|
وقتی دشمنان انقلاب اسلامی همه راهها را بسته یافتند ، بر آن شدند تا انتقام "حقوق به اصطلاح از دست رفته"! خود را از مردم بگیرند . آری باید مردم را کشت زیرا فریاد استقلال ، آزادی ، جمهوری اسلامی و مرگ بر شرق و غرب از گلوی همین مردم مستضعف بلند است !
|
مقدمه :
انقلاب اسلامی از همان آغاز پیروزی مورد هجوم تبلیغاتی و نظامی شرق و غرب و یا کشورهایی که به صورتی با یکی از این جهانخواران وابستگی داشته اند ، قرار گرفت . اما از طرف دیگر مردم با حضور دائمی خود هر بار درسی فراموش نشدنی به آنها داده و فرصت هرگونه خیالپردازی را از آنان سلب کردند . مخالفین انقلاب اسلامی برای ضربه زدن از هیچ کوششی فروگذار نکردند. اعزام جاسوس - علم کردن گروهک های انحرافی ، با آرم های عوام فریبانه ، حمله به طبس ، آتش افروزی در گنبد و کردستان و تحریک مزدوران چشم گوش بسته بعثی جهت حمله به ایران اسلامی و ...
وقتی دشمنان انقلاب اسلامی همه راهها را بسته یافتند ، بر آن شدند تا انتقام "حقوق به اصطلاح از دست رفته"! خود را از مردم بگیرند . آری باید مردم را کشت زیرا فریاد استقلال ، آزادی ، جمهوری اسلامی و مرگ بر شرق و غرب از گلوی همین مردم مستضعف بلند است !
بر این تحلیل های نابخردانه یک گروهک سرسپرده تحت عنوان اتحادیه کمونیستهای ایران در شب ششم بهمن سال 60 ( مصادف با انقلاب محمد رضاخانی ) ماموریت یافت تا عده ای از این مردم خداجو را اعدام انقلابی کند. در شرح عکس العمل مردم ، این جمله امام امت کافی است که : « اگر یک عده ای که در جنگل بودند اسلام را فهمیده بودند حمله به آمل نمی کردند » . بدین ترتیب مردم آمل یک بار دیگر خاطره با مشت مقابل آتش رفتن را در اذهان دشمنان این انقلاب زنده کردند و به دنیا نشان دادند که شهرشان استالینگراد نیست ، بلکه خرمشهر ، شهر هزار سنگر است .
مردم آمل با این عمل قهرمانانه خود ضمن تقدیم 40 شهید به درگاه خداوند متعال ، افتخار ابدی را در پرتو جمهوری اسلامی برای خود و خطه شمال آفریدند . درود بر روان پاک همه شهدای اسلام ، درود بر روان شهدای 6 بهمن آمل
تاریخچه مختصری از” اتحادیه کمونیست های ایران”
گروهک اتحادیه کمونیست های ایران در تابستان 1355 تشکیل گردید . اجزای متشکله این گروهک را دو گروهک ، به ترتیب : سازمان انقلابیون کمونیست و گروه پویا تشکیل می دادند.
1-سازمان انقلابیون کمونیست در سال 1348 پیرو تشکیل یک محفل دانشجویی در خارج از کشور که به عقاید الحادی مارکسیستی روی آورده بود ایجاد گردید . این گروهک عمده فعالیت خود را در خارج از ایران سازمان داده و بطور کلی در میان دانشجویان ایران مقیم خارج از کشور فعالیت تبلیغاتی و تشکیلاتی می نمود . در طی سالهای 48 تا 55 این گروه در شرایط فقدان حضور فعال نیروهای انقلابی و مکتبی اسلامی در کشورهای غربی ، توانسته بود تعدادی از دانشجویان مقیم خارج از کشور را به گرد خود متشکل نماید . این عده که تصور می نمودند مردم مسلمان ما نیز مانند چند صد نفر دانشجوی از خدا بی خبر جلب سیاستهایشان خواهند شد، تصوراتی واهی از امر رهبری انقلاب بخود تلقین می نمودند ، تا جائیکه پیروزی انقلاب ضد امپریالیستی مردم ایران را منوط به رهبری خود می دانستند!
نشریه این گروه که « کمونیست » نام داشت ، تا 28 شماره منتشر گردید و بطور عمده در خارج از کشور پخش می گشت . این نشریه مقالاتی درباره سیاستهای رژیم شاه امپریالیسم آمریکا ، امپریالیسم شوروی با درکهای کمونیستی خود و همچنین مقالاتی در جدل با سایر گروهک های الحادی منتشر می نمود . اکثر اعضای متشکل این گروهک را که بیش از 50 تا 60 تن نمی شدند دانشجویان و به اصطلاح روشنفکران مقیم خارج تشکیل می دادند .
این گروهک ها با تشکیل کمیته های دانشجویی در کنفدراسیون دانشجویان ایرانی در خارج از کشور فعالیت می نمود و از این طریق کوشش در تبلیغ سیاستها و مواضع خویش در درون کنفدراسیون می کرد .
2-گروهک پویا - یکی دیگر از عناصر متشکله اتحادیه کمونیست های ایران که در بر گیرنده چند نفر از اعضای محفل « گروه فلسطین » بودند که از ایران در زمان طاغوت ، به خارج از کشور گریخته و مدتی در عراق و سپس در لبنان فعالیت داشتند . این گروهک با آشنا شدن با گروهک « سازمان انقلابیون کمونیست » در تابستان 1355 با آن متحد شده و « اتحادیه کمونیست های ایران » را بنا نهادند .
« اتحادیه کمونیست های ایران » در خارج از کشور حدود 25 شماره از نشریه خود بنام حقیقت را منتشر می نمود و فعالیت های آن از بدو تشکیل تا انقلاب ظفرمند اسلامی در بهمن ماه 1357 ادامه همان فعالیت های گذشته بود . این گروهک ها که تصور می کرد بدون رهبری آن ، و گروهک های مشابه ، انقلاب در ایران به ثمر نمی رسید ، در تمامی دورانی که مردم مسلمان ایران در زیر انواع فشارهای سیاسی و در زیر رگبار گلوله ها با مشت های گره کرده با عمال طاغوت و شیطان بزرگ آمریکا می جنگیدند و هر روزه صدها نفر شهید نثار راه انقلاب اسلامی می کردند ، در خارج از کشور در گوشه کاباره ها و تریاها سرگرم ساختن تزهای باصطلاح انقلابی و شعارهای ضد امپریالیستی بودند و با تئورهای ذهن ساخته خویش معاشقه می کردند و به بحث و جدل با سایر گروههای مشابه می پرداختند . تا بالاخره در زمانی که مردم بپا خاسته میهن اسلامی ما تحت رهبری امام امت با ایثار و رشادتی وصف ناپذیر کاخ پوسیده شاهنشاهی را در هم نوردیده و بساط ترور و خفقان را در هم می شکستند و جمهوری اسلامی رها شده از قید و بند آمریکای جهانخوار را بنا می کردند ، این گروهک همانند سایر گروهک های ورشکسته که نتوانسته بودند در میان امت ما جائی پیدا نمایند ، وارد ایران شده و دستگاه تبلیغات ذهنیت شیطانی خود را در ایران براه انداختند .
تلاش مذبوحانه این گروهک از بهمن ماه 57 تا انتها !
در زمانیکه امت دلیر و شهید پرور مسلمان با جانفشانی های بی نظیر خود توانسته بود سیلی محکمی بر آمریکای جهانخوار بزند و برای همیشه دست جنایتکاران وطنفروش و ضداسلام را از ساحت مقدس کشور اسلامی قطع نماید ، و برای اولین بار در تاریخ،آزادی های واقعی را به ارمغان بیاورد ، ناگهان توطئه های چپ و راست آغاز گشت تا این حرکت خدایی را به انحراف کشانده و سرانجام با شکست مواجه نماید . دهها گروهک با ورق پاره های تبلیغاتی خود مانند قارچ از زمین روئیدند و هر یک تابلوی عوامفریبانه ای را بر سر دکان سیاسی خود نصب نمودند . عده ای از این گروهک ها ادعا کردند که انقلابی رخ نداده و تنها حکومت فاشیستی جدیدی با فریب مردم بر سر کار آمده است . تعداد دیگری مدعی بودند که انقلابی رخ داده ولی رهبری قاطع و انقلابی امام را بی شرمانه به سخره می گرفتند و می گفتند که این رهبری قدرت هدایت این حرکت را تا به آخر ندارد و لذا شکست خواهد خورد . با چنین تصوراتی رویاهای زیبایی برای خود می آفریدند و انتظار داشتند که مردم مسلمان ایران دست از اسلام و مکتب و رهبر خود برداشته و بسوی آنان جلب شوند . زهی خیال باطل !
گروهک اتحادیه کمونیست های ایران از جمله گروهک های اخیز بشمار می رود . اتحادیه کمونیست های ایران با ورود به ایران فعالیت تبلیغاتی خود را آغاز کرد و اعضاء و هواداران خود را برای باصطلاح پیاده کردن خط انقلابی شان به پاره ای از نقاط ایران گسیل داشت .
این گروهک که در ابتدا مدعی پشتیبانی از انقلاب بود ، ولی شدیدا از اسلامی بودن انقلاب ابراز انزجار می نمود و از هر فرصتی استفاده می کرد تا با تبلیغات موذیانه ، اسلامیت انقلاب را مخدوش ساخته و آن را از مسیر خود منحرف سازد .
دولت موقت که مبلغ خط لیبرالی و سازشکارانه ای در انقلاب بود و با سیاست ها و مواضع و عملکرد خود ضربات زیادی به انقلاب اسلامی وارد آورد ، با اعمال خویش مستمسک مناسبی برای رشد این گروهک ها فراهم آورد . عدم قاطعیت در اجرای فرامین انقلابی امام ، سهل انگاری و مماشات در ریشه کن ساختن ضد انقلاب و سازشکاری با عوامل آمریکا و بالاخره تهی کردن انقلاب از محتوای غنی اسلامی خود از جمله خدماتی بود که دولت موقت برای فراهم آوردن زمینه توطئه های آمریکا و ضد انقلاب و رشد گروهک ها انجام داد . آری اگر دولت موقت تحت عنوان دموکراسی ، بی بندوباری سیاسی را در ایران رواج نمی داد ، گروهک های الحادی و نفاق جرات چنین جسارت هایی را پیدا نمی کردند . آنکس که شعارش "جمهوری دموکراتیک اسلامی"! باشد چیزی بهتر از آنچه که در صدر انقلاب ناظرش بودیم ببار نمی آورد ، بحمدالله که دموکراسی غربی جای خود را به حریت و قاطعیت اسلامی داد و همه گروهک های الحادی و نفاق را که جز کشتار مردم هدفی ندارند و به انزوا کشاند . اتحادیه کمونیست های ایران نیز از جمله این گروهک ها بود . این گروهک ها در زمینه های مختلف دست به فعالیت زد که برخی از آنها گویای عملکرد آن می باشد :
این گروهک که ادعای مردمی بودن داشت ، در زمان برگزاری رفراندوم جمهوری اسلامی ایران ، که بیش از 98 درصد مردم متفقاً به جمهوری اسلامی رای مثبت دادند ، رفراندوم را تحریم نموده و بدینگونه مردمی بودن خود را آشکار ساخت . این گروهک در زمانیکه ضد انقلاب و عوامل و ایادی آمریکا با توطئه های رنگارنگ کردستان را جولانگاه مطامع خود ساخته و عملاً آن را از میهن اسلامی جدا کرده بودند ، ادعا می نمود که کردستان پیشتاز و پرچمدار انقلاب است . این گروهک در زمان برگزاری انتخابات مجلس خبرگان آن را تحریم نمود و سپس با تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی که چهارچوب و استخوان بندی این جمهوری نوپا را ترسیم می کرد ، رای مخالف داده و تحت عناوین مختلف از قبیل مشروعه گری ، استبداد در پرده دین ، اسلام عزیز را هدف قرار داده می کوشید تا اذهان جوانان میهنمان را مغشوش نماید .
این گروهک اگرچه باصطلاح از تسخیر لانه جاسوسی توسط دانشجویان مسلمان پیرو خط امام که نقطه پایانی بر سیاست های ورشکسته دولت موقت نهاد ، به پشتیبانی برخاست ، لیکن در تمامی این پشتیبانی ها سعی می نمود اینگونه وانمود سازد که این موج عظیم مبارزه امت حزب الله ناشی از مکتب انسان ساز و رهایی بخش اسلام نبوده ، و انواع توجیهات باصطلاح تئوریکی روشنفکرانه را پشت بند تحلیل های خود قرار می داد . در این مقطع حزب جمهوری اسلامی مورد انواع افترائات و تهمتهای ناروا و ضد انقلابی از جانب گروهک ها قرار داشت و اتحادیه کمونیست های ایران نیز در این بین یکی از پرچمداران بود . این گروهک به عناوین مختلف کوشش می نمود که اثرات سوء سیاستهای لیبرالی و سازشکارانه دولت موقت را نیز به حزب جمهوری و علی الخصوص شهید مظلوم آیت ا... بهشتی متصل نمایند .
ادامه دارد...
