انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران در شرایطی برگزار شد که از دو منظر داخلی و خارجی این انتخابات بسیار مهم می‌نمود. این آزمون سی‌امین انتخابات در تاریخ نظام نوپای جمهوری اسلامی بود که استحکام پایه‌های نظام و تثبیت آن در عرصه‌های بین‌المللی را نشان می‌داد. در حالی که برخی دول استکباری در همین نظام بین‌الملل به شدت با جمهوری اسلامی در تقابل و ایجاد چالش بودند و از هر فرصتی جهت گرفتن امتیاز از ایران و ضربه‌زدن استفاده می‌کردند.
در چنین شرایطی استقبال شورانگیز و گسترده مردمی در این دوره از انتخابات، پشتوانه بسیار محکمی برای رییس جمهور دوره دهم ارزیابی می‌شد که سیاست‌های نظام اسلامی را در عرصه بین‌المللی با اقتدار به پیش ببرد. این مساله درست در نقطه تقابل با سیاست‌های دول غربی بود. در عرصه داخلی نیز بسیاری از گروههای ناکام سیاسی از دوره نهم انتخابات ریاست جمهوری، مخالفین سیاست‌های رییس جمهور، عناصر مزدور و سرسپرده داخلی و گروههای خارج‌نشین مخالف نظام اسلامی، یک جبهه را با نگرش خاص خود و بسیج تمام امکاناتشان برای این انتخابات تدارک دیده بودند. اینان در راستای اجرای منویات کشورهای استکباری غربی که به هیچ روی عزت و پیشرفت کشور اسلامی ایران را تاب تحمل نداشتند، با الگو گرفتن از انقلاب‌های مخملی و شیوه‌های براندازی نرم، از ابتدا رویه‌ای مبهم و غبارآلود را در ارتباط با دهمین دوره از انتخابات ریاست جمهوری پیش گرفتند که به تعبیر مقام معظم رهبری از آن به عنوان فتنه یاد می‌شود. فتنه‌گران با در پیش گرفتن برنامه ایجاد انقلاب‌های مخملی و رنگی، به تقلید از کشورهای تازه استقلال یافته اروپای شرقی، درصدد برآمدند تا با استفاده از موقعیت برگزاری انتخابات، این برنامه را در کشور به مرحله اجرا بگذارند که البته با هوشیاری مردم، همت مسئولان و درایت مقام معظم رهبری این توطئه ناکام ماند.
پیش کشیدن بحث تقلب در انتخابات، جانبداری بعضی ارگان‌ها و نهادهای دولتی از کاندیدای خاص، تشکیل کمیته صیانت از آراء، سازمان رای، استفاده از امکانات دولتی توسط یک نامزد انتخابات، تبلیغات رسانه‌ای در مورد عدم سلامت انتخابات و... از جمله راه‌کارهایی بود که در مرحله اول و تا هنگام رای‌گیری، برنامه فتنه‌گران را به پیش می‌برد و پس از آن با عنوان کردن بحث تقلب گسترده در آراء و سپس براساس برنامه‌های انقلاب مخملی انتشار بیانیه‌های مهیج، فراخوان عمومی، ادعای دروغگویی مسئولان، انتشار اخبار کذب از درگیری‌های خیابانی، تخریب و... ناآرامی‌ها و اغتشاشگری‌ها شروع شده و شدت می‌یافت. اغتشاش شروع مرحله دوم عملیاتی بود که دشمنان به منظور جلوگیری از موفقیت نظام اسلامی تدارک دیده بودند. ایجاد ناآرامی و شورش، البته در صورت پیروزی و یا شکست نامزد ناکام اصلاح‌طلبان، که اکنون بازوهای اجرایی براندازی نرم شده بودند، اتفاق می‌افتاد و آنان در نظر داشتند با بسیج نیروهای هوادار خود و تحریک آنان، نظام را تحت فشار قرار داده و امتیازات مورد نظر خود را بدست آورند.
البته روشنگری‌های مقام معظم رهبری و درایت نیروهای انتظامی و اقدام به موقع در دستگیری برخی فرماندهان آشوب‌های خیابانی و نظریه‌پردازان آنها، آتش فتنه که می‌رفت شعله‌ورتر شود، در همان نطفه خاموش شد و مسایلی که بعد از آن پیش آمد، این فرضیه را که پشت سر تمام این آشوب‌ها دشمن خارجی و برخی عناصر سرسپرده داخلی بودند را به اثبات رساند. دستگیری‌ها و متعاقب آن اعترافات آنها، مشخص کرد که بحث تقلب در انتخابات تنها یک تاکتیک برای ایجاد هیجان بین مردم و استفاده از نارضایتی آنان جهت مطامع شخصی یک گروه و حزب خاص بوده است. این پیش‌آمد، بسیاری از مردم را که ناآگاهانه پشت سر این فتنه‌گران حرکت می‌کردند، بیدار ساخت و در اندک زمانی تعداد تظاهرکنندگان به شدت کاهش یافت. در طرف دیگر سران فتنه نیز به‌زودی دریافتند که عقبه آنها از دست رفته و دستشان نیز خالی مانده و آبرویشان نزد مردم و نظام رفته است. بدین ترتیب با عقب‌نشینی از بعضی ادعاها، در ظاهر دست از تحریک هواداران خود به نافرمانی در برابر نظام برداشتند.
هدف دشمنان نظام و سران فتنه این بود که با کشاندن تظاهرکنندگان به کف خیابان‌ها به ویژه در مناسبت‌هایی که از نقاط قوت و باعث اعتبار و آبروی نظام اسلامی ایران بود، حاکمیت را به چالش کشیده و خوراک تبلیغاتی برای کشورهای غربی فراهم آورند. بدین‌منظور حضور هر چند اندک به اصطلاح سبزها و اغتشاشگران در راهپیمایی روز قدس، سیزده آبان، شانزده آذر و دیگر مناسبت‌های پس از انتخابات، بهانه‌ای می‌شد که کشورهای غربی با برجسته کردن آن و مانور تبلیغاتی، اذهان عمومی جهان را از جنایات و حق‌کشی‌هایی که در حق ملت‌های مظلوم و ستم‌دیده روا می‌دارند منحرف ساخته، چهره ایران اسلامی را که اکنون کانون توجه ملت‌های مظلوم و آزادیخواه جهان بود، مخدوش جلوه دهند.
از طرف دیگر سیر شعارها و اعتراض‌ها با هدایت کشورهای غربی و برخی عناصر معاند داخلی، کم‌کم از موضوع انتخابات به سمت هدف‌گیری ولایت فقیه به عنوان رکن اساسی و اصلی حاکمیت در نظام اسلامی رفت. دشمنان نظام به این نکته واقف بودند که تا زمانی ولایت فقیه در راس حاکمیت قرار دارد، انسجام و وحدت ملت ایران ناگسستنی است و تمامی مسائل و مشکلات داخلی را به مثابه یک خانواده در خود رفع خواهد کرد. بنابراین تهاجم به ولایت فقیه در دستور کار قرار گرفت و با حمله به مقدسات شروع شد. اهانت به تصویر حضرت امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری و در ادامه جسارت به عزاداران و سوگواری روز عاشورا، سرانجام کاسه صبر ملت متدین و فهیم ایران را لبریز کرد و ابراز خشم و انزجار خودجوش مردم ایران در اهانت به مقدسات روز عاشورا در اندک زمانی چنان شکل عظیمی به خود گرفت که تا اعماق کانون فتنه و حتی حامیان خارج‌نشین آنان را به لرزه درآورده و تحت تاثیر قرار داد.
حركت خودجوش و حماسي مردم در نهم دي سال 1388، واكنش مردم مسلمان و انقلابي ايران به حرمت‌شكني‌ها در روز عاشورا بود. در این روز گروهي كه خود را وابسته به فرقه سبز مي‌دانستند به خيابان‌ها آمده و در چارچوب سناريوهايي از قبل طراحي شده، با دادن شعارهايي عليه نظام اسلامي و ارزش‌هاي آن، در حالي كه هلهله مي‌كردند و كف مي‌زدند، به عزاداران حمله‌ور شده و برخي از خيمه‌هاي عزاي حسيني را به آتش كشيدند. اين رفتار فتنه‌گران، واكنش پرخروش و حماسي ملت ایران در نهم دي را به دنبال داشت كه در آن مردم به صورت متحد و يكپارچه در برابر فتنه‌گران به صحنه آمده و آنان را منزوي ساخته و به حاشيه راندند. حماسه حضور نهم دي ماه از ويژگي‌هاي بسياري برخوردار بود. يكي از ويژگي‌هاي اين حضور حماسي، فراگير بودن آن از جهت شركت تمامي اقشار جامعه بود. در جنگ نرم عليه جمهوري اسلامي و فتنه‌هاي پس از انتخابات دهم، عده‌اي تلاش كردند اينگونه القا كنند كه حكومت پشتوانه‌هاي مردمي خود را از دست داده و متكي به قدرت نظامی شده است. رسانه‌هاي غربي طي ماه‌هاي فتنه با بزرگ‌نمايي تجمعات مخالفان، به مخاطبين خود القا مي‌كردند كه مردم ايران در برابر نظام اسلامي و رهبري آن ايستاده‌اند. حضور ده‌ها ميليون نفري مردم از تمامي اقشار جامعه در تظاهرات پاسداشت حرمت عاشورا و دفاع از ولايت و نظام اسلامي، بطلان تحليل دشمنان و مخالفان را اثبات كرد.
مروری کوتاه به حوادث آن روز و جریانات پس از آن، ابعاد جدیدی از این واقعه را آشکار می‌سازد. آنچه شایسته امعان نظر بیشتر در ارتباط با حوادث این روز می‌باشد، حضور عناصری از گروهک منافقین جهت ایجاد زمینه برای درگیری بیشتر با مامورین می‌باشد. در همان زمان يك منبع آگاه در وزارت اطلاعات از دستگيري تعدادي از عناصر گروهك تروريستي منافقين در اغتشاشات روز عاشورا خبر داد. البته پيش از اين نیز حضور اعضاي گروهك منافقين و بخشي از خانواده‌هاي آنها در آشوب‌ها گزارش و تعدادی از آنها دستگير شده بودند. (1)
مريم رجوي سركرده گروهك تروريستي منافقين نیز در گفت وگو با آسوشيتدپرس در پاريس در اظهاراتي به طور رسمی اعتراف كرد كه اين گروهك در دامن زدن به آشوب‌ها و اغتشاشات روز عاشورا در تهران نقش داشته است و عنوان نمود اعضاي مجاهدين خلق (منافقين) روز يكشنبه گذشته به همراهي و هماهنگي با معترضين در تهران پرداخته‌اند و ما از رهبران مخالفان نظام خواسته‌ايم تا براي براندازي اين نظام به اينگونه آشوب‌ها دامن بزنند. اين يك هماهنگي ضروري ميان كساني است كه نقش ولايت فقيه را قبول ندارند. جنبش سبز كه عليه تقلب در انتخابات شكل گرفت، در حال جايگزيني با يك جنبش عميق‌تر است كه براي سرنگوني نظام ايران تلاش مي‌كند. در صورتي كه قدرت‌هاي خارجي بي طرف بمانند، حكومت ايران طي يك سال سقوط خواهد كرد. (2)
از طرف دیگر نکته قابل تامل در حوادث این روز، حمايت فوري كاخ سفيد از اهانت كنندگان به حريم سيد الشهدا(ع) بود. در حالي كه پس از اعلام اخبار هتك حرمت جريان فتنه به مقدسات اندوهي دو چندان قلب‌هاي مردم عزادار را فرا گرفته، آمريكا و ديگر كشورهاي غربي گستاخانه به حمايت از اين رفتار تحمل‌ناپذير فتنه‌گران پرداخته و نظام اسلامي را به سبب برخورد با آنها محكوم كردند.
به گزارش خبرگزاري آ سوشيتدپرس، «مايك همر» سخنگوي شوراي امنيت ملي كاخ سفيد، رويدادهاي روز يكشنبه (عاشورا) در ايران را برخورد ناعادلانه دولت با شهروندان در ابراز مسالمت‌آميز خواسته‌هاي خود ناميد. در همين حال شبكه تلويزيوني فرانس بيست و چهار هم در خبري فوري اعلام كرد: دولت فرانسه نيز سركوب خشونت‌بار تظاهرات مخالفان دولت در ايران را محكوم كرد و خواستار راه حل سياسي براي حل بحران داخلي ايران شد. وزارت امور خارجه ايتاليا نيز با انتشار بيانيه‌اي اعلام كرد: در پي خشونت‌هاي روز يكشنبه در ايران، ايتاليا خواستار احترام به حيات انسان‌ها و برقراري گفت وگو بين دولت و نيروهاي مخالف در اين كشور براساس احترام به حقوق بشر شده است. (3)
در داخل کشور واکنش‌ها پس از بی‌حرمتی به روز عاشورا توسط اغتشاشگران به زودی از بیانیه و محکوم کردن، فراتر رفته و تمامی آحاد جامعه خواستار برخورد مقتضی با فرماندهان و سران این آشوب‌ها شدند. این واکنش‌ها و ابراز احساسات مردم مومن و انقلابی ایران، زمینه‌ساز اصلی حضور گسترده و میلیونی مردم در خلق حماسه 9 دی 88 بود. درپي حرمت‌شكني آشوبگران و اغتشاشگران در عاشوراي حسيني علاوه بر سازمان‌ها و ارگان‌های دولتی، نمايندگان مجلس شوراي اسلامي، شخصيت‌ها و تشكل‌هاي سياسي و مذهبي جمع كثيري از خانواده‌هاي شهدا، ايثارگران، جانبازان، دانشجويان و اقشار مختلف مردم، خواستار برخورد قاطعانه دستگاه قضايي با سران فتنه و عوامل ميداني آنها شدند.
مركز مديريت حوزه علميه قم ضمن محكوم كردن حوادث روز عاشورای تهران و هتك حرمت مقدسات، با تعطيل اعلام کردن یک روزه دروس حوزه، یادآور شد: حوادث تلخ عاشوراي 88 يادآور صحنه‌هاي شرم‌آور هتاكان حريم حسيني در سال 61 هجري بود، گويا يزيديان شمرخو، سر از خاك مذلت هزار ساله برآورده و اين بار حسينيان آزاده ايران اسلامي را هدف تيرهاي بي‌حرمتي قرار داده‌اند. (4) مراجع تقليد از جمله آيات عظام، حسين نوري‌همداني، مكارم شيرازي، جعفر سبحاني، عبدالله جوادي آملي و علم الهدي نیز با صدور بيانيه‌هايي به هتك حرمت عاشوراي حسيني اعتراض كردند. (5)
در پاسخ به این سیل درخواست‌ها و تاثر مردم از هتک حرمتی که در روز عاشورا اتفاق افتاد، وزارت اطلاعات اعلام کرد برخي از سران غائله روز عاشورا شناسايي و دستگير شده‌اند. حجت الاسلام والمسلمين حيدر مصلحي وزير اطلاعات در ارتباط با حوادث روز عاشورا بیان داشت: به طور قطع اغتشاشات صورت گرفته در روز عاشورا از سوي ضد انقلاب بوده است و اينها از فرصت زماني كه مردم مشغول عزاداري سالار شهيدان بودند، سوءاستفاده و چهره خود را برملا كردند و افراد قابل توجهي دستگير شدند كه مجموعه‌ای از ماركسيست‌ها، منافقان و ديگر گروه‌ها در میان آنها هستند. (6) ... همچنین برخي دستگيرشدگان حوادث اخير در روز عاشورا از اتباع بيگانه هستند كه يك حركت تبليغي و جنگ رواني را در اين روز هدايت و دنبال مي‌كردند. (7)
به دنبال آن و در راهپیمایی روز 9دی که به تجمع عاشورائیان نامیده شد، حضور میلیونی مردم در واقع اتمام حجت روشنی برای اغتشاشگران و گروههای حامی آنان داشت. شوراي فرهنگ عمومي كشور در جلسه 521 مورخ بيست و دوم ديماه 1388، حماسه ماندگار نهم دي آن سال را با عنوان «روز پيوند عاشورايي امام و امت» در تقويم رسمي كشور ثبت كرد. اين روز براساس حماسه بزرگ حضور عظيم و تعيين كننده ملت مؤمن، با بصيرت و با غيرت ايران در راهپيمايي سراسري نهم دي كه حركتي جاودان را در تاريخ انقلاب اسلامي به نمايش گذاشت، نامگذاري شده است. (8)
هر چند به همت مسئولان و هوشیاری مردم آتش فتنه خاموش شد، اما باید همواره مواظب بود توطئه¬گران داخلی و خارجی که ثبات و پیشرفت نظام اسلامی را تاب تحمل ندارند، ممکن است هر لحظه دوباره فتنه‌ای برپا کنند و همانند گذشته تعدادی بیگناه نیز در این آتش فتنه بی‌خردان دچار آسیب شوند و طمع‌ورزان بیگانه دوباره خواب حضور استکباری خود را در این آب و خاک ببینند. آنچه در پایان شایسته تاکید دوباره می‌باشد این که در بررسی برنامه‌های حماسه نهم دی، نباید تنها به حرکت‌های جمعی و احساسی اکتفا شود، بلکه باید ابعاد این حماسه و جریان فتنه برای مردم تبیین و بیان شود که علت اصلی ناکامی فتنه‌گران حضور پرشور و حماسی مردم بود. در واقع فتنه 1388 را نباید به عنوان یک حادثه تاریخی دید، بلکه از دید یک جریان فکری باید همیشه در نظر داشت این جریان انحرافی که مقابل ملت ایستاد همواره باید رصد شود که با گذشت زمان نتواند به ملت و انقلاب آسیب بزند.
بيانات مقام معظم رهبری در ديدار مردم قم در سالگرد قيام 19 دى
.... مطمئن باشيد كه روز نهم دىِ امسال هم در تاريخ ماند؛ اين هم يك روز متمايزى شد. شايد به يك معنا بشود گفت كه در شرایط كنونى - كه شرایط غبارآلودگىِ فضاست - اين حركت مردم اهميت مضاعفى داشت؛ كار بزرگى بود. هرچه انسان در اطراف اين قضايا فكر مي‌كند، دست خداى متعال را، دست قدرت را، روح ولايت را، روح حسين بن على (عليه¬السّلام) را مى‌‌بيند. اين كارها كارهایى نيست كه با اراده‌‌ى امثال ما انجام بگيرد؛ اين كار خداست، اين دست قدرت الهى است؛ همان‌طور كه امام در يك موقعيت حساسى - كه من بارها اين را نقل كرده‌‌ام - به بنده فرمودند: «من در تمام اين مدت، دست قدرت الهى را در پشت اين قضايا ديدم». درست ديد آن مرد نافذِ بابصيرت، آن مرد خدا.
در شرایط فتنه، كار دشوارتر است؛ تشخيص دشوارتر است. البته خداى متعال حجت را هميشه تمام مي‌كند؛ هيچ وقت نمي‌گذارد مردم از خداى متعال طلب‌کار باشند و بگويند تو حجت را براى ما تمام نكردى، راهنما نفرستادى، ما از اين جهت گمراه شديم. در قرآن مكرر اين معنا ذكر شده است. دست اشاره¬ى الهى همه جا قابل ديدن است؛ منتها چشم باز مي‌خواهد. اگر چشم را باز نكرديم، هلال شب اول ماه را هم نخواهيم ديد؛ اما هلال هست. بايد چشم باز كنيم، بايد نگاه كنيم، دقت كنيم، از همهى امكانات‌مان استفاده كنيم تا اين حقيقت را كه خدا در مقابل ما قرار داده است، ببينيم.
.... اين ملت عظيم از قشرهاى مختلف در سراسر كشور نگاه مي‌كنند به صحنه، مي‌شناسند صحنه را؛ خيلى چيز بزرگ و مهمى است. اينى كه من عرض مي¬كنم روز نُه دى در تاريخ ماندگار است، به خاطر اين است. مردم بيدارند؛ همين است كه كشور شما را نگه داشته است، عزيزان من! همين است كه انقلاب‌تان را حفظ كرده است؛ همين است كه جرأت سران استكبار را از آنها گرفته است كه بخواهند به ملت ايران حمله كنند؛ مي‌ترسند. حالا در تبليغات، زيد و عمرو و بكر را مي‌كشند جلو، بمباران تبليغاتى مي‌كنند؛ اما حقيقت قضيه چيز ديگرى است. دشمن حقيقى آنها ملت ايران است، دشمن حقيقى آنها ايمان و بصيرت ملت ايران است، دشمن حقيقى آنها همين غيرت دينى جوان‌هاست كه مي‌جوشد. يك وقتى هم دندان روى جگر مي‌گذارند، صبر هم مي‌كنند، بايد هم بكنند؛ اما يك وقت هم آنجایى كه وقت حضور در صحنه است، مى‌‌آيند توى صحنه.
.... يك نكته را هم به جوانان عزيز انقلابى، به فرزندان عزيز انقلابى خودم، به فرزندان بسيجى - از زن و مرد - عرض بكنم: جوانان از اطراف و اكناف كشور، از آنچه كه تهتّك بيگانگان از ايمان دينى به گوش‌شان مي‌خورد يا با چشم‌شان مىبينند، عصبانى هستند؛ وقتى مىبينند روز عاشورا چگونه يك عدهاى حرمت عاشورا را هتك مي‌كنند، حرمت امام حسين را هتك مي‌كنند، حرمت عزاداران حسينى را هتك مي‌كنند، دل‌هاشان به درد مى‌‌آيد، سينه‌‌هاشان پر مي‌شود از خشم؛ البته خوب، طبيعى هم هست، حق هم دارند؛ ولى مي‌خواهم عرض بكنم جوان‌هاى عزيز مراقب باشند، مواظب باشند كه هرگونه كار بى‌رويه‌‌اى، كمك به دشمن است. اين‌جا جوان‌ها تلفن مي‌كنند – مي‌فهمم من، مي‌خوانم، غالباً تلفن‌ها و نامه‌ها را خلاصه مي‌كنند، هر روز مى‌آورند، من نگاه مي‌كنم – مى‌بينم همين‌طور جوان‌ها گله‌‌مند، ناراحت و عصبانى؛ گاهى هم از بنده گله مي‌كنند كه چرا فلانى صبر مي‌كند؟ چرا فلانى ملاحظه مي‌كند؟ من عرض مي‌كنم؛ در شرایطى كه دشمن با همهى وجود، با همهى امكاناتِ خود درصدد طراحى يك فتنه است و مي‌خواهد يك بازى خطرناكى را شروع كند، بايد مراقبت كرد او را در آن بازى كمك نكرد. خيلى بايد با احتياط و تدبير و در وقت خودش با قاطعيت وارد شد. دستگاه‌‌هاى مسئولى وجود دارند، قانون وجود دارد؛ بر طبق قانون، بدون هيچ‌گونه تخطى از قانون، بايستى مُرّ قانون به صورت قاطع انجام بگيرد؛ اما ورود افرادى كه شأن قانونى و سمت قانونى و وظيفه‌ى قانونى و مسئوليت قانونى ندارند، قضايا را خراب مي‌كند. خداى متعال به ما دستور داده است: «و لايجرمنّكم شنئان قوم على ان لاتعدلوا اعدلوا هو اقرب للتّقوى». بله، يك عدهاى دشمنى مي‌كنند، يك عدهاى خباثت به خرج مي‌دهند، يك عدهاى از خباثت كنندگان پشتيبانى مي‌كنند - اينها هست - اما بايد مراقب بود. اگر بدون دقت، بدون حزم، انسان وارد برخى از قضايا بشود، بى‌‌گناهانى كه از آنها بيزار هم هستند، لگدمال مي‌شوند؛ اين نبايد اتفاق بيفتد. من برحذر مي‌دارم جوان‌هاى عزيز را، فرزندان عزيز انقلابىِ خودم را از اينكه يك حركتى را خودسرانه انجام بدهند؛ نه، همه چيز بر روال قانون.
مسئولين كشور بحمداللَّه چشم‌شان هم باز است، مىبينند؛ مىبينند مردم در چه جهتى دارند حركت مي‌كنند. حجت بر همه تمام شده است. حركت عظيم روز چهارشنبه‌ى نهم دى ماه حجت را بر همه تمام كرد. مسئولين قوه‌‌ى مجريه، مسئولين قوه‌‌ى مقننه، مسئولين قوه‌‌ى قضائيه، دستگاه‌‌هاى گوناگون، همه مي‌دانند كه مردم در صحنه‌‌اند و چه مي‌خواهند. دستگاه‌‌ها بايد وظایف‌شان را انجام بدهند؛ هم وظایف‌شان در مقابل آدم مفسد و اغتشاشگر و ضدانقلاب و ضدامنيت و اينها، هم وظایف‌شان در زمينه‌‌ى اداره‌‌ى كشور.
.... بزرگ‌ترين ثروت براى يك نظام همين است كه مردم پشت سرش باشند. آمدند به اصطلاح خواستند اين حركت مردمى را خراب كنند؛ گفتند راه‌پيمایى حكومتى! بى‌عقلها نفهميدند كه با اين حرف دارند حكومت را تعريف مي‌كنند؛ دارند از حكومت تمجيد مي‌كنند. اين چه حكومتى است كه در ظرف دو روز - روز عاشورا (يكشنبه) آن خباثت‌ها را راه انداختند، روز چهارشنبه اين حركت عظيم راه افتاد- مي‌تواند يك چنين بسيج عظيم ملى را در سرتاسر كشور بكند؟ امروز كدام كشور ديگر، كدام حكومت ديگر چنين قدرتى دارد؟ قوى‌‌ترين حكومت‌هاى دنيا و ثروتمندترين‌شان - كه ولخرجى‌‌هاى زيادى هم براى جاسوس پرورى و خرابكارى و تروريست‌پرورى دارند - اگر همهى تلاش‌شان را هم بكنند، نمي‌توانند ظرف دو روز، صد هزار نفر آدم را بياورند توى خيابان‌هاى شهرشان يا كشورشان. چند ده ميليون انسان در سرتاسر كشور بيايند! اگر به دستور حكومت آمده باشند، اين خيلى حكومت مقتدرى است؛ پس خيلى حكومت قوى‌‌اى است كه اين‌جور امكان بسيج را دارد. اما حقيقت غير از اين است؛ حقيقت اين است كه در كشور ما حكومت و مردمى وجود ندارد - همه يكى‌اند - مسئولين حكومت، از شخص حقير اين بنده گرفته تا ديگران، هر كدام قطره‌هایى هستيم در اقيانوس عظيم اين ملت. رحمت خداوند بر روان پاك امام بزرگوارمان كه سلسله‌‌جنبان اين حركت عظيم، او بود؛ و رحمت خداوند بر روان پاك شهداى عزيزمان كه آنها بودند كه پيشروان و سابقون اين حركت عظيم بودند، كه «و السّابقون السّابقون. اولئك المقرّبون»؛ اينها هستند كه راه را باز كردند، هموار كردند؛ و رحمت خدا بر شما مردم عزيز، بر شما جوانان عزيز، كه اين‌جور بصيرت و آمادگى را از خودتان نشان مي‌دهيد و دشمن را از دست‌اندازى به كشورتان و نظام‌تان و انقلاب‌تان مأيوس مي‌كنيد. خداوند ان شاءاللَّه يار و نگهدار شما باشد.(9)
پی نوشت
1- روزنامه کیهان 7/10/1388 2- روزنامه کیهان 12/10/1388 3- روزنامه کیهان 8/10/1388 4- روزنامه کیهان 9/10/1388 5- روزنامه کیهان 9/10/1388
6- روزنامه کیهان 10/10/1388 7- روزنامه کیهان 15/10/1388 8- روزنامه کیهان 24/10/1388 9- پایگاه اطلاع¬رسانی مقام معظم رهبری 19/10/1388
