التقاط در کژراهه ترور
نویسنده : علی کردی
تروریست‌های فرقان برای توجیه اعمال خشونت بار خویش به مبانی ایدئولوژیک متوسل می‌شدند. آنان بر این باور بودند که مبارزه با یک سیستم وقتی مطرح می‌شود که آن رژیم حاکمیت سیاسی داشته باشد. در این شرایط آنان انتشارت و فعالیت‌های فرهنگی را کافی ندانستند و به اعمال خشونت‌آمیزی دست زدند.
گروه فرقان ضمن توجیه ایدئولوژیک ترور، افرادی را که می‌بایست ترور کنند، مشخص می‌کردند، سپس مسئولیت اشخاص مرتبط با ترور تعیین می‌شد. اکبر گودرزی و محمد متحدی (مسئول شاخه نظامی) تصمیم می‌گرفتند. آنگاه اکبر گودرزی متن اعلامیه ترور را که غالباً به انگیزه ترور اختصاص داشت، تنظیم می‌کرد و آن را در اختیار عباس عسگری، مسئول تبلیغات می‌گذاشت و محمد متحدی به همراه تیم شناسایی اقدام لازم را انجام می‌دادند، پی از شناسایی، طرح ترور به اجرا در می‌آمد.
علاوه بر پخش اعلامیه در محل ترور، افرادی نیز که با شاخه تبلیغات گروه در ارتباط بودند، بخشی از اعلامیه‌ها را در کوچه‌ها و خیابان‌ها و یا در دانشگاه‌ها پخش می‌کردند تا مردم از انگیزه ترور آگاه شوند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، انتخاب خط مشی مسلحانه در مقابله با نظام نوظهور اسلامی توسط اکبر گودرزی و چند تن از همفکرانش اتخاذ شد. در این تصمیم افرادی چون حسن اقرلو، محمد متحدی، عباس عسگری و علیرضا شاه بابک او را کمک کردند. اما پیشنهاد ترور از سوی حمید نیکنام و رضا یوسفی مطرح شد. (پرونده اکبر گودرزی، سؤال ۲۲۵.) این تصمیم در خانه‌ای تیمی واقع در خیابان آزادی که توسط محسن سیاهپوش اجاره شده بود، گرفته شد.
فرقان پیش از دست زدن به ترورهای سیاسی، نام افراد ترور‌شونده را در نمودار تحت عنوان کنفرانس گوادلوپ منتشر کرد. حسن عزیزی، از اعضای گروه فرقان در این زمینه می‌گوید: محمد رضا ملکی‌پور به من گفت اگر بتوانی با حروف درشت کتابی این اسامی را روی کاغذ بنویسی، خیلی خوب است که آن را تکثیر کنیم. من هم با کاغذی که عکس برگردان حروف فارسی بود، این اسامی را روی کاغذ سفید آوردم که محمد رضا ملکی‌پور به وسیله دستگاه فتو‌استنسیل و پلی‌کپی که در اختیار داشت، آن را تکثیر کرد و به من هم داد. (پرونده حسن عزیزی، سؤال ۶۶۱)
این نکته شایان توجه است که ملکی‌پور خود این اسامی را روی شیشه ورودی یکی دانشکده‌ها دیده بود، لذا با توجه به این موضوع می‌توان نتیجه گرفت که یا گروه فرقان از گروه‌های دیگر برای ترور افراد الهام گرفته و یا فرد دیگری از فرقانی‌ها این اسامی را روی شیشه نصب کرده بود. ظاهراً این اسامی منجر به تکثیر اعلامیه‌ای شد که بین روحانیون همفکر و همگام با امام با جریان کنفرانس گودالوپ ارتباط برقرار کرده بود.
جدا از مواضع بسیار تند ایدئولوژیک گروه فرقان در مقایسه با تعالیم اصیل اسلامی و نیز مواضع سیاسی علیه روحانیت و نظام نوپای اسلامی، باید حساب ویژه‌ای برای ترورهای گروه فرقان باز نمود. فرقان در مجموع نزدیک به بیست ترور انجام داد و ده‌ها ترور دیگر در دستور کار داشت.
از میان افراد ترور شده تعدادی مجروح شدند و تعدادی به درجه شهادت رسیدند. افراد مجروح عبارت بودند از:
۱. آیت‌الله اکبر هاشمی رفسنجانی ۲. آیت‌الله عبدالرحیم ربانی شیرازی ۳. حسین مهدیان ۴. محمد باقر دشتیانه ۵. آیت‌الله رضی شیرازی.
شهدا عبارت بودند:
۱. تیمسار سپهبد محمد‌ولی قرنی ۲. آیت‌الله مرتضی مطهری ۳. حاج مهدی عراقی ۴. حسام عراقی ۵. آیت‌الله دکتر محمد مفتح ۶. آیت‌الله سید محمد‌علی قاضی طباطبایی ۷. پاسدار جواد بهمنی ۸. پاسدار اصغر همتی ۹. حاج محمد‌تقی حاج‌طرخانی.
افراد دیگری که به انگیزه‌های مختلف ترور شدند:
۱. احمد لاجوردی، سرمایه دار تهرانی ۲. محسن بهبهانی، واعظ ۳. هانس یوآخیم لاریب، تبعه آلمان ۴. کازرونی، سرمایه‌دار اصفهانی.
افراد برجسته دیگری در فهرست ترور گروه فرقان قرار داشتند که به دلیل لو‌رفتن تشکیلاتی تروریستی فرقان و دستگیری سران و اعضای آن، این ترور ناکام ماند:
۱. آیت‌الله دکتر سید‌‌محمد حسینی بهشتی ۲. دکتر محمد‌جواد باهنر ۳. آیت‌الله سید عبدالکریم موسوی اردبیلی ۴. آیت‌الله محمد امامی کاشانی ۵. حجت الاسلام و المسلمین علی‌اکبر ناطق نوری ۶. ابوالحسن بنی‌صدر، رئیس جمهور۷. آیت‌الله محمد‌حقی رئیس کمیته ۸. حجت‌الاسلام‌و‌المسلیمین خوانساری ۹. تیمسار ولی‌الله فلاحی.
گروه‌های تروریستی معمولاً اهداف خاصی را در از میان برداشت مخالفان خود دنبال می‌کنند. بسیاری از ترور کنندگان گروه فرقان،شناختی دقیق از این گروه نداشتند، اما در چارچوب معیارهای باطل آن عمل می‌کردند. فرقان چند هدف عمده را تعقیب می‌کرد که می‌توان به این موارد اشاره کرد:
۱. ابراز خشم و کینه از پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام و روحانیت.
۲. جبران عدم وجود سابقه مبارزاتی. فرقان قصد داشت از انجام ترور در مقطع استقرار نظام جمهوری‌‌اسلامی، بی‌سابقگی خود را در دوران مبارزه جبارن کند و نشان دهد که یک گروه انقلابی و پیشرو است.
۳. ایجاد رعب و وحشت و القای فضای ناامنی در محیط نظام جدید اسلامی.
۴. صدمه‌زدن به پشتوانه فکری نظام اسلامی با ترور شخصیت‌های متفکری چون مطهری، مفتح و هاشمی رفسنجانی.
۵. ترغیب و تحریک سایر گروه‌های مخالف به اقدامات براندازانه و رادیکال علیه جمهوری‌اسلامی‌ایران.
۶. القای ناکارآمدی دولت جدید در برقراری امنیت عمومی در جامعه. منبع: نشریه یادآور، تابستان، پاییز، زمستان۱۳۸۸ و بهار ۱۳۸۹، شماره های ۶ و ۷ و ۸.
