اولین ترور

تیمسار سپهبد محمد ولی قرنی که در حوادث کردستان خدمات بزرگی به حکومت نوپای اسلامی کرده بود، در ششم فروردین ۱۳۵۸ به دستور مهندس بازرگان نخست‌وزیر دولت موقت برکنار شد. یکی از مهم‌ترین علل برکناری قرنی، قاطعیتی بود که وی در قبال توطئه ضد انقلابیون در کردستان از خود نشان داد.
گروه‌های فعال سیاسی دائماً تلاش می‌کردند تا قاطعیت قرنی را در دفاع از نظام جمهوری‌اسلامی به ویژه مبارزه با تجزیه طلبان کردستان، سرکوب و خشونت قلمداد کنند. در این زمان، از سوی گروه‌های مختلف سیاسی، قرنی به عنوان یکی از چهره‌های نظامی حکومت شاه مطرح می‌شد و سوابقش با بزرگ‌نمایی و سیاه‌نمایی هر چه شدید‌تر در بیانیه‌ها و مطبوعات منعکس می‌گردید.
عدم تمکین از دستورات وزارت‌کشور به ریاست احمدصدر حاج‌سید‌جوادی، نیز یکی دیگر از علل مهم برکناری شهید قرنی شد. قرنی در مبارزه با ضد انقلابیون کردستان، خود را مطیع امام خمینی خواند و گفت که فقط از او دستور می‌گیرد. او قاطعانه ایستاد و اجازه سقوط پادگان سنندج را نداد. این در حالی است که واکنش او با دلجویی‌های ساده‌انگارانه دولت موقت از ضد انقلابیون همخوانی نداشت.
مورد آشکار دیگر در ترور شخصیت قرنی، ادعای سازمان چریک‌های فدایی خلق بود که در نشریه کار مطرح شد. این سازمان در ارگان خود سؤال کرده بود چرا قرنی در جریان مشارکتش در کودتا علیه شاه فقط سه سال زندان محکوم شده بود؟ در حالی که یک دانشجو فقط به جرم خواندن کتاب‌های دکتر شریعتی و صمد بهرنگی به سال‌های زندان محکوم می‌شد.
به هر حال نقش قرنی در مبارزه با ضد انقلابیون کردستان و بی‌توجهی او به دستور وزیر کشور وقت، مورد استناد فرقانیان هم قرار گرفت تا جایی که اکبر گودرزی در بازجویی‌های خود می‌گوید: در رژیم فعلی حتی وقتی وزیر کشور وقت که برای حل درگیری‌های کردستان همراه چند تن از مقامات بدان‌جا رفته بود، از قرنی می‌خواست که عملیات نظامی را متوقف کند، اما او این مطلب را نپذیرفت. (بازجویی از اکبر گودرزی، مورخه ۲۰/بهمن/۵۸)
بنابراین مهم‌ترین اتهام سپهبد قرنی، سرسختی او در مقابل فتنه‌گران ضد انقلاب در کردستان بود. طرح اولیه ترور از سوی اکبر گودرزی و محمد متحدی، رئیس شاخه نظامی مطرح شد. گروهی از اعضای شاخه نظامی چون محسن سیاهپوش، مهدی ملاحسینی و حسین قاسمی در این طرح ترور مشارکت داشتند. (روزنامه اطلاعات، ۴ اردیبهشت ۱۳۵۸، ص ۲ و ۸، بخشی از متن اعلامیه‌های احزاب و گروه‌های مذکور در این شماره از روزنامه موجود است.)
ظهر روز دوشنبه، سوم اردیبهشت ۱۳۵۸، سرلشکر قرنی که عنوان اولین ریاست ستاد کل ارتش جمهوری اسلامی ایران را داشت، ترور شد. تیمسار قرنی به بیمارستان مهر انتقال یافت و یک تیم پزشکی از ارتش نیز به بیمارستان اعزام شد تا در جریان درمان او کمک کنند.
سرلشکر قرنی در خیابان ولیعصر تهران و در حوالی سینما امپایر سابق هدف گلوله قرار گرفت و از ناحیه شکم و پا مجروح شد، معالجات مؤثر واقع نگردید و ایشان به شهادت رسید.
گروه زیر زمینی فرقان در اعلامیه‌ای مسئولیت ترور سرلشکر قرنی را بر عهده گرفت. تروریست‌ها از چند روز قبل با اجاره اتاقی در هتل جم، یعنی مقابل خانه قرنی، رفت‌وآمد او را زیر نظر داشتند و سرانجام وقتی او در حیاط خانه خود بود، در را زدند و او را به هنگام باز کردن در حیاط، مورد اصابت گلوله قرار دادند.
مراسم تشییع
ساعت ۱۰ صبح روز سه شنبه ۴ اردیبهشت، پیکر شهید قرنی از مقابل بیمارستان ۵۰۱ ارتش تا خیابان تخت طاووس (استاد مطهری) تشییع شد. در این مراسم مهندس بازرگان نخست وزیر، سرلشکر فرید رئیس ستاد کل ارتش، تیمسار ریاحی وزیر دفاع و فرماندهان نیروهای ارتش، ژاندارمری و شهربانی حضور داشتند.
با نواختن مارش عزا از سوی نیروهای ارتش، پیکر وی تا محل استقرار آمبولانس در خیابان استاد مطهری مشایعت شد و مردم مسلمان و انقلابی با شعارهایی چون: قرنی، قرنی، شهادت مبارک / می‌کشم می‌کشم آنکه برادرم کشت / اسلام پیروز است، منافق نابود است. پیکر او را تشییع کردند.
جنازه شهید قرنی به بهشت زهرا منتقل شد و در قطعه ۱۷ شهدا به خاک سپرده شد. حزب جمهوری اسلامی، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، سازمان چریک‌های فدایی خلق، سازمان مجاهدین خلق، حزب توده ایران و... هر کدام با صدور اعلامیه‌ای ترور شهید قرنی را محکوم کردند. (۶)
ابراز تأسف امام
روز سه شنبه، دفتر امام خمینی در قم با صدور اعلامیه‌ای مراتب تسلیت امام را به خانواده شهید قرنی اعلام کرد:
بسمه تعالی
خبر تأسف‌آور ترور تیمسار سرلشکر محمد ولی قرنی موجب تأثر حضرت آیت‌الله العظمی امام خمینی گردید. معظم له دستور فرموند تا مراتب تأثر و تسلیتشان را نسبت به خانواده و نزدیکانشان اظهار شد.
قم، دفتر امام خمینی (روزنامه اطلاعات، ۵ اردیبهشت ۱۳۵۸، ص ۲.)