| محمدرضا سعادتی که از سران مجاهدین خلق هم بود، در زندان اوین به مرحوم آیت الله طالقانی پیغام داد که: «اگر بیرون رفتید به آقای خمینی پیغام بدهید که دولت تشکیل ندهد. ما خودمان اعضای دولت را مشخص کرده ایم و کشور را اداره خواهیم کرد و ما هستیم که صلاحیت اداره کشور را داریم و اگر شما دولت تشکیل دهید شکست خواهد خورد!» |
یکی از تلاش های سازمان منافقین در جریان انقلاب و پس از پیروزی انقلاب، آن بود که منافقانه و در عین اختلافات بنیادی، خود را به آیت الله طالقانی منتسب کند و از این راه، هم خود را مشروع جلوه دهد و هم بین ایشان و حضرت امام اختلاف بیندازد، ولی هر دفعه با پاسخ‌های قاطع آیت‌الله طالقانی مواجه می شد؛ چراکه ایشان به هیچ کس اجازه نمی‌دادند که پا را از گلیم خود فراتر برده و به ساحت امام جسارت کند. آقای جواد منصوری در همین باره خاطره جالبی دارد: «مرحوم آیت الله طالقانی همیشه با تفکرات منافقین مخالف بودند و از سوی منافقین هم بسیار تهدید می‌شدند ... ایشان [آیت الله طالقانی] بارها گفتند که: «من دقیقاً رهبری امام را تأیید می‌کنم و پیرو ایشان هستم و نسبت‌هایی که به من می‌دهند [درباره مخالفت با امام] دروغ است.»
... درسال 57، آبان ماه، [یعنی سه‌ماه پیش از پیروزی انقلاب] همین محمدرضا سعادتی که از سران مجاهدین خلق هم بود، در زندان اوین به مرحوم آیت الله طالقانی پیغام داد که: «اگر بیرون رفتید به آقای خمینی پیغام بدهید که دولت تشکیل ندهد. ما خودمان اعضای دولت را مشخص کرده ایم و کشور را اداره خواهیم کرد و ما هستیم که صلاحیت اداره کشور را داریم و اگر شما دولت تشکیل دهید شکست خواهد خورد!» مرحوم طالقانی پاسخ داده بودند که: «شما که هستید که می خواهید در مقابل شخصیت عظیم امام بایستید؟» البته مجاهدین خلق یا همان منافقین اصلاً انتظار چنین پاسخی را از مرحوم طالقانی نداشتند و طبعاً به هدفشان که ایجاد شکاف بین ایشان و حضرت امام بود، نرسیدند.»
(ماهنامه شاهد یاران، شماره 22، شهریور 86، صفحه 112)
