مجاهدین؛ از "فروغ جاویدان" تا وضعیت نامعلوم فعلی
منبع: بی.بی.سیهفده سال پیش در چنین روزهایی سازمان مجاهدین خلق در واپسین روزهای پایان جنگ ایران و عراق و پس از پذیرش قطعنامه آتش بس سازمان ملل از سوی آیت الله خمینی، رهبر انقلاب اسلامی، عملیات مسلحانه گسترده ای را علیه جمهوری اسلامی آغاز کرد و پس از موفقیت های بزرگ اولیه، سرانجام به دست نیروهای نظامی وفادار به حکومت ایران شکست سنگینی متحمل شد.
این عملیات که مجاهدین آن را " فروغ جاویدان" می نامند و رهبران جمهوری اسلامی در مقابل آن عملیات "مرصاد" را به اجرا گذاردند، بزرگترین حرکت نظامی یک گروه اپوزیسیون ایرانی بود که برای سرنگونی حکومت اسلامی ایران شکل گرفته بود.
مجاهدین با استفاده از سلاحهای سنگین و از جمله صدها تانک و خودرو نظامی و به کارگیری هزاران نفر از افراد آموزش دیده و مصمم به راحتی از روز سوم مرداد ماه از خاک عراق وارد ایران شدند و در مدت کوتاهی تعدادی از شهرهای استان کرمانشاه و از جمله سرپل ذهاب، کرند و اسلام آباد غرب را به تصرف خود در آوردند و به سمت کرمانشاه حرکت کردند.
طبق اظهارات مقامات ایران، در سال های اخیر این موفقیت های اولیه مجاهدین در بین رهبران جمهوری اسلامی تا حدی وحشت ایجاد کرد و آنان نگران بودند که کرمانشاه نیز به راحتی سقوط کند و مجاهدین به سمت پایتخت کشور حرکت کنند.
مجاهدین نیز ظاهرا از پیشروی های اولیه خود و پشتیبانی عده ای از مردم شهرهایی که در تصرف آنان قرار گرفته بود، به خود غره شده و سریعا از جاده اصلی به طرف کرمانشاه حرکت کردند.
فرماندهان نظامی جمهوری اسلامی می گویند که نیروهای مسلح ایران عمدا در ابتدا عقب نشینی کردند و به مجاهدین اجازه دادند تا به طرف کرمانشاه حرکت کنند تا بتوانند بعدا به آنها ضربات اساسی وارد کنند.
طبق گفته مقامات جمهوری اسلامی پس از آنکه نیروهای مجاهدین در روز پنجم مرداد سال ۱۳۶۷به سی - چهل کیلومتری کرمانشاه رسیدند سپاه پاسداران و نیروهای بسیج عملیات نهایی خود را آغاز کردند و تلفات سنگینی به مجاهدین وارد کردند.
فرماندهان سپاه پاسداران می گویند که حدود هزار و پانصد نفر از افراد مسلح مجاهدین در این عملیات کشته شدند و عده زیادی از آنان جراحت برداشتند و یا به اسارت در آمدند.
البته مقامات ایران از میزان تلفات خود در این عملیات سخنی به میان نمی آورند.
ولی مجاهدین از این عملیات به عنوان یکی از بزرگترین دست آوردهای تاریخ سازمان خود نام می برند!! و با عنوان[ بیمه نامه فروغ!! ] پیوسته از آن یاد میکردند!! و می گویند که توانستند ضربات اساسی به ارکان حکومت اسلامی ایران وارد سازند و هزاران نفر از نیروهای سپاه و بسیج را از میان بردارند.
سازمان مجاهدین در تبلیغات خود دقیقا نمی گوید که هدف واقعی آن از این عملیات چه بوده است و اشاره ای نمی کند که مثلا قصد آنان فتح تهران بوده است. بنابراین از دیدگاه مجاهدین این عملیات با شکست مواجه نشده است.
ولی وارد شدن تلفات سنگین به مجاهدین در این عملیات باعث شد که در بین عده ای از اعضای مجاهدین در باره ارزیابی های رهبری سازمان از وضعیت کشور و درست بودن تصمیم حمله به شهر های مرزی کشور پرسش هایی مطرح شود.
عده ای از اعضای بلندپایه سازمان که بعدا از آن جدا شدند این اقدام را یک "خودکشی نظامی" ارزیابی کردند و رهبری مسعود رجوی را زیر سئوال بردند.
بسیاری از صاحب نظران معتقدند که دوره افول مجاهدین به عنوان یک سازمان قدرتمند مسلحانه از همان موقع آغاز شد.
اعضای سابق این سازمان می گویند که مجاهدین پس از آن هر چه بیشتر به رژیم صدام حسین وابسته شدند.
به دنبال سقوط صدام حسین به دست نیروهای تحت رهبری آمریکا مجاهدین هر چه بیشتر استقلال عمل خود را از دست دادند و پس از خلع سلاح به دست سربازان آمریکایی، در یکی از اردوگاه ها ی خود در نزدیکی بغداد تحت کنترل آمریکایی ها قرار دارند.
هم اکنون حدود سه هزار نفر از مجاهدین در وضعیت نامعلومی در عراق به سر می برند و تکلیفشان روشن نیست.
ولی حمایت از سازمان مجاهدین در نزد عده ای از سیاستمداران غربی همچنان ادامه دارد و طرفداران این سازمان در شهرهای اروپا و آمریکا به فعالیت های منسجم خود ادامه می دهند. به اعتقاد شماری از صاحب نظران، این سازمان به رغم تلفات سنگین سال شصت و هفت و روابط نزدیک با حکومت صدام حسین و سرخوردگی عده ای از اعضای آن، همچنان بزرگترین و متشکل ترین نیروی مخالف حکومت جمهوری اسلامی محسوب می شود.
