
اسماعیل محبی در 31شهريور1333 در تهران چشم به جهان گشود. پدرش محمدابراهيم و مادرش، فاطمه نام داشت. دوران دبیرستان را در مدرسه شهید مطهری سپری کرد. شهید محبی اگرچه از ناحیه دو چشم نابینا بود، اما هوش و حافظه زیاد و عجیبی داشت و به همین خاطر درس خواندن در یک مدرسه عادی برای او چندان دشوار نبود. وی به زبان انگلیسی مسلط بود و موفق به اخذ مدرک تافل شد.
اسماعیل در زمینههای هنری و ورزشی نیز فعالیت میکرد و در بازی شطرنج مهارت داشت و در سال 1353 بهعنوان برترین شطرنجباز در سطح مدارس منطقه تهران معرفی شد. پس از اتمام دوران دبیرستان در رشته حقوق دانشگاه تهران پذیرفته شد و پس از اخذ لیسانس بهعنوان طلبه شروع به تحصیل در حوزه علمیه قم کرد. سپس به عنوان قاضی مشغول به کار شد.
وی در نماز جمعه شرکت میکرد و قرآن زیاد میخواند. با روحانیون ارتباط مداوم داشت و آرزوی شهادت داشت. در دوران انقلاب به مبارزه با رژیم توسط پخش اعلامیه و سخنرانی شرکت در راهپیمایی میپرداخت و بعد از انقلاب نیز به عنوان مبلغ به کردستان اعزام شد. در فعالیتهای علمی و فرهنگی شرکت میکرد. احترام به والدین، کمک به بیچارگان، خوش رفتاری با مردم، راستگویی و صداقت، درستی و امانتداری از ویژگیهای بارز اخلاقی او بود.
اسماعیل محبی بعد از انقلاب از طریق انجمن تحقیقات اسلامی به همراه عدهای دیگر برای سخنرانی و تبلیغ به جبهه کردستان اعزام شد و در نهایت در 31تير1358 در جاده بوکان بر اثر بمبگذاری توسط گروهک تروریستی دمکرات بهشهادت رسید.