فرض را بر اين بگذاريم که تمام ادعاهای سازمان در مورد 5 ميليون و 200 هزار امضاء مردم عراق درست باشد . فرض کنيم مردم عراق خيانتهای سازمان در عراق را فراموش کرده باشند ، خيال کنيم همپالگي سازمان و مزدوری آنها برای صدام از اذهان عمومي مردم عراق پاک شده باشد ، به خودمان بقبولانيم که آنها تروريست نيستند و فرض محال کنيم که مردم عراق آنها را به عنوان دوستان خود و پناهندگان سياسي قبول کرده باشند و امروز هم مطمئن باشيم که سازمان در عراق دست به خرابکاری ، آدم ربايي ، قتل ، بمب گذاری و همکاری با القاعده و پس مانده حزب بعث نمي زند . با تمام اين اوصاف سازماني که خود را ايراني و برخواسته از دل مردم ايران ، مي داند.چرا نبايد به ارزشهای ايراني بنازد و چرا نبايد طرفداری مردم ايران را به عنوان بنای يادبود همبستگي خود بسازد ؟ مسلما آنهايي که طبق گفته خود برای ملت ايران مبارزه مي کنند اول بايد در اثبات همبستگي مردم ايران با خود چيزي براي عرضه بياورند و بعد از آن به جلوه های دروغين همبستگي با ملت عراق بپردازند.
اگر بنا بر ساختن بنای يادبود و همبستگي است ، سازمان بايد تمام افتخارات و خدماتي که در حق ملت ايران روا داشته است را به صورت بنای يادبود در جای جای اشرف بسازد و ثبت و ضبط کند!
شايد جالب باشد که بنای يادبود 16 هزار قرباني تروريسم را نيز در اشرف بسازند ، حال با هر اسمي که دوست دارند ، فرضا با نام بنای يادبود 16 هزار مزدور رژيم ايران ، آنهم مزدوراني که از طفل شير خواره گرفته تا کاسب و معلم و پيرزن و پير مرد از کار افتاده هم در آنها وجود دارد. جالب است اگر سازمان با هدف حفظ آرمانها و ارزشهای گذشته خود بنای يادبود خانه های تيمي خود را در دوران محمد رضا پهلوی -که مركز و منشاء هر فسادی بود – را نيز بسازد . اگر بنای يادبود تثبيت در ليست تروريستي سازمان های بين المللي اروپا و آمريکا -به عنوان سند مظلوميت سازمان – ساخته شود آيا اشکالي دارد ؟ بنای يادبود بي نظير ترين انقلاب جهان – انقلاب ايدئولوژيک – چطور ؟ اگر بنای يادبود شکست مفتضحانه در عمليات ضد ايراني فروغ جاويدان ساخته شود آيا سندی وارونه برای اثبات خدمت و شهادت در راه ملت نخواهد بود ؟
حقيقتاً سازمان تا کنون و تا اين زمان چه خدمتي برای ملت ايران انجام داده که از ساختن بنای يادبود آن خدمت عاجز و درمانده است ؟
هر ماه چندين و چند مهمان – از مقامات عاليرتبه عراق گرفته تا عشاير و مردم عادی و روزنامه نگاران – مهمان کانون هابيليان هستند ، از همه جای عراق و محدود به يک منطقه خاص نمي باشند . از مردم دياله گرفته تا صلاح الدين و الانبار و کردستان و نجف و ... جای تعجب است که هيچ کدام از اين افراد از ليست 5 ميليون و 200 هزار امضاء مردم عراق خبری ندارند و بر جعلي بودن آن تاکيد مي ورزند.
البته بر طبق نظرات هميشگي سازمان هر کس کوچکترين شهادتي بر عليه آنها بدهد - حتي اگر با حکومت ايران هم ميانه ای نداشته باشد – حقوق بگير و مزدور رژيم ايران تلقي مي شود . پس خوب است تا بنای يادبود افشاگری ليست 32 هزار مزدور و حقوق بگير رژيم ايران را هم بسازد و البته کم کم وقت آن رسيده تا در برنامه پرونده يا تلويزيون سازمان و يا در سايتهای سازمان کم کم اين اسامي به 32 ميليون نفر افزايش يابد. بي صبرانه منتظر اعلام اين ليست هستم ، البته بدم نمي آيد شماره حساب بانکي من و مبلغ دريافتي من از پيشه مزدوری را هم اعلام کنند .
دلم به حال اين جماعت مفلوک مي سوزد که شتر را ول کرده اند و دنبال مهارش مي گردند . مي گويند فلاني برای تهيه غذا پول نداشته اما اول پياز مي خورد تا اشتهايش باز شود . حالا سازمان را دارند از عراق اخراج مي کنند - آنهم به خواست مردم عراق- آنوقت اين فلک زدگان بنای يادبود مي سازند . خدا مي داند تا زمان اخراج سازمان از عراق قرار است چند بنای يادبود ساخته شود . اما روزی که سازمان همچون زباله از عراق دور ريخته شود مسلما مردم استان دياله يادبودی خواهند ساخت از پاکسازی تاولهای چرکين تروريسم از خاک ميهنشان .
