شروط مضحک تروریستها

در نزدیکی پایان مهلت عراق مبنی بر اخراج منافقین از خاک این کشور قرار داریم. هر چند بر کسی پوشیده نیست که اساساً منافقین به خودی خود آنقدر موضوع با اهمیتی محسوب نمی شوند که بخواهند در سطح بین المللی مورد ارزیابی قرار گیرند و در مورد وضعیت آنها در سطح بین المللی اظهار نظر شود، اما اهداف و مطامع سیاسی برخی از جریانات خاص در غرب که این گروه را ابزاری برای پیشبرد برخی اهداف نامشروع خود می بینند باعث شده اظهار نظرهایی در مورد این گروهک صورت پذیرد که البته با اعمال فشارهایی غیر قانونی بر دولت عراق به منظور عقب نشینی از تصمیمش همراه است.

بررسی سوابق خود این گروهک تروریست نیز نشان می دهد که هیچگاه فعالیت در مدار قانون انجام نداده و اصولاً همیشه در تقابل با آن بوده و تمام سعی خود را بر این موضوع نهاده که خود را بر قانون تحمیل نماید. البته عدم تبعیت آنها از قانون مسئله عجیبی نیست، زیرا که منافقین به عنوان یک گروهک تروریست و مزدور ، ماهیتی متضاد و مخالف با قانون دارد که اساس فعالیت آنها را تشکیل داده است.

بر اساس همین سابقه، منافقین وقتی در مقابل حق قانونی دولت عراق قرار می گیرند ابتدا با گردن کشی سعی در تقابل با حق قانونی ملت عراق را داشته و پس از مدت کوتاهی که کاملاً متوجه شدند در مقابل تصمیم قاطع دولت عراق هیچ فرصت و راه گریزی در اختیار ندارند دست به ترفندهایی زده که اساساً اشتباه بوده و شکلی مضحک به ادعاها و موضع گیری های آنها داده است.

هر چند نه تنها در این مرحله و نه در مراحل دیگر تصمیم گیری دولت عراق در مورد ادامه حضور منافقین در این کشور، اعضا و سرکردگان این گروهک در جایگاهی محسوب نمی شوند که ادعاها و مواضعشان در درجه ای از اهمیت باشد که مورد ارزیابی قرار گیرد، اما این گروهک هیچ گاه نتوانسته موقعیت و جایگاه غیر رسمی و غیر قانونی خود را درک کند.

همین عدم آشنایی یا بهتر بگوییم عدم پذیرش این موضوع که صحنه بین الملی و سیاسی منطقه به منافقین به دید یک گروهک، مانند دیگر گروهک های تروریست می نگرند و هیچ جایگاهی برای تصمیم گیری آنها در قالب یک فرقه و گروه متمرکز ندارند باعث شده که منافقین جرأت کرده و در کمال تعجب برای خروج از عراق شرط تعیین کنند!.

باید توجه داشت که اظهار نظر و تصمیم گیری در مورد آینده این گروهک در عراق، چیزی است که دولت عراق باید در مورد آن اظهار نظر نماید و تصمیم گیری و تعیین شرط از سوی سرکردگان این فرقه به کلی مردود بوده و فاقد اهمیت است.

اما منافقین در اقدامی مضحک ضمن تعیین چندین شرط برای ترک خاک عراق در پس پرده، اهداف دیگری را پیگیری می کنند. یکی از همین شروط مطرح شده از سوی منافقین ثبت نام پناهندگی توسط کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان و به دنبال آن پذیرش به عنوان پناهنده در کشوری ثالث است که این پروسه برای 3400 نفر اعضای اشرف (حتی آن 900 نفری که تابعیت و پاسپورت کشور های اروپایی را در اختیار دارند نیز تقاضای پناهندگی داده اند!)، به تنهایی 2 سال یا حتی بیشتر زمان می خواهد که البته باید معضل عدم پذیرش منافقین توسط دیگر کشور ها و به خصوص کشور های غربی را هم به آن اضافه کرد. کشور هایی که حاضر نیستند امنیت ملت خود را با حضور این تروریست های حرفه ای در معرض خطر قرار دهند. پس این یعنی مقاومت در تصمیم قانونی دولت عراق که منافقین سعی دارند فریبکارانه عنوان کنند که آن را پذیرفته اند.

به هر حال با توجه به مدت زمان کوتاه باقی مانده فقط 2 راه حل برای سرنوشت این گروهک باقی مانده، اول اینکه اعضای این گروهک خود را تسلیم قانون نموده و هر چه سریعتر و تحت نظارت دولت عراق اقدام به ترک این پادگان نمایند تا نسبت به خروج آنها از خاک عراق اقدام شود.

و راه حل دوم اینکه همچنان بر سر مواضع خود برای ماندن در پادگان غصبی اشرف پافشاری نموده که در این حالت دولت عراق را مجبور می سازند مطابق با حق قانونی خود و خواست ملت عراق، برای تخلیه این پادگان به زور متوسل شود و البته که بر کسی پوشیده نیست که در هر درگیری صدماتی نیز ایجاد می شود که هزینه این برخورد را نیز خود منافقین باید بپردازند.

و اگر این راه حل توسط منافقین انتخاب شود، می توان نتیجه گرفت که مقاومت سرکردگان منافقین- که خود آنها امروز در اروپا نشسته اند و جرات حضور در میان اعضای اشرف را ندارند- در مقابل تصمیم دولت عراق، به منزله هدر دادن خون اعضایی است که هیچ اهمیتی برای آنها قائل نیستند و از حالا به فکر سوء استفاده های تبلیغاتی پس از برخورد با اعضای حاضر در اشرف نشسته اند.

در توضیح دقیقتر این حرکت منافقین می توان گفت که سرکردگان این گروهک در اجرای پروژه کشته سازی که در آن مخالفان خود و کسانی را که با سرکردگان و خط سازمان زاویه پیدا کرده اند را در معرض گلوله قرار داده تا ضمن خلاصی از اعضای مسئله دار خود سوء استفاده های آن را در مجامع بین المللی و حقوق بشری ببرند شگردی که نمونه های زیادی مثل پروژه کشته سازی در سالهای آغازین انقلاب اسلامی در ایران، عملیات مرصاد و حتی فروردین امسال در صحنه درگیری نیروهای امنیتی عراق با اعضای اشرف دارد.