در ماه های گذشته در آمريكا شرافت قضائي به باد رفت و عدالت قضائي در آن كشور رسماً مُرد. يك قاضي آمريكائي، ايران را به جرم همكاري با القاعده در انفجار برج هاي دوقلو در 11 سپتامبر 2001 محكوم نمود و راي داد كه جمهوري اسلامي ايران ميلياردها دلار به بازماندگان اين انفجار بپردازد.
دادگاه آمريكائي، ايران را به جرم همكاري با القاعده كه دشمن شماره يك ايران بود و با پشتيباني مالي عربستان و امارات متحده عربي و حمايت تسليحاتي و اطلاعاتي آمريكا ابتدا عليه شوروي و سپس عليه متحدان ايران در شمال افغانستان
مي جنگيد و كشتن مسلمانان شيعه يا همان ايرانيان را جزئي از اعمال مذهبي خود مي دانست، محكوم نمود. طبق اين ادعا، اين همكاري بايد در زمان رياست جمهوري آقاي سيد محمد خاتمي افتاده باشد؛ رئيس جمهوري كه بيشترين تلاش را براي تنش زدائي با غرب انجام داد و در آن زمان دولت آمريكا رسماً از ابراز همدردي ايرانيان با قربانيان واقعه 11 سپتامبر تشكر نمود. با راي اين دادگاه، اندك نوري كه در دل بعضي از همكاران دانشگاهي در مورد احتمال منصفانه بودن دادگاه هاي آمريكایي و مستقل بودن قضات در آن كشور وجود داشت نيز خاموش شد.
اما آنگونه كه در اخبار ديده مي شود افرادي به نام های ابوالقاسم مصباحي و رضا ذاكري كوچكسرائي (عضو سازمان مجاهدين خلق«منافقين») و رئيس كميته امنيت و اطلاعات شوراي مقاومت ملي ايران NCR در اين دادگاه مدعي شده اند كه از قبل اطلاع داشته اند كه ايران در حال برنامه ريزي براي انجام اين عمليات بوده و جالب این است كه كوچكسرائي عضو سازمان تروريستي مجاهدين است. اين سازمان توسط دولت آمريكا در سال 1997 به موجب «قانون مهاجرت و تابعيت» به عنوان يك سازمان تروريستي شناخته شد. دولت ايالات متحده آمريكا متعاقباً در سال 1999 و 2001 مجدداً و اين بار براساس بند 1- ب دستور اجرایي شماره 13224 سازمان مزبور را يك سازمان تروريستي اعلام كرد. در تاريخ 15 آگوست 2003 وزارت امور خارجه ايالات متحده آمريكا، «شوراي ملي مقاومت ايران» را به عنوان يك سازمان تروريستي اعلام كرد و آن را به عنوان وجه ديگري از «سازمان مجاهدين خلق» در فهرست اسامي سازمان هاي تروريستي قرار داد و اين موضوع در رأي شماره 1480-01 مورخ 9 جولاي 2004 صادره توسط دادگاه استيناف فدرال ناحيه كلمبيا تاييد شد.
جالبتر اين است كه رضا ذاكري به عنوان عضو سازمانی که در ترور بيش از 12000 ايراني نقش داشته و حدود 20 سال است كه تحت تعقيب دولت ايران است ظاهرا ادعا نموده كه در سال 2001 عضو نيروهاي اطلاعاتي ايران بوده و مسئوليت تامين امنيت ملاقاتي را به عهده داشته است كه در يك پايگاه هوائي نزديك تهران بين مقامات ايراني و نيروهاي القاعده صورت گرفته است!
اگر اسم اين دو نفر را در اينترنت جستجو كنيم متوجه خواهيم شد كه سالهاست كه در پرونده هاي مختلف، اين افراد چنين شهادت هايي مي دهند و هربار هم وانمود مي كنند كه تازه از سازمان اطلاعات ايران جدا شده اند. اين رفتار از اعضاي سازمان تروريستي مجاهدين خلق طبيعي است ولي ابوالقاسم مصباحي يا همان «شاهدC» معروف را مي توان كمي متفاوت تر نگريست؛ او كسي است كه شهادت دروغ را تبديل به يك شغل بين المللي پردرآمد نموده است. اين ابتكار در نوع خود كم نظير است و به حق مي توان او را «كوئيزلينگ ايران» ناميد.
ويدكان كوئيزلينگ vidkun quisling يك تبعه نروژي بود كه در جنگ جهاني دوم همكاري هاي بسياري با آلمان نازي انجام داد تا آن ها بتوانند كشورش را به اشغال دربياورند. اميد واهي او اين بود كه پس از تسلط نازي ها به كشورش بتواند در نروژ اشغال شده به نان و نوائي برسد.
روزنامه تايمز در 9 آوريل 1940 مقاله اي با عنوان «همه جا كوئيزلينگ» نوشت. كلمه كوئيزلينگ پس از آن توسط مطبوعات و سياستمداراني چون چرچيل به كار گرفته شد. از آن پس اين كلمه وارد فرهنگ لغت انگليسي شده و معناي مستقلي به خود گرفت. اكنون كوئيزلينگ در زبان انگليسي به معناي خائن به ميهن است. فعل اين كلمه نيز ساخته شده است، كوئيزل كردن يعني خيانت كردن به كشور. اكنون پس از گذشت 72 سال از مقاله تايمز، آقاي ويدكان كوئيزلينگ يك همتاي ايراني پيدا كرده است. دليل اين ادعا زماني روشن تر مي شود كه بدانيم هيچكس در طول تاريخ به اندازه ابوالقاسم مصباحي در دادگاه هاي مختلف عليه كشور خودش شهادت دروغ نداده است. در هر گوشه از دنيا پرونده اي عليه ايران و ايراني مطرح شود ابوالقاسم مصباحي با ادعاي اينكه از نيروهاي امنيتي ايران بوده و از آن ها جدا شده است عليه كشور خود شهادت مي دهد.
ابوالقاسم مصباحی کسی است که در سال 1996 از طريق مرز پاكستان از ایران به خاطر مشكلات مالي شركتش فرار کرد. از آن زمان او به اتهام جعل و كلاهبرداري توسط پليس بين الملل تحت تعقيب است. وي در پاريس با ابوالحسن بني صدر آشنا شد. بني صدر او را به نيروهاي امنيتي آلمان معرفي نمود. مصباحي خود را به عنوان نيروي جدا شده از دولت ايران معرفي كرد و باعث شد دادگاه آلمان در 21 مارس 1997 مقامات ايراني را به دست داشتن در عمليات تروريستي معروف به رستوران ميكونوس متهم نمايد.
از طرفي يك مركز يهودي معروف به آميا در بوينس آيرس پايتخت آرژانتين در 18 جولاي 1994 منفجر شده بود. مصباحي كه اكنون به عنوان شاهد سي C معروفيت زيادي در بين سازمان هاي اطلاعاتي دشمنان ايران به دست آورده بود با كمك سازمان سيا و موساد به سازمان اطلاعات آرژانتين متصل شد. او پس از جلسات محرمانه با مامورين سازمان اطلاعات آرژانتين در سال 1998، 2002 و 2003 در مكزيك، آلمان و فرانسه با قاضي معروف آرژانتيني به نام «خوزه گالئانو» كه به جرم فساد و اخذ شهادت دروغ و پرونده سازي عليه ديگران از لباس قضاوت خلع گرديد ملاقات نمود و ادعا كرد كه ايران در انفجار آميا دست داشته است. باز هم گفتار او باعث شد كه مقامات ايراني به دست داشتن در انفجار آميا متهم شوند.
پس از اينكه «كارلوس منم» رئيس جمهور عرب تبار و فاسد آرژانتين از رياست جمهوري آن كشور كنار رفت مصباحي در ملاقات هاي خود با قاضي آرژانتيني ادعا نمود كه طبق اطلاع او، دولت ايران 10 ميليون دلار به حساب منم رئيس جمهور آرژانتين در يك بانك سوئيسي واريز نموده است تا ايران را در انفجار مركز آميا مخفي نمايد. اين در حالي است كه بزرگترين عامل اتهام به ايران در داخل آرژانتين همين رئيس جمهور بود كه به صورت روزمره -البته طبق گفته هاي مصباحي- ايران را متهم مي نمود.
شهادت جديد مصباحي دردسر جديدي در روابط بين المللي ايران ايجاد نمود. اين موضوع منجر به تشكيل يك پرونده در دادگاه هاي سوئيس شد. نهايتا در سال 2003 قاضی «كريستين ژونود» سوئيسي سخنان وی را رد نمود و وی را فردی غیرقابل اعتماد معرفی کرد. مصباحی یک اسم نيز براي خود اختراع کرد و گفت با نام رضا عبداللهی از بانک مورد نظر پول دریافت نموده است. ولی مقامات بانکی سوئیس در مقابل دادگاه اعلام نمودند که نه چنین فردی را دیده و نه چنین نامی را شنید ه اند و نه هیچ گاه با بانک ملی ایران رابطه و مبادله ای داشته اند. اين داستان ها بسيار مفصل است همين قدر باید بدانيم كه همواره دروغ بودن گفته هاي او اثبات مي شود ولي او خود به يك ماشين شهادت كذب تبديل شده است.
مصباحي تا كنون انفجار هواپيما برفراز لاكربي، كشتن رئيس كارخانه اتومبيل سازي رنو، انفجار هواپيما در پاناما، درگيري هاي مردم فلسطين و رژيم اشغالگر، انفجار مقابل سفارت اسرائيل در لندن و... نهايتا انفجار 11 سپتامبر در نيويورك را به ايران نسبت داده است و البته درآمدي هم در اين راستا كسب نموده است.
ما ايراني ها بايد مانند روزنامه تايمز بگوئيم «مصباحي همه جا» و شايد مناسب باشد ما هم مانند انگليسي ها نام او را در زبان فارسي مترداف با خيانت به ميهن و شهادت دروغ براي تخريب وجهه كشور بدانيم. از آنجا كه امثال وي كم نيستند و او هم به نام شاهد سي C معروف است پيشنهاد مي شود از اين پس كلمه «سي» كه همان حرف «C» در انگليسي است به فرهنگ لغت و ادبيات سياسي افزوده شود. لذا مي توان سي را به عنوان يك صفت براي كسي به كار برد كه به كشور خود خيانت مي كند و سعي مي كند با شهادت هاي دروغ و وقيحانه وجهه كشور خود را تخريب نمايد تا شايد از اين طریق بتواند در يك كشور خارجي زندگي كرده و مخارج خود را هم از اين راه تامين نمايد.
همچنین از اين كلمه نيز مي توان فعل ساخت. در نتيجه فعل سي كردن نيز مي تواند به اين ادبيات اضافه گردد. اين كار باعث مي شود تا نام اين افراد براي هميشه در جهنم تاريخ زنده بماند تا نتوانند خود را براي نسل هاي آينده به عنوان مبارز و آزاديخواه جلوه نمايند.
محسن بهاروند سفیر سابق ایران در آرژانتین
