شهید مهدی احمدی
شغل: کارمند وزارت راه‌و‌ترابری
سن: ۳۱ سال
وضعیت تأهل: متأهل دارای ۳ فرزند
محل شهادت: خیابان طالقانی
تاریخ شهادت: ۵مهر۱۳۶۰
زندگی‌نامه
شهید مهدی احمدی در سال ۱۳۲۹ در یکی از روستاهای تابعه اراک در خانواده‌ای مذهبی چشم به‌جهان گشود. چهار ساله بود که از دامن پر مهر مادر محروم شد و طعم سخت بی‌مادری را چشید. ۱۵ ساله بود که به تهران عزیمت کرد و به کارگری پرداخت و در ۱۷ سالگی تشکیل خانواده داد.
او که به سبب مشکلات خانوادگی و مشقات زندگی نتوانسته بود به تحصیل ادامه دهد، پس از پایان خدمت نظام وظیفه موفق به اخذ مدرک ششم ابتدایی شد و با همین مدرک در سال ۱۳۵۲ به استخدام وزارت راه‌و‌ترابری در‌آمد و از همان سال ها با مشاهده مفاسد و مظالم رژیم پهلوی راه خود را در مبارزه با طاغوت انتخاب نمود.
در سال ۱۳۵۶ و با اولین طلایه‌های انقلاب‌شکوهمند‌اسلامی به صفوف مستحکم و خروشان امت حزب الله پیوست و با شور و شوق در راهپیمایی‌ها شرکت جست. شیفته حضرت امام و روحانیت مبارز بود و از تعالیم رهبر‌کبیر انقلاب‌اسلامی با جان‌و‌دل پیروی می‌نمود.
در روزهای ۲۱ و ۲۲ بهمن به عضویت بسیج مسجد احباب‌الحسین در‌آمد و در‌ضمن در انجمن اسلامی وزارت‌راه نیز به فعالیت پرداخت و با تمام توانایی در کنار هم‌فکران و هم‌رزمانش در راه تحقق اهداف والای اسلام مبارزه کرد.
پس از آغاز جنگ تحمیلی بارها تصمیم گرفت به جبهه‌های نبرد عزیمت کند و دین خود را در این رابطه ادا نماید که هر بار متأسفانه به علت مسئولیت‌ها و گرفتاری‌های خانوادگی از این سعادت محروم ماند.
در پشت جبهه یاور صدیق رزمندگان اسلام بود و از هر فرصت برای جمع آوری کمک‌های مردم به جبهه و حمایت از یاران رزمنده‌اش استفاده می‌کرد و می‌کوشید تا عدم حضور خود را در خط مقدم به شکلی دیگر جبران نماید.
شهید احمدی پدری مهربان و شوهری دلسوز بود و از وی سه فرزند به‌جا مانده است که در زمان شهادتش دختری ۱۱ ساله، پسری ۹ ساله و دختری سه ماهه بودند که انشاءالله رهرو راه خون‌بار پدر خواهند بود.
شهادت‌نامه
در روز ۵ مهر ۱۳۶۰ شهید احمدی در محل اداره به کار مشغول بود که متوجه اغتشاش تروریست‌های منافق در خیابان می شود و احساس وظیفه در قبال هم‌نوعان مسلمانش وی را وا‌می‌دارد که به استقبال خطر بشتابد و به مقابله با مزدوران آمریکا برخیزد.
او به خیابان می‌آید و مشاهده می‌کند که یکی از تروریست‌ها در حال تیراندازی به سوی مردم است، لذا با دست‌خالی به طرف وی حمله‌ور می‌شود تا وی را از این جنایت باز دارد. منافق مزدور سلاح را به سوی او می‌گیرد و با شلیک گلوله این مرد خدا را از پای در‌می‌آورد و شهیدی دیگر از تبار حسینیان به جوار حق تعالی می‌شتابد.
در گزارش پزشکی قانونی علت شهادت برادر احمدی به‌شرح زیر گزارش شده است:
«محل اصابت گلوله بالای پستان چپ روی قلب دارد، آثار خفگی و خفه کردگی ندارد، با توجه به مراتب فوق محل اصابت گلوله به قلب و خونریزی داخلی قفسه صدری تعیین و جواز دفن صادر شد.»
منافقین قلبی را از طپش باز داشتند که برای اسلام، برای پیروزی نهایی مستضعفین بر مستکبرین، برای در به‌اهتزاز در‌آمدن پرچم اسلام بر سرتاسر جهان می‌طپید و با هر طپش به اندام‌های مردی خون می‌رساند که رهرو پاک ائمه معصومین بود.
او شهادت را به جان خرید تا با خون سرخ خود راه‌گشای تحقق اهداف مقدسش باشد و چنین نیز خواهد بود. راهش مستدام باد.
مزار شهید: بهشت زهرا، قطعه ۲۴، ردیف ۹۷، شماره ۱۶.
منبع: پیروان حق و باطل، انتشارات دادسرای انقلاب اسلامی تهران، چاپ اول، پاییز ۱۳۶۵، ج ۷.
