سی و هفت سال پیش سازمانی که خود را مدافع خلق می‌دانست، اسلحه به دست گرفت و رودرروی مردمی ایستاد که با تمام توان خود از انقلابی که در بهمن 57 به پیروزی رسانده بودند، دفاع می کردند.
آنچه منافقین را در سی‌ام خرداد 1360 به این نتیجه رساند که دوباره وارد فاز نظامی شود، هم ایجاد دوقطبی داخلی در کشور بود و هم فشارهای خارجی که از طریق جنگ نظامی پیگیری می شد.
همین دو مولفه در هر زمانی، به تروریست ها فرصت می دهد که امنیت یک کشور را خطر بیندازند. نگاهی به تحرکات داعش در عراق و سوریه نیز نشان می دهد که دوقطبی و بی ثباتی داخلی و همزمان دخالت های بیگانگان به این تروریست ها فرصت داد تا دامنه فعالیت های خود را وسعت ببخشند.
در ایران نیز در چهل سال گذشته تروریست ها هر زمانی که فرصت پیدا کردند تا شرایط ایجاد دوقطبی داخلی و نیز فشار بیرونی را فراهم کنند، به سرعت امیدوار به تشدید فعالیت شدند. نمونه اش در سال 1367 که به دلیل برخی کشمکش های سیاسی و نیز همزمان تحریم های بین المللی، منافقین عملیاتی نظامی را علیه کشورمان سامان دادند و ده سال بعد در تابستان 1378 با سوءاستفاده از تنش های سیاسی دوره اصلاحات، برای چند روز خیابان های کشور را به صحنه زدوخورد تبدیل کردند.
البته در همه این نمونه ها، تروریست ها در نهایت نتوانستند به هدف خود که به نوعی فروپاشی ایران بود، دست پیدا کنند. حضور مردم در صحنه و نفی تروریست ها از سوی مردم هرگز به آنها فرصت نداده تا مانند برخی دیگر از کشورها ایران را به یک کشور جنگ زده تبدیل کنند.
شاید همین امر سبب شده تا تروریست ها از مردم ایران کینه به دل گرفته و هر زمان که رونقی در زندگی مردم ایجاد می شود، با روش های مختلف می کوشند تا به مردم ضربه بزنند. سال پیش پس از آنکه حضور گسترده مردم در انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای شهر و روستا، تحلیل گران خارجی را شگفت زده کرد، تروریست ها به مجلس شورای اسلامی حمله کردند تا نشان دهند تنفری عمیق نسبت به نهاد دموکراسی در ایران دارند.
در شرایط فعلی کشور هم که بار دیگر دونالد ترامپ با خروج از برجام می کوشد تا نظام تحریم ها را بازگرداند، تروریست ها امیدوار به دوقطبی کردن داخل کشور شده اند. آنها می دانند که اگر فشار خارجی با هرج و مرج داخلی همراه شود، انها می توانند مانند زمستان سال پیش از احساسات عمومی سوءاستفاده کنند.
این، تکرار همان مدلی است که در خرداد 1360 به کار گرفته شد. با این وجود در شرایط فعلی مردم ایران از چنان هوشمندی بالایی برخوردارند که هرگز اجازه نخواهند داد بار دیگر تروریست ها با استفاده از موج نارضایتی های معیشتی و نیز گلایه های اقتصادی، کشور را دچار ناامنی و بی ثباتی کنند.
خرداد 60 تجربه ای تلخ اما ارزشمند است که مردم را از هرگونه دوقطبی سازی سیاسی دور نگه داشته و وحدت آنها برای مبارزه با دشمن خارجی و تروریسم را حفظ می کند.
