اعتراف به ثبات و اقتدار جمهوری اسلامی ایران

هفته گذشته بلژیک شاهد برگزاری جلسه ای در حمایت از گروهک تروریستی منافقین بود که تعدادی از مقامات سابق آمریکایی در آن شرکت داشتند. ویژگی منحصر به فرد این جلسه اذعان و اعتراف تک تک مقامات آمریکایی به اقتدار نظام جمهوری اسلامی ایران و ناکارآمدی تحریم ها در قبال ایران بود.

به عنوان نمونه ژنرال جیمز جونز مشاور سابق امنیت ملی اوباما رئیس جمهور آمریکا چنین گفت:" این یک مشکل ساده که درحیاط خانه اتفاق افتاده باشد نیست. مسأله ایران تنها یک مساله محلی نیست، حتی - آن طور که قبلاًچند بار گفته شد- یک مساله منطقه‌یی هم دیگر نیست، بلکه یک مساله جهانی است که ما باید به آن بیاندیشیم."

بولتون، سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل نیز به بیانی دیگر به اقتدار ایران اذعان کرد:

" بگذارید صراحت داشته باشیم. این تنها پیگیری برنامه هسته‌یی رژیم ایران نیست که ما را نگران می‌کند، یک نگاهی به حمایت آنها از فعالیت در عراق بکنید. به حمایت آنها از رژیمی که آن‌جاست و بار دیگر ثبات در خاورمیانه و فراتر از آن را تهدید می‌کند. نگاه کنید به لبنان که رژیم ایران در آن‌جا چه می‌کند. ما امروز شنیدیم که رئیس‌جمهور میشل سلیمان، همان‌طور که انتظارش می‌رفت، آقای نجیب میقاتی را به‌عنوان نخست‌وزیر برگزید که از حمایت فراکسیون حزب‌الله در پارلمان لبنان برخوردار است. ما در آستانه آن قرار داریم که در لبنان شاهد از میان برداشتن دولتی باشیم که مردم را نمایندگی می‌کند".

در باره وسعت و گستردگی تحریم ها علیه ایران نیز در این جلسه تعابیر مهمی به کار برده شد که با وجودناکارآمدی اش، آن نیز بالمآل اثبات کننده قوت و موفقیت کشورمان در مقابله با آنها است. به طور مثال ژنرال جیمز جونز در این باره گفت:

" آمریکا هم جهان را در اتخاذ گسترده‌ترین تحریمهایی که شاید درتاریخ بر یک کشور تحمیل شده باشد، رهبری کرد و هم خود در اعمال تحریمها شرکت کرد. با مشارکت چشمگیر روسیه و چین و البته اتحادیه اروپا."

بیل ریچاردسون وزیر انرژی سابق آمریکا نیز در پی سخنان ژنرال جونز تأکید کرد:

"من فکر کنم ژنرال جونز خیلی خوب آن را بیان کرد. این جامع‌ترین دور تحریمهایی است که تاکنون علیه هر کشوری اعمال شده است. و تحریمها در دو سال گذشته به‌دلیل شرکت قدرتمند اتحادیه اروپا و ایالات متحده تقویت شده‌اند."

علاوه بر نگرانی فوق العاده این افراد در باره اقتدارایران، التماس های منافقین برای بر عهده گرفتن حفاظت این گروه توسط آمریکا که اساساً فلسفه تشکیل این جلسه بوده است، دلشوره ی مقامات آمریکا را دوچندان کرده است، چرا که منافقین نیز فقط و فقط در صورت قرار گرفتن تحت نظر آمریکا احساس امنیت کرده و در غیر این صورت معتقدند که ایران است که در باره سرنوشت آنها تصمیم می گیرد!

اگرچه در میان شخصیتهای شرکت کننده در این جلسه نیز درباره برخورد نظامی با ایران شکاف و اختلاف وجود داشت، گزینه ای که به اعتقاد حامیان آمریکایی منافقین تنها احتمالی است که آمریکا با اتخاذ آن ممکن است از منافقین حمایت کرده و آنها را از لیست گروه های تروریستی خارج سازد، اما با این وجود همگی متفق القول بودند که بایستی تبلیغات گسترده ای در باره شکست مذاکرات استانبول به راه انداخت تا آمریکا از ادامه سیاست مذاکره منصرف شود؛ طبیعی است که در چنان شرایطی امکان تحمیل گزینه نظامی بیشتر خواهد بود و ایضاً شانسی برای ادامه حیات منافقین.

این که منافقین چه راه کاری پیدا می کنند تا خود را به آمریکا آویزان کنند و یا چه راهی برای خوش خدمتی بیشتر به اسرائیل انتخاب می کنند، موضوعی است که به خودشان مربوط است، اما برگزاری این قبیل جلسات که بنا به اعتراف منافقین در این شرایط که آمریکا در حال بررسی لیست گروههای تروریستی است باید هر چه بیشتر و با شرکت تعداد افزون تری از مقامات آمریکایی برگزار گردد، جز این که جلساتی برای سوز و گداز کردن در باره اقتدار و قوت جمهوری اسلامی ایران بشود خاصیت دیگری ندارد، نمونه اش جلسه ای است که در بروکسل برگزار گردید!