شغل: سرپرست کمیته منطقه ۱۳ تهران
سن: ۵۵ سال
وضعیت تأهل: متأهل دارای ۶ فرزند
محل تولد: بروجرد
تاریخ شهادت:۲۵دی۱۳۶۰
زندگینامه...
در سال ۱۳۰۵ در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود. از همان اوان کودکی شیفته اسلام و تحصیل علوم دینی بود و در زمان اختناق رضاشاهی علیرغم ممنوعیت نوحه خوانی، کودکان هم سن و سال خود را جمع و مخفیانه مراسم مذهبی را اجرا می‌نمود. تحصیلات ابتدایی را در بروجرد و توأم با کار در کنار پدر گذراند و سپس با اشتیاقی فراوان وارد مدرسه عملیه بروجرد شد. وی قسمتی از درس و سطوح را در محضر اساتیدی چون حاج شیخ علی جواهری و آیت الله بهاءالدین حجتی تلمذ کرد و پس از مدتی برای سیراب کردن روح تشنه‌اش عازم شهر قیام و شهادت؛ قم، گردید و با تنگدستی به ادامه تحصیل علوم دینی پرداخت و از محضر اساتید بزرگی چون آیت الله حاج سید محمد تقی خوانساری و آیت الله بروجردی بهره‌ها گرفت.
او طلبه‌ای ساده بود و بار‌ها در مضیقه مالی شدید قرار گرفت، به طوری که چند شبانه روز را بدون غذا سپری کرد. در سال ۱۳۲۷ به منظور خدمت گسترده‌تر به امت اسلام به تهران عزیمت نمود و در این شهر اقامت گزید. با ورود به تهران فعالیت‌های اجتماعی و مبارزاتی او ابعادی تازه یافت و وی پیوندی نزدیک با شهید نواب صفوی و فدائیان اسلام برقرار کرد. در خرداد ۱۳۴۲ به ندای امام امت لبیک گفت و از سازماندهان قیام خونبار ۱۵ خرداد گردید.
در کنار این مبارزات او لحظه‌ای از فعالیت‌های مذهبی و اجتماعی غافل نمی‌شد و خدماتی که در این زمینه‌ها از او منشأ گرفته بسیارند. به همت و کوشش او بنای سه مسجد در نقاط مختلف تهران به نام‌های مسجد امام جعفر صادق (ع) و مسجد حضرت ابوالفضل (س) و مسجد فاطمیه گذاشته شد و مسجد اخیر مهم‌ترین محل فعالیت وی بود. او در این مسجد از سال‌های ۴۷ – ۴۶ خدمات شایسته‌ای منجمله تشکیل گروه‌های فرهنگی خواهران و برادران، تشکیل کتابخانه، تأسیس صندوق قرض الحسنه، ایجاد بنگاه خیریه که حدود ۷۰۰ خانوار را تحت پوشش داشت و تشکیل بخش کمک‌های پزشکی انجام داد.
در سال‌های شکوفایی انقلاب اسلامی در ارشاد و هدایت مردم نقش به سزایی داشت و در برگزاری راهپیمایی‌ها عامل مؤثری بود. پس از پیروزی انقلاب به سبب مدیریت عالی و دید وسیعش به سرپرستی ستاد ۲ کمیته منطقه ۱۳ منصوب شد و در این مسئولیت منشأ خدمات ارزنده‌ای گردید. بسیج مستضعفین و بسیج اقتصادی را در منطقه سازمان داد و پس از آغاز جنگ تحمیلی علاوه بر عزیمت به مناطق جنگی، هدایا و کمک‌های فراوانی را جهت ارسال به جبهه جمع آوری نمود و به مناطق جنگ زده ارسال داشت. عارفی شوریده و عاشقی وارسته بود. دانمشندی عالی مقام و مصلحی نیکوکار بود و خدمات فراوانش هیچگاه فراموش نخواهد گشت.
شهادتنامه...
همه ساله منزل شهید مخبر از دهم تا ۲۸ صفر شاهد مراسم سوگواری سالار شهیدان حضرت حسین بن علی (ع) بود و شیفتگان کربلای حسینی را سیراب می‌کرد. روز بیست و پنجم آذر ۱۳۶۰ نیز طبق معمول هر ساله جمعیت عزاداران و سوگواران حسینی در منزل ایشان اجتماع نموده و مهیای برگزاری مراسم بودند. یکی از تروریست‌های منافق به بهانه‌ای شهید مخبر را که سرگرم پذیرایی از جمعیت عزادار بود را به سر کوچه می‌کشاند و با شلیک یک گلوله دست پلید خود را به خون پاک و مطهر او آغشته می‌کند و این عالم متقی در اربعین جد بزرگوارش در کنار خیمه حسینی به لقاء الله می‌پیوندد.
شهید مخبر پیش از این دو بار مورد سوء قصد عوامل گروهک ضد اسلامی منافقین قرار گرفته بود و هر بار به طور معجزه آسایی زنده مانده بود و مقدر بود که این عاشق کربلا در روزی به شهادت رسد که مصادف با اربعین جد بزرگوارش باشد تا عاشورایی دیگر در کربلای همیشه تاریخ بر پا دارد و خط سرخ شهادت پیروان حسین (ع) را تداوم بخشد.
مزار شهید: بهشت زهرا، قطعه ۲۴، ردیف ۱۱۹، شماره 
۱۰
