به گزارش پایگاه اطلاع‌‌رسانی هابیلیان(خانواده شهدای ترور کشور)، پروفسور میشل چاسودوفسکی، رئیس مرکز تحقیقات جهانی‌شدن کانادا، در مقاله‌ای که در تارنمای این موسسه منتشر شد، اقدام اخیر آمریکا درخصوص به‌کارگیری نیروهای زمینی در عراق و سوریه را به‌منظور حمایت از گروه تروریستی داعش دانست.
ترجمه متن کامل این مقاله در ادامه می‌آید:
وزیر دفاع آمریکا در 5آبان1394 اعلام کرد که پنتاگون درصدد به‌کارگیری «اقدام مستقیم زمینی» در عراق و سوریه است تا به مبارزه علیه گروه تروریستی دولت خودخوانده اسلامی بپردازد.
اگرچه کاملاً مشخص است که هدف از این اقدام «مبارزه» نیست؛ بلکه «حمایت و نجات» گروه تروریستی دولت اسلامی است.
چه چیزی تغییر کرده است؟ آیا ما شاهد تشدید حضور نظامی هستیم؟
آمریکا و متحدانش پیش از این نیز در سوریه نیرو داشتند. این حضور رسمی نیست و به قول معروف عملیات مخفیانه‌ایست که همگان از آن خبر دارند.
پنتاگون، ناتو، ترکیه، اسرائیل و سایر کشورها به‌طورمرتب مشاوران نظامی، نیروهای ویژه و مأموران اطلاعاتی خود را به صحنه جنگ سوریه اعزام کرده‌اند. این نیروهای خارجی از روزهای آغازین جنگ علیه سوریه در مارس 2011 در میان شورشیان حضور داشته‌اند.
اگرچه نه واشنگتن و نه رسانه‌های جریان اصلی رسماً حضور این نیروها را در سوریه تأیید نکردند، باید توجه داشت نیروهای ویژه غربی اقدامات معمول فرماندهی در میان گروه‌های تروریستی انجام می‌دهند که با ائتلاف آمریکا و ناتو ارتباط دارند. به بیان دیگر، این نیروها مسئولیت هماهنگی عملیات‌های تروریستی بی‌شمار داعش و النصره علیه غیرنظامیان در سوریه و ازجانب ائتلاف آمریکا را برعهده دارند. نیازی به گفتن نیست که حملات هوایی آمریکا نیز از آن‌ها حمایت می‌کنند؛ اما تنها ظاهر این حملات شکل حمله به تروریست ها را دارد.
مسئولیت حمایت از تروریست‌ها
واشنگتن در پاسخ به حملات هوایی روسیه علیه داعش درصدد است تا رسماً تصمیم خود را برای ارسال نیروهای زمینی در قالب یک عملیات نظامی گسترده اعلام کند. نیازی به گفتن نیست که اگر قرار بود این عملیات بدون مهر تأیید شورای حقوق بشر انجام شود، نقض حقوق بین‌الملل محسوب می‌شد.
وال استریت ژورنال روز چهارشنبه به نقل از مقامات آمریکایی اعلام کرد که دولت آمریکا درحال بررسی به‌کارگیری تعداد اندکی از نیروهای زمینی در سوریه و در میان نیروهای کردی یا اپوزیسیون «معتدل» می‌باشد.
نیروهای نظامی آمریکا همچنین پیشنهاد ارسال گروهی از مشاوران نظامی را به جبهه‌ها در کنار ارتش عراق و احتمالاً در کنار شورشیان سوری داده است. هرچند وال استریت ژورنال احتمال این سناریو را بسیار اندک توصیف کرده است.
این روزنامه ادامه داد که علاوه بر این، کاخ سفید درحال بررسی گزینه به‌کارگیری یک اسکادران کوچک از هلی‌کوپترهای آپاچی در عراق به‌منظور افزایش مبارزه علیه داعش است. این اقدام اعزام چندصد نیروی نظامی در عراق را دربردارد. واشنگتن ائتلافی را رهبری می‌کند که از سال 2014 حملات هوایی علیه مواضع داعش در سوریه و عراق انجام داده است. سه‌شنبه هفته گذشته وزیر دفاع آمریکا اشتون کارتر از احتمال حملات زمینی علیه تروریست‌های داعش خبر داد.
منطقه پرواز ممنوع
تحول مهم دیگر در سخنان وزیر دفاع اشتون کارتر این بود که گرچه پنتاگون ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز سوریه را در آینده نزدیک متصور نمی‌داند؛ ولی آن را به عنوان یک گزینه مد نظر قرار داده است: «رئیس جمهور باراک اوباما گزینه ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز سوریه را از روی میز برنداشته است.»
در همین حال قطر اعلام کرده که در حال بررسی اعزام نیروهای زمینی به سوریه است. به طور حتم این بیانیه دوحه در واشنگتن طرح‌ریزی شده است. وزیرخارجه قطر خالد العطیه اعلام کرد که در پاسخ به مداخله روسیه در حمایت از دولت بشار الاسد، قطر نیز می‌تواند مداخله نظامی کند:
«قطر با هر اقدامی که بتواند به حمایت از مردم سوریه و ممانعت از تقسیم سوریه منجر شود موافق است و ما هرگز هرگونه پیشنهاد در این راستا از سوی برادران خود در عربستان و ترکیه را بعید نمی‌دانیم.»
قطر از ابتدا نماینده آمریکا بوده است و به همراه عربستان سعودی به جذب، آموزش و حمایت مالی از گروه‌های تروریستی وابسته به القاعده در سوریه از جمله داعش و النصره پرداخته است.
در مقطع خطرناکی هستیم
دیپلماسی بین‌الملل فروریخته است و سیاست‌مداران آمریکا در حوزه سیاست خارجی ناآگاه و فاسد هستند و به عواقب اقدام‌هایشان نمی‌اندیشند.
حملات هوایی در سوریه در یک زمان از سوی آمریکا و روسیه انجام می‌شود.
بن‌بست در سازمان ملل
دبیرکل سازمان ملل متحد بان کی مون که از سوی واشنگتن نصب شده از جنگ به رهبری آمریکا تحت لوای اقدام بشردوستانه حمایت می‌کند.
جدای از صحبت‌هایی که در راهروهای کنگره آمریکا دررابطه با گزینه جنگ جهانی سوم می‌شود، این اقدام‌ها و تهدیدها از سوی ائتلاف به رهبری آمریکا به سناریوی تشدید درگیری نظامی اشاره می کند. این سناریو بالقوه می‌تواند به رویارویی نظامی نیروهای ائتلاف آمریکا و فدراسیون روسیه منجر شود.
ترجمه بنیاد هابیلیان
