خبر عملیات دستگیری «روح‌الله زم» سرشبکه سایت ضدانقلاب موسوم به «آمدنیوز» خبر نخست و فوری بسیاری از رسانه‌های داخلی روز دوشنبه 22 مهرماه بود. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در بیانیه‌ای ضمن تایید خبر دستگیری زم تاکید کرد: «نامبرده به رغم اینکه تحت هدایت سرویس اطلاعاتی فرانسه و حمایت و پشتیبانی سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا و رژیم صهیونیستی و مرتبط با سایر سرویس‌های اطلاعاتی قرار داشت و به صورت شبانه‌روزی با روش‌های پیدا و پنهان و در پوشش‌های گوناگون و چند لایه‌ای مورد حفاظت قرار می‌گرفت، در دام فرزندان ملت ایران در سازمان اطلاعات سپاه افتاد.» این خبر طی دو روز گذشته با واکنش‌های زیادی هم از سوی مردم و هم مسئولان روبرو شد. واکنش‌هایی که عمده آنها استقبال از تمام‌شدن بمباران دروغ و افشاگری‌های بی‌سند علیه مردم ایران بود و برخی از آنها هم مانند واکنش «علی ربیعی» سخنگوی دولت از پنجره‌ای دیگر به این موضوع نگریسته و از ضرورت پایان بخشی به کار فیک‌نیوزها در سایه حمایت از آزادی رسانه‌ها بود.
سخنگوی دولت در حاشیه جلسه امروز دولت تعبیر جالبی در توصیف نوع فعالیت آمدنیوز داشت و از اصطلاح تروریست‌های آبرو استفاده کرد و شاید اگر نگاهی آماری به پست‌ها و مطالب منتشر شده در کانال آمدنیوز با کلیدواژه افشاگری داشته باشیم؛ این اصطلاح ربیعی بهتر درک شود. افشاگری‌هایی که تنها با انگیزه‌بردن آبروی اشخاص بدون هیچ سندی و صرفا با دسترسی به تعدادی عکس یا فیلم روی می‌داد.
آنچه روح‌الله زم و تیم اداره کننده آمدنیوز با نام افشاگری منتشر می‌کنند؛ با آنچه در رسانه‌های حرفه‌ای جهان از این کار انجام می‌شود تفاوت‌های ماهوی بسیاری دارد اما مهم‌ترین آن شاید این باشد که رسانه‌های جهان برای اصلاح آنچه نادرست می‌پندارند اقدام به افشاگری می‌کنند که در بسیاری از موارد هم موضوع مورد توجه جهانی قرار گرفته و اصلاح می‌شود؛ مانند اسنادی که خبرنگاران یکی از روزنامه‌های آمریکایی منتشر کردند و مردم را نسبت به فجایع روی داده در ویتنام و اهداف و انگیزه‌های آغاز جنگ آگاه کردند.
زم اما اشتباهات فردی مردم و برخی از مسئولان رده چندم ایران را دستاویز به اصطلاح افشاگری‌های خود کرده و بسیاری از موضوعات قبح‌دار در جامعه ایران را به عمد از بین می‌برد. از مدارک افشاگری‌های آمدنیوز جز چند فیلم از دوربین‌های مداربسته برخی ساختمان‌ها و خانه‌ها و تصاویر نامه‌های جعل شده با فتوشاپ چیزی دیگری به دست نخواهد آمد اما نابودی زندگی و آینده افرادی که ممکن بود به حکم انسان‌بودن خطایی هم مرتکب شده باشند؛ هدف محقق شده این کانال بود که می‌توان آن را همان تروریسم آبرو تحلیل کرد.
رسانه به عنوان رکن چهارم دموکراسی گرچه باید عرصه انتقاد همیشگی از قدرت باشد اما آنچه در آمدنیوز پی گرفته شد به اعتقاد بسیاری از اهالی جامعه و رسانه مانند ربیعی، افشاگری دروغ و بازی با آبروی مردم بود. آمدنیوز مصداق بارز این جمله «یوزف گوبلز» وزیر تبلیغات هیتلر است که دروغ هراندازه بزرگتر باشد؛ باور آن آسان‌تر خواهد بود که چنین رویکردی بزرگترین خیانت به اصل رسانه و کلماتی چون دموکراسی، آزادی و مبارزه است.
