مرصاد؛ عملیات سرنوشت جنگ

منبع: خبرگزاری مهر
به مناسبت ۵ مرداد سالروز عملیات مرصاد

تنها چند روز پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ توسط ایران رژیم بعث عراق و مدتی بعد مجاهدین با حمایت صدام و آمریکا حرکت تجاوزگرانه گسترده و تمام عیار دیگری را شروع کردند و بخشهایی از خاک ایران را به اشغال خود در آوردند، اما رزمندگان با قاطعیت و درایت حضرت امام (ره) توطئه مجاهدین را طی عملیات "مرصاد" به سرعت در هم کوبیده و ۲۳۶ کیلومتر مربع از خاک ایران را که در دست صدام مانده بود آزاد کردند.

به گزارش خبرگزاری مهر، پس از عملیات والفجر ۱۰ در پایان سال ۱۳۶۶ جنگ وارد مرحله جدیدی شد. شورای امنیت قطعنامه ۵۹۸ را در شرایطی(۲۹ تیرماه ۶۶) به تصویب رساند که رزمندگان ایران در برتری کامل در جبهه های جنگ به سر می بردند و دو عملیات والفجر۸ در سال ۶۴ و کربلای ۵ در سال ۶۵ باعث شد که تمام ابرقدرتها به ویژه آمریکا و انگلیس در این شرایط احساس کنند که امکان دارد ایران در جنگ به پیروزی برسد و به دنبال آن اقدام به رایزنی با کشورهایی از جمله شوروی سابق، چین و فرانسه کردند تا جلو پیروزیهای رزمندگان اسلام را بگیرند، به همین دلیل در پی آن برآمدند که خواسته های ایران را در قطعنامه ۵۹۸ بگنجانند تا ایران دست از عملیات بردارد.

با فرارسیدن سال ۱۳۶۷ و ادامه تهاجم موشکی عراق به تهران و در حالی که قوای ایرانی در منطقه عملیاتی والفجر۱۰ درگیر تثبیت و تحکیم منطقه و مقابله با آثار ناشی از حملات شیمیایی عراق به حلبچه بودند عراق با حمایت ابرقدرتها توان نظامی فوق العاده ای یافته بود و همزمان با حمله آمریکا به سکوهای نفتی ایران در خلیج فارس اقدام به سلسله عملیاتهای گسترده ای از جنوب کرد.

قطعنامه ۵۹۸ اولین قطعنامه ای است که اعلام مخاصمه کرد و به طور رسمی و بر اساس فصل ۷ منشور ملل متحد اعلام کرد که بین ایران و عراق جنگ صورت گرفته است. اما در این قطعنامه نه تنها متجاوز تعیین نشد بلکه شورای امنیت تعیین متجاوز را قبل از اعلام آتش بس و عقب نشینی به مرزهای بین المللی نیز اعلام نکرد، اما وجود بندی در قطعنامه که از دبیر کل می خواهد کار مخاصمه را هیئتی بیطرف پیگیری کند به اعزام هیئتی از کشور بلژیک منجر شد و این گروه در نهایت عراق را متجاوز اعلام کرد. مسئولان ایران اصرار داشتند که این کار پیش از قبول قطعنامه از سوی ایران صورت گیرد و همین موضوع باعث شد پذیرش قطعنامه یک سال به طول بیانجامد تا اینکه در تاریخ ۲۷ تیر ماه ۱۳۶۷ ایران قطعنامه را پذیرفت.

به دنبال تصویب این قطعنامه بود که آمریکا به طور مستقیم وارد این مسئله شده و ناوگان نظامی خود را در خلیج فارس مستقر کرد و از طرفی انواع مهمات و سلاحهای پیشرفته توسط بیشتر کشورها در اختیار رژیم بعث عراق قرار گرفت.

پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران، عراق را در بن بست سیاسی و نظامی شدیدی قرار داد و توطئه های وسیعی را که از جانب استکبار جهانی علیه انقلاب اسلامی تدارک دیده شده بود نقش بر آب کرد سازمان مجاهدین خلق به عنوان تنها گروهی که همه حیثیت و هستی سازمان خود را در گرو جنگ نهاده بود بیشترین صدمه را از پذیرش قطعنامه توسط ایران متحمل شد و برای خروج از بن بست توطئه ای که ماموریت اجرای آن را به عهده داشت به مرحله اجرا درآورد.

سه روز پس از اینکه جمهوری اسلامی ایران قطعنامه را پذیرفت، ارتش عراق در تاریخ ۳۱ تیرماه ۶۷ به عملیات گسترده ای دست زد و از ۴ محور به استان کرمانشاه حمله کرد ومجاهدین با حمایت هواپیماهای عراقی که پایگاههایی نظیر پایگاه شکاری هوایی نوژه در همدان، هوانیروز کرمانشاه و پایگاه تیپ ۲ لشکر ۲۸ را بمباران کردند، از شهرهای کرند و اسلام آباد غرب گذشتند اما در "گردنه حسن آباد" و "تنگه چهارزبر" در کمین رزمندگان اسلام گرفتار شدند.

مجاهدین در جنگ تحمیلی بارها در جهت پشتیبانی اطلاعاتی، نفوذ و همچنین شرکت در برخی از عملیاتها و تجهیز نیروهای خود به نفع عراق کار کرد و در جنگ تبلیغاتی و روانی به کار گرفته شدند، تا اینکه در سال ۱۳۶۷ و پس از پذیرش قطعنامه در یک عملیاتی که به تصور آنها جمهوری اسلامی آمادگی مقاومت در برابر نیروی مهاجم را ندارد فرصت پیش آمده را زمان مناسبی برای دستیابی به اهداف خود دانسته و علیرغم آنکه طرح حمله به ایران برای سالگرد جنگ تدارک دیده شده بود به دنبال پذیرش قطعنامه از سوی ایران، زمان آن دو ماه به جلو انداخته شد و حمله گسترده خود را با همکاری نیروهای عراقی و همچنین ستون پنجم خود در داخل انجام دادند.

این گروهک تروریستی با شعار"فتح سه روزه تهران" عملیاتی موسوم به "فروغ جاویدان" را طراحی کرد و ۵ هزار نفر از نیروهای مقیم خود در کشورهای مختلف را برای حمله به ایران راهی بغداد کرده و بدون کوچکترین آموزش و توجیهی آنها را سوار بر نفربرها و کامیونهای ارتش عراق راهی مرزهای ایران کرد اما آنها با مقاومت بی نظیر نیروهای رزمنده روبرو و به شدت سرکوب شدند و بقایای آنان به عراق بازگشت و بدین ترتیب "عملیات فروغ جاویدان" آنها هیچگاه نه تنها جاودان نشد بلکه این رزمندگان و نیروهای خودجوش مردمی بودند که عملیات "مرصاد" را تا ابد در ذهن آنها باقی گذاشتند.

منافقین در سال ۶۰ در قالب یک شورش مسلحانه و ترورهای گسترده ای که انجام دادند، قصد ضربه زدن و سرنگونی جمهوری اسلامی را داشتند که با توجه به فداکاری و هوشیاری نیروهای انقلابی بسیاری از این توطئه ها خنثی شد و آنها مجبور شدند مرکزیت خود را به خارج از کشور منتقل کرده و تحت حمایت برخی از دولتهای غربی به فرانسه فرار کنند اما در آنجا نیز نتوانستند پایگاه مناسبی برای فعالیتهای تروریستی خود داشته باشند لذا به بغداد منتقل شدند تا در خدمت صدام بر ضد ایران به کار گرفته شوند.

"عملیات مرصاد" با رمز یا "صاحب الزمان(عج) ادرکنی" در ۵ مرداد ۱۳۶۷ طی سه مرحله با فرماندهی سپاه و پشتیبانی هوانیروز آغاز شد که با در هم کوبیدن تجاوز نیروهای منافقین و ضد انقلاب و بازپس گیری مناطق اشغال شده و پس راندن قوی ارتش عراق و متلاشی ساختن یگانهای نظامی این گروه، با پیروزی مطلق به پایان رسید.

پس از شکست آخرین حمله زمینی و هوایی ارتش عراق به ایران در تیر و مرداد ۶۷ و نیز شکست سنگین نیروهای مجاهدین در محور کرمانشاه عراق سرانجام در ۱۵ مرداد ۶۷ به پذیرش آتش بس تن داد و شورای امنیت روز ۲۹ مرداد ۶۷ را زمان رسمی اجرای آتش بس اعلام کرد و عراق پس از حمله به کویت بخشی از مناطق اشغالی ایران را تخلیه کرد و مجددا به قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر تن داد.
در عملیات‌ "مرصاد" علاوه بر کشته و زخمی شدن بیش‌ از ۲۴۰۰ تن‌ از نیروهای‌ خائن‌ و مزدور منافق،۱۶۰ تانک‌ و نفربر، ۲۴۰ قبضه‌ خمپاره‌ انداز، ۳۰ قبضه ‌تفنگ‌ ۱۰۶ میلیمتری‌ منهدم‌ شد و بیش‌ از ۱۰دستگاه‌ تانک‌ و نفربر، بیش‌ از ۱۰ دستگاه‌ خودرو و۱۷۰۰ قبضه‌ انواع‌ مختلف‌ سلاح‌، سالم‌ به‌ غنیمت ‌رزمندگان‌ اسلام‌ درآمد.