در دام نفاق

Mfgy5684

 محمد ملکی یکی از مخالفین و معاندین نظام جمهوری اسلامی ایران روز 12 آذر 1399 در تهران درگذشت. آنچه بلافاصله در سر خط خبرها از سوی برخی رسانه های خارج نشین و همفکران آنان در داخل کشور برجسته شد، تعارض و تقابل این فرد با نظام اسلامی ایران بود. در این بین منافقین به ویژه پیگیر این خط شده و شبکه های پوششی آنان نیز همزمان به نشر گسترده این خبر و بیان به اصطلاح مبارزات وی پرداختند. مریم رجوی نیز در پیامی پرطمطراق درگذشت او را تسلیت گفت.

 

محمد ملکی سوابق زیادی در تقابل با نظام اسلامی و همچنین بازداشت از سوی نهادهای امنیتی را در پرونده خود دارد. وی که پس از پیروزی انقلاب اسلامی در دولت موقت بازرگان به عنوان ریاست دانشگاه تهران انتخاب شده بود، با شروع بحث انقلاب فرهنگی همسو با جریان های معارض نظام به ویژه منافقین آن را کودتا خواند و به فضا سازی علیه آن پرداخت.

 

محمد ملکی خود را از فعالین ملی و مذهبی می دانست و سعی می کرد تقابل خود را با نظام، ذیل این عنوان ابراز دارد. اما موضوع مهم در زندگی ایشان ارتباط وی با جبهه نفاق و سوار شدن منافقین روی این فرد بود که به نوعی او را نماینده و سخنگوی خود در داخل کشور قرار داده بودند. تنها مرگ وی و افسوس و دریغ منافقین بود که پشت پرده این تقابل و عناد را تا حدود زیادی برای دیگران آشکار ساخت. و بهره برداری تشکیلات نفاق از این موضوع خود نشانه ها و اشارات زیادی به ناگفته های سال های گذشته دارد. آنچه از دید بسیاری فعالین سیاسی پنهان نمانده این که با درگذشت محمد ملکی، جبهه نفاق فرصت مناسبی برای تجمیع تمامی جریانات معارض و معاند نظام اسلامی را تدارک دیده بود. بسیاری از شخصیت های معاند سیاسی از دهه شصت گرفته تا جریان های به وجود آورنده فتنه 88 و ناآرامی های آبان 98 همگی با خط گرفتن از یک مرکز عملیاتی سعی در تجمع زیر عنوان این فرد را داشتند.  

 

   محمد ملکی همیشه با شدیدترین واژه ها و شعارها از نظام جمهوری اسلامی ایران و شخصیت های آن انتقاد کرده و حتی تهمت ها و تبلیغات سویی را منتشر می کرد که ادبیاتی بسیار نزدیک و شبیه گروهک نفاق داشت. وی در سال 1390 از داخل کشور در گزارشی به احمد شهید نماینده ویژه سازمان حقوق بشر در ایران، مطالبی را عنوان کرد که سراسر تبلیغات منفی علیه نظام و دروغ هایی بود که سال ها عناصر وابسته به منافقین عنوان می داشتند اما خریداری نداشت. و این بار با سرخط منافقین همان حرف ها توسط یک شهروند جمهوری اسلامی گزارش شد که اتفاقاً رسانه های وابسته به منافقین خیلی روی آن مانور دادند. محمد ملکی در راستای همسویی با منافقین در مراسم خاکسپاری مهری جنت پور یکی از مادران منافق، ضمن توصیف تجلیل از فرزندان منافق و معدوم این فرد، به طور ضمنی حمله به اردوگاه اشرف را که توسط گروههای مبارز عراقی انجام شده بود، محکوم کرد. در حالی که وی هیچ گاه از 12 هزار انسان بی گناهی که توسط منافقین در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی به شهادت رسیدند، یادی نکرد.

 

محمد ملکی در زمان حیات هیچ گاه نخواست یا نتوانست خود را از زیر بار وابستگی فکری به منافقین برهاند. برای شخصیتی همانند وی فرصت های زیادی مهیا بود تا ضمن منتقد بودن به سیاست های نظام اسلامی ایران، مواضع و خط خود را از گروهک تروریستی منافقین جدا کرده و به آنها اجازه سوءاستفاده از خود و فعالیت هایش را ندهد. منافقین که زمانی به اقدامات سخت و خشن علیه نظام اسلامی می پرداختند، اکنون با عوض کردن چهره منافقانه خود سعی در ایجاد موانع و مشکلات در مسیر پیشرفت ایران و ایجاد نارضایتی دارند. و در این مسیر از تمامی ابزار و امکاناتی که دولت های متخاصم غربی در اختیار آنان قرار می دهند، استفاده می کنند. منافقین در شرایط کنونی به واسطه سابقه ننگین خود در اقدامات تروریستی، پشت چهره سایر افراد منتقد و مخالف جمهوری اسلامی قرار می گیرند تا از آنها چهره ای معاند ساخته و بهره مورد نظر خودشان را ببرند. حال اگر زمان حیات آنان میسر نشد، پس از مرگ شاید فرصت بهتری برای این بهره برداری فراهم آید.


دی 1402
شنبه 1 شنبه 2 شنبه 3 شنبه 4 شنبه 5 شنبه جمعه
1
2
3
5
6
7
8
9
10
11
12
14
15
16
17
18
19
21
22
23
28
29