تروریسم پدیدۀ شومی است که با تمام ابعاد حیات انسانی بر روی کره مسکون منافات دارد و بر اساس طبیعت خود حق های بشری را نادیده گرفته و به شدت سرکوب می کند. با وجود اینکه تروریسم در اکثر نقاط جهان خودنمایی کرده و آثار وخیمی از خود بر جای گذاشته و امنیت جهانی را دچار خلل ساخته، در این مسیر جامعه جهانی نیازمند راهبردی موثر برای غلبه کامل بر این پدیده است. هر چند همکاری های منطقه ای و بین المللی رهیافتی مناسب برای هم افزایی بر علیه تروریسم است اما در کنار این مساله بایستی ابزار قدرت سرکوبگر نیز وجود داشته باشد. در این راستا نکاتی چند محل بحث قرار می گیرد:
- طبیعتا برای مقابله با تروریسم وجود همکاری های بین المللی زمینه ساز رشد و توسعه ی افکار عمومی برای طرد این مساله و سرکوب همه جانبه ی آن است. در این راستا همگرایی های بین المللی زمینه ساز پیوستگی میان ابعاد اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و حقوقی برای حل این موضوع است. بنابراین چارچوب همکارها در مسیر توانمندی برای مقابله جدی با تروریسم بسیار مهم است.
- از آنجائی که تروریسم ناقض جدی حقوق بشر است به نظر می رسد که بایستی معاهدات بین المللی الزام آور برای سرکوب تروریسم وجود داشته باشد و این شکاف فاحش بین وجود معاهده تا اجرای معاهده بواسطه الزام آور بودن آن رفع گردد. در این راستا پایبندی معاهداتی با اعتبار سند بین المللی در پرتو رویه و اجرا بایستی مد نظر قرار گیرد.
- از یک سو بایستی تروریسم بعنوان جرمی که جامعه بین المللی را به مخاطره انداخته، جزء جرائم دارای صلاحیت جهانی قرار گیرد و رسیدگی به این جرم در صلاحیت دیوان بین المللی کیفری قرار بگیرد. این یک ضرورت است که بایستی در بازنگری آینده اساسنامه دیوان مورد توجه واقع شود.
- از سوی دیگر بایستی سازمان ملل متحد و در جریان این امر مجمع عمومی، دبیرکل و شورای امنیت نقش جدی ایفا کنند. به نظر می رسد پایه های گفتمان انتقادی برای مبارزه با تروریسم شکل جدی به خود گرفته است اما برای تحقق این گفتمان نیازمند اقدامات صریح سازمان ملل متحد هستیم.
- نکته دیگر توسعه مناسبات دفاعی کشورهاست که به نظر می رسد در سطح منطقه ای و بین المللی بایستی زمینه های اتحاد ایجاد و مستحکم گردد و به نوعی دیپلماسی دفاعی مد نظر قرار گیرد. این مساله راهبردی اساسی برای مهار تروریسم و هر نوع اقدام مخرب از ناحیه معارضان مسلح است.
- در راه مبارزه با تروریسم دو اصل آگاهی رسانی و شفافیت از اهمیت بالایی برخوردار است. آنچنان که کشورها برای مهار تروریسم نیازمند همکاری های سودمند هستند که این مهم در صورتی میسر می شود که نقش آگاهی رسانی تابعان متعاهد و اصل شفافیت و وضوح در اقدامات پیشگیرانه مشخص باشد.
به هر ترتیب مقابله با تروریسم نیازمند عزمی جدی در مسیر تعاملات بین المللی است و همکاری های موثر و مستمر طراز جهانی مقابله با این مخاطره جدی و پدیده شوم را تعیین می نماید.
