کمیته حقوقی کانون هابیلیان
هفته گذشته برنامه دولت عراق برای مقابله و اخراج گروهک منافقین توسط آقای نوری المالکی ، نخست وزیر این کشور در جمع خبرنگاران اعلام شد.
این برنامه ، همانگونه که احتمال آن می رفت با واکنش منفی این گروهک قانون ستیز مواجه شد و بار دیگر با استفاده از موقعیتی که آمریکا برای آنان در عراق تحت عنوان "نیروهای تحت حفاظت " بوجود آورده است به مخالفت با دولت عراق برخواسته و آمریکا را مدافع خود اعلام کردند.
منافقین با چراغ سبز آمریکا ، یک بهره برداری نابجا از کنوانسیون چهارم ژنو را سرلوحه مخالفتهای خود قرار داده اند ، در صورتی که به نظر می رسد اظهارات آقای مالکی نیز با اشراف به این قانون بوده است و در کلیت مخالفتهای آنها خللی در تصمیم عراق ایجاد نخواهد کرد.
آنچه در پی می آید تحقیقی است مربوط به سوابق این موضوع و بررسی تخلفات قانونی صورت گرفته توسط آمریکا در جهت استفاده از این کنوانسیون برای محافظت از گروه تروریستی " مجاهدین خلق ".
مقدمه
استانداردهای دوگانه
ارزيابي پيامدهاي حمله به عراق و استمرار اشغال آن هم چنان بعنوان مهمترين معضل بين‌المللي مورد تحليل حقوقدانان و پژوهشگران روابط بين‌الملل قرار دارد و تقريباً در مورد تخلف آمريكا از قواعد بنيادين حقوق بين‌الملل اجماع وجود دارد. از منظر حقوق بين‌الملل حمله به عراق كه بدون مجوز شوراي امنيت صورت گرفته، تجاوز و جنايت جنگي محسوب مي‌شود و توسل به زور ايالات متحده آمريكا مبين تخطي اين دولت از قوانين پذيرفته شده بين‌المللي و بهره برداري مقامات اين كشور از برخي اصول حقوق ميباشد.
علي‌رغم مخالفت جامعه بين‌المللي، حمله نظامي آمريكا به كمك نيروهاي انگليسي و بدون مجوز سازمان ملل متحد و به بهانه ايجاد صلح و امنيت بين‌المللي در20 مارس 2003 (29 اسفند 1382) آغاز شد. علت حمله، تخلفات رژيم بعثي عراق مبني بر داشتن جنگ افزارهاي كشتار جمعي و از سرگيري برنامه تسليحاتي، دغدغه آمريكا در مورد حمايت عراق گروه‌هاي تروريست و احتمال كمك تسليحاتي و مالي اين كشور به تروريست‌ها بطور پنهاني، اعلام شد.
آمریکا پس از اشغال عراق ، گروه تروریستی مجاهدین را خلع سلاح و با آن قرارداد آتش بسی را امضاء نمود.
بستن قرار داد آتش بس بین آمریکا و مجاهدین با سیاست ضد تروریستی اعلام شده دولت بوش که بر اساس آن خطوط قرمز ایالات متحده را اینگونه ترسیم می کرد که :
"واشنگتن با تروريست‌ها "هيچ قراردادي نمي‌بندد" و "تروريست‌ها را به خاطر جناياتشان به عدالت مي‌کشاند"، تطابق نداشت.بخصوص این که یکی از بهانه های آمریکا برای حمله به عراق را حمایت صدام از گروههای تروریستی تشکیل می داد.
لینایلین ، یک تحلیل گر آمریکایی همان زمان گفت :
" تروریستهایی که عراق پیش از جنگ محکوم به حمایت و آموزششان بود به یاد می آورید ؟ اکنون آنها در خدمت واشنگتن هستند . یکی از سازمانهای تروریستی که عراق محکوم به پشتیبانی از آن بود مجاهدین خلق هستند که اکنون در جمع جمهوری خواهان و دمکرات های کنگره به سخنرانی و تبلیغات می پردازند."(1)
مدتی بعد و پس از این که قدرت در تاریخ 30 ژوئن 2004 به دولتی عراقی محول شد و آمریکا از منظر قوانین بین المللی دیگر خود را اشغالگر نمی دانست و علاقه داشت که القاء کند به دعوت دولت عراق در این کشور جا خوش کرده است ، قرار داد آتش بس که موجبات کنترل آمریکا بر روی این گروه را مهیا کرده بود ، زمینه ای شد که پل برمر حاکم آمریکایی عراق بدون توجه به انتقال قدرت از اخراج آنان جلوگیری به عمل آورد .
"دن بایمن" یک تحلیلگر سابق خاورمیانه در سیا که اکنون در مؤسسه بروکینگز و مدرسه سرویس خارجی جورج تاون فعال است،می گوید: ما از آنها استفاده خواهیم کرد، اما از لیست تروریستی خارجشان نخواهیم کرد . ما بر تأسیسات و امکانات مجاهدین در عراق کنترل داریم و از آن بهره میبریم، و آنها را تعطیل نخواهیم کرد.
و به این ترتیب اهداف آمریکا از امضای قرار داد آتش بس و کنترل بر آنان را آشکار می کرد.
پس از آن ، سخنگوی نظامیان آمریکایی ،وضعیت حفاظت شده برای آنان اعلام کرد که علی الظاهر با استناد به کنوانسیون چهارم ژنو صورت می گرفت!
اعلام این موضوع علامت سئوال بزرگی در برابر این اقدام آمریکا ایجاد کرد که می توان آن را به مثابه اولین نشانه از اقدامات مداخله گرانه آمریکا در امور عراق و جایگاهی که برای خود در این کشور قائل است دانست.
"كنوانسون چهارم ژنو وظايف و حقوق دولت اشغالگر را در سرزمين اشغالي تعيين ميكند. دولت آمريكا رسمآ از پايان ژوئن ديگر به عنوان دولت اشغالگر محسوب نميشود و به عنوان دولت مدعو از سوي دولت عراق در خاك اين كشور حضور دارد. اما برنامه رسيدگي به وضعيت مجاهدين از مدتها قبل شروع شده بوده است كه حالا نتيجه گيري كرده و نتيجه آن را اعلام كرده است و از اين نظر هم عجيب است و هم كمي مغاير با كنوانسيون ژنو و به هر ترتيب نشان ميدهد كه آمريكا وضع واقعي خودش را در عراق چگونه ميبيند.(2)
بعدها یک برنامه تلویزیونی پرسر و صدا ، از ابعاد توطئه ای که توسط راست ترین جناح آمریکایی برای حمایت از منافقین و استفاده از آنان بر علیه ایران طرح ریزی شده بود ، پرده برداشت:
" همه رشته‌ها در پنتاگون به هم پیوند می‌خورند. حمله به عراق درپنتاگون طراحی شد و در همانجا از پاییز ٢٠٠٢ (طرح) عملیات ایران در جریان می‌باشد. پنتاگون مرکز قدرت نئو محافطه کاران می‌باشد. برای آنها عراق تنها یک گام بود در جهت سرنگونی حاکمیت تهران.
از سالها پیش پنتاگون در تلاش است تا نام مجاهدین از لیست گروههای تروریست حذف شود و آنها بعنوان نیروی آزادی بخش برسمیت شناخته شوند.برای طراحان جنگ آنها بمثابه هم پیمانان« مادرزاد» می‌مانند،چراکه آنها در فن خرابکاری آموزش دیده هستند.
"پل ولفوويتز" و "دوگلاس فيث"، دو نفری هستند كه توانستند "اعطاي وضعيت حقوقي جديد به مجاهدين" را به دولت امريكا تحميل نمايند. اعضاي اين تيم بارها اعلام كرده اند كه تضمين منافع اسراییل جزو اصليترين اهداف آنان است."(3)
بنا به نظر كارشناسان، سياستهاي اين تيم توسط دستگاه جاسوسي اسراییل و به قصد تأثيرگذاری بر سياستهاي دولت امريكا در رابطه با ايران، تعيين ميگردیده است كه از بارزترين نمونه هاي آن، حفاظت از مجاهدين در عراق ميباشد.
در این برنامه دو تن از کارمندان سابق سیا و پنتاگون اهداف حمایت پنتاگون از آنان را برملا ساختند.
"ری مک گاورن" کارمند سابق سیا ،در پاسخ به این سئوال که چرا چنین وضعیتی پیش آمد گفت:
" اینکه چرا ایالات متحده با سازمان‌هایی مثل سازمان مجاهدین همکاری می‌کند، من فکر میکنم به دلیل این که آنهادر منطقه حضور دارند، و دیگر اینکه آنها حاضرند برای اهداف ما کار کنند. قبلا ما آنها را سازمانی تروریستی می‌دانستیم و دقیقا همین هم هستند، اما حالا آنها تروریست‌های ما می‌باشند و ما لحظه ای درنگ نمی‌کنیم که آنها را به آنجا(ایران) بفرستیم."
کارن کویاتکفسکی ،کارمند سابق پنتاگون نیز گفت : "مجاهدین حاضربه انجام کارهایی هستند، که ماانجام آنها را برای خود شرم آور می‌دانیم. کارهایی که ما ترجیحا در قبال آنها سکوت می‌کنیم. و اتفاقا بخاطر انجام این نوع وظایف ما از آنها استفاده می‌کنیم."
رویکرد آمریکا در رابطه با منافقین، صرفنظر از اهداف پنهان سازمان سیا و پنتاگون در مراقبت و نگهداری مجاهدین ، بیانگر یک استاندارد دو گانه در رفتار آمریکا است و رویکرد متفاوت این کشور در برابر قوانین بین المللی را نشان می دهد.
" در حالی که خط رسمی دولت ایالات متحده این بوده که "تروریست، تروریست است"، واشنگتن به ندرت با اعضای مجاهدین به همان نحوی برخورد کرده که ممکن است با حماس برخورد کند."(4)
" این که چطور است که مجاهدین از کنوانسیون ژنو بهره مند میشوند ولی زندانیان گوانتانامو از آن محرومند؟ تناقض بزرگی است."(5)
به هر روی آنچه کاملاً مشهود است این واقعیت است که تحت حمایت قرار دادن منافقین از جانب آمریکا ، به همان اندازه حمله این کشور به عراق غیر قانونی و بر خلاف کنوانسیونهای و معاهدات بین المللی می باشد.
___________________________________
1- سایت آی.براتل بورو
2- سعيد محمودي استاد حقوق بين الملل در دانشگاه استكهلم مصاحبه با راديو آمريكا
3- مجله تلویزیونی مونیتور که در تاریخ سوم ماه فوریه 2004 از شبکه تلویزیونی آ. اِر.دی آلمان پخش شد.
4- (لورا روزن –آلتر نت-16 دسامبر2004)
5- "علی انصاری" کارشناس امور ایران در بریتانیا
