اطلاعیه بنی صدر:
این پیام و به دنبال آن اقدام جدی دادگستری غضب و ناراحتی شدید بنی صدر و اطرافیان او را در پی داشت ، به طوری که خودداری نتوانست و بنای ناسازگاری گذاشت که اجمالاً در صفحات بعد ذکر خواهد شد.
در روز هفده اسفند ماه یعنی یک روز قبل از پیام دادستان کل کشور، خبرگزاری پارس (جمهوری اسلامی) این خبر را مخابره نمود که عیناً از صدای جمهوری اسلامی در ساعت 7 صبح پخش گردید.
به گزارش خبرگزاری پارس از سوی دکتر ابوالحسن بنی صدر رئیس جمهور اطلاعیه ای به این شرح صادر گردید:
بسمه تعالی
" مردم مسلمان و غیرتمند ایران ! اینک که دستگاه قضایی به کوشش دادستان کل کشور و به دستور امام بر آن است که درباره پیشامد ناگوار پنجشنبه چهارده اسفند ماه 1359 رسیدگی کند، امیدوارم این رسیدگی با بی طرفی کامل و بر اساس عدالت انجام پذیرد.
بر شما مردم بیدار است که آرامش را حفظ کنید، مراجعه به قضات مسئول رسیدگی نباید فرصتی برای گروه های فشار فراهم آورد . شرکت برای تشیخص مجرمان باید با کمال آرامی و نظم انجام پذیرد . اطمینان داده اند که جریان امر مرتب به آگاهی عموم خواهد رسید . همین امر سبب می شود حقایق همان طور که هست بر شما مردم معلوم گردد.
رسیدگی توأم با عدالت ایجاب می کند که از هر گونه جو سازی پرهیز شود، بلکه به خواست خدا کار از ریشه درست بشود و یکی از اسباب بزرگ عدم امنیت از میان برود. آرام ولی هوشیار باشید، هر گونه اطلاع و مدرکی که حاصل می کنید وقتی از صحت آن مطمئن شدید در اختیار مقامات قضایی بگذارید.
یکی از عوامل حادثه سازان تهدید کرده بود (با وجود دستگیر شدن) که تعدادشان 4 هزار نفر است . هر کس از این سازمان که تحت عناوین گوناگون عمل می کند اطلاعی دارد فوراً در اختیار بگذارد تا به یاری خدا اسباب ناامنی ها و ناآرامی ها از میان برداشته شود.
از خداوند قادر متعال مسألت می کنم که قضات مأمور رسیدگی به این امر را توفیق و از این آزمایش رو سفید به در آورد. "
رئیس جمهور ابوالحسن بنی صدر
شانزدهم اسفند ماه 59
پیام بیست اسفند دادستان کل:
در پی اولین گفتگوی تلویزیونی آقای موسوی اردبیلی در روز بیستم ، مجدداً در تلویزیون حضور یافته چنین بیان مطلب نمود:
" امروز دستگاه قضایی روز پنجم کار خود را به انجام رساند و 4 روز گذشته طبق آماری که امروز به ما دادند، در روز اول 100 نفر ، روز دوم 191 نفر ، سوم 130 نفر و چهارم 125 نفر و جمعاً 590 نفر در چهار روز گذشته به دادگستری مراجعه نموده اند. امروز هم گفتند 130 تا 140 نفر این پرونده ها رسیدگی شده و بقیه تعیین وقت شده تا روز عید.
بعد از عید هم چون به تعطیلی بر می خوریم، آقایان شماره ها را دارند و تعیین وقت هم شده، انشاءالله بعد هم ببینیم چه می شود و به چه وضعی در خواهد آمد. این راجع به آمار، البته این آماری که عرض کردم یک مقدارش آقایانی هستند ، خانم هایی هستند که شاکی هستند، تعدادشان هم مطلع اند ، هم مطلع و هم شاکی هستند.
اما وضع و جو قضایی، گروه فشار از روی دستگاه قضایی الحمدالله امروز روز سوم است که برداشته شده، دیگر آن فشارها و آن صحبت ها و آن وضع نیست، فقط یک تلفن هایی گاهی هست که عیب ندارد، شنوندگان محترم از آن تک تلفن ها هم مطلع باشند، مثلاً یکی تلفن می کند و می پرسد موسوی اردبیلی اگر وظیفه دارید رسیدگی کنید، پس چرا در درگیری فلان شهر یا شهرک رسیدگی نکردید؟ به عنوان لحن موافق آقای رئیس جمهور.
یا یکی دیگر تلفن می کند، مثلاً این که شما گفته اید در روز پنجشنبه کشته یا مفقودی نبوده، نه خیر افرادی به عنوان مجهول الهویه شاید بردند و دفن کردند، لازم است شما بهشت زهرا را هم چک کنید، با لحن مخالف آقای رئیس جمهور. یا این که مثلاً آخر مصاحبه شما خیلی خوب بود به همان اندازه اولش بد بود. در ست در همان وقت شخص دیگری تلفن دیگری به عکس این، اول مصاحبه شما بسیار عالی و آخر مصاحبه عادلانه نبود.
دو بار از دفتر آقای رئیس جمهور تلفن کردند و پرسیدند مثل این که بازپرس ها قاضی نیستند، برو بچه های انجمن اسلامی هستند، مثلاً گفتند این جور به ما گزارش داده اند، یا شکایت شهادت را مثل این که می گویند بی طرفانه نمی گیرند. کارهایی هم هم که این مجاهدین خلق، این میلیشیا و امثال اینها گاهی می کنند.
البته در عرض دیروز و امروز بوده که اینها می آیند، کسی می آید، دفتری می آید، با یک کاغذی مثلاً چند امضایی بدون این که خودش را معرفی کند، یا قید کند من نماینده فلان جا هستم، می گوید به من رسید بدهید یا می گوید اصلاً شما چرا این طور رسیدگی می کنید.
تلفنی شد به من از طرف یک نفر نماینده مجلس که می خواهیم شهادت بدهیم، ما و دیگران گروهی می خواهند بیایند شهادت بدهند، اما می ترسند که مثلاً بیایند شهادت بدهند بعداً فلان طور بشود.
اینها مفاد تک تلفن هایی است که در عرض دو سه روز شده و می شود. خوب حالا جوابش هم معلوم است، دیگر احتیاجی نیست که من به جوابش بپردازم. احتمالاً می خواستم بگویم الان آمده رسیده به این مرحله دیگر. الحمدالله پیداست که مرحله و جو از نظر قضایی و کار قضایی سالم است و کارها پیش می رود.
و اما مطلبی را که من در این پیام می خواهم عرض کنم و به نظر من بسیار مهم است این است: من باز تکرار می کنم که اگر شما می خواهید حکومت قانون مستقر شود و انشاءالله جامعه از وضع فعلی بیرون آید و جو ما سالم باشد، به مشکلات باید در جو سالم همراه هم با همفکری هم رسیدگی کنیم.
باید همه این را بخواهیم و الا یک دستگاه، یک قوه، یک فرد، یک گروه بخواهد و دیگران نخواهند و وقتی که نخواستند فکرشان، نوشته شان، عمل شان در خلاف این جهت باشد_حق است یا باطل من کاری ندارم_در این صورت از آن یک قوه یا آن یک فرد یا آن یک گروه یا آن یک قشر بدون هرگونه تعارف واقعاً کاری از او ساخته نخواهد شد.
الان جو ما به حد کافی متشنج است، این اوضاع که پیش آمده یک دسته را ناامید کرده، یک دسته را عصبانی کرده، امنیت را به هم زده، مردم را به جان هم انداخته، هرگونه حرکت تندی در این جامعه، اجتماعات تند، اعلامیه های تند، اطلاعیه های تند، سخنرانی های تند، دامن به این عصبانیت خواهد زد.
یک جامعه ای که عصبانی و تند و درگیر باشد، درباره کسی متوقعند قوه قضایی نظر بدهد یا کسانی یا گروه هایی یا قشرهایی افراد و گروه ها در مقابل هم ایستاده اند، در محل نظر خودشان، موافقین حاضر نیستند حتی کلمه ای مثل کمتر از گل به آنها گفته شود، مخالفین حاضر نیستند از حد اعدام پایین بیایند. دستگاه قضایی در یک چنین جوی و در یک چنین پیش داوری چه کار می تواند بکند؟
نباید ما دامن به این کار بزنیم، من برای این که جو آرام شود و مردم امیدوار باشند، اوضاع به وضع عادی برگردد، لازم می دانم رادیو تلویزیون و رسانه های گروهی و روزنامه ها از خواندن یا نوشتن مطالب تند و احساساتی خودداری کنند. البته افکار آزاد است به طور آرام، سازنده انتقاد هم سازنده و آرام، اما نه بقدری که دامن به این کار بزنند.
اما یک محظوری دارد و آن محظور این است: گاهی اطلاعیه و اعلامیه از طرف یک شخصیت روحانی، مراجع، اساتید، اعاظم، روحانیت مبارز، نهاد انقلابی، ارگان مملکتی، شخصیت مورد احترام، مجلس، نماینده مجلس است اگر صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران بخواهد آن را منتشر نکند، محظور برای او دارد، بخواهد منتشر کند و ما بگوییم منتشر نکن، محظور دیگری دارد. محظوری است برای بنده، محظوری است برای آن دستگاه.
مدتی من روی این فکر کردم که باید چه کار کرد؟ بهترین راهش این است: آقایان محترم اگر این فکر را می پسندند و اگر واقعاً می خواهند همکاری کنند تا جو آرام باشد، خود آقایان، خود آن گروه ها، خود آن نهادها عنایت کنند و اطلاعیه و اعلامیه ها و سخنان تند را ننویسند و نگویند تا نه دستگاه رادیو تلویزیون در محظور قرار بگیرد و نه دستگاه قضایی در محظور قرار بگیرد. این عنایت را اگر بفرمایند و در این فکر با ما همراهی کنند مشکل ما مقدار زیادی حل می شود، این همکاری گروه ها، اشخاص، نهادها و امثال اینها.
و اما همکاری دیگری که گاهی دستگاه قضایی احتیاج دارد در مواردی است که به دفتری، به جایی، به یک ارگانی، نامه می نویسد و چیزی می خواهد، مخاطب اگر همکاری نکند مشکلی را ایجاد می کند.
آقایان بازپرس ها امروز به من گفتند نامه ای به دفتر آقای رئیس جمهور نوشته شده، در دو بند، یک بندش مربوط است به همان اشخاصی که حالا در روی اسمش اختلاف است، گارد رئیس جمهوری یا یگان محافظت _ حالا هر چه ما فعلاً اظهار نظر نمی کنیم _ راجع به آنهاست. بند ب. راجع است به آن ابزار و آلاتی که در روز پنجشنبه از اشخاصی گرفته شده، کارد و نمی دانم چه آن وسایلی که در روزنامه هم عکسش هست و این را بازپرس خواسته؛ پریروز نوشته شده، نیامده و دیروز هم نیامده، دیشب من تلفن کردم و تلفنی گفتم که کار بازپرسی مثل این که بنا به اظهار دادستان محترم تهران متوقف شده در این کار همراهی کنید و گفتند فردا قرار است به وسیله آقای منوچهر مسعودی بفرستیم بیاید آنجا، امروز هم نیامده، البته این را حمل به عدم همکاری فعلاً نمی کنیم.
ولی این مقدارعرض می کنیم چون قرار است من همه جزئیات را در اختیار مردم محترم ایران قرار دهم بدون این که در این باره قضاوت کنیم نظر بازپرس ها را عرض می کنم: اگر این جور مثلاً عدم همکاری، عدم هماهنگی پیش بیاید، دستگاه قضایی در محاظیری قرار خواهد گرفت.
این بود عرایض من، در اینجا گزارشی درباره این شایعه کشته های روز پنجشنبه داریم، تحقیقاتی شده و عین گزارش را می فرستم به وسیله صدا و سیمای جمهوری اسلامی در اختیار همگان قرار گیرد."
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
غائله چهاردهم اسفند۱۳۵۹(۷۶)
