذيت مي كني.گفت :بالاخره كه بايد اين كار رو بكنيد . . .

شهید به روایت مادرش

هميشه ساده مي پوشيد و مشكي مي گفتم : غلام ! اين لباسها چيه مي پوشي ؟ خب كار مي كني ، لباس نو بخر. لباس نو نمي پوشيد تا بتونه با فقرا بيشتر رابطه داشته باشه.

از اينكه توي دوستاش با بچه هاي محروم بيشتر بود خيلي صفا مي كرد مي گفت:من عزادار آقا امام حسين(ع) هستم ، هر وقت امام زمان (عج) اومدن و انتقام جدشون رو گرفتن ، لباس مشكي ام رو در ميارم و سفيد مي پوشم. . .تموم عشقش كار فرهنگي بود . هر جا ، هر وقت خدمتي از دستش بر مي يومد دريغ نمي كرد بچه های واحد شهدا میگفتن یه وانت داشت هر وقت میدید کاری رو زمین مونده میومد کمک مسئول تداركات و مياندار هيئت محبين المهدي (عج ) بود . با تموم خستگي روزمره اش شبها قبل از خواب زيارت عاشورا و يك جزء قرآنش ترك نمي شد. . .

من بازم پسر دارم اما اين یکی خيلي برام عزيز بود ؛ در راه خدا دادمش.

شهید به روایت خواهر

چشم پاک بود . اخلاقش حرف نداشت .

. . .

به زور پشت دست و پاي مادرم رو مي بوسيد ، کار هر روزش بود ، قبل از بیرون رفتن ، مي گفت بهشت من زیر پای شماست خودتون خبر ندارین نمي دونين اين بوسيدن چه ارزشي داره

. . .

سال پيش دوباره خواب ديده بود رفته کربلا ؛ اومد گفت مامان اجازه ميدي با بچه هاي کانون رهپويان برم کربلا ، مامانم گفت نه . . .قول داده بود ساعت 9 شب برگرده خونه ؛ هيچ وقت قول نمي داد اما بر نگشت.