من محمدرضا فعال ساکن تهران ، در مرداد سال ۱۳۸۱ از کشور خارج شدم و به ترکیه رفتم. برای کار آنجا رفته بودم که به هوادارهای سازمان برخورد کردم. آنها به هوای پول و امکانات خوب در کشورهای اروپایی من را فرستادند به عراق. گفتند باید چند ماهی در عراق آموزش ببینی بعد اگر دوست نداشتی در سازمان بمانی، ما در همه کشورها دفتر داریم، می توانی بروی آنجا برای ما فعالیت کنی. من هم بلند شدم رفتم عراق. چند وقتی که آنجا بودم دیدم هیچ خبری نه از پول است و نه از اروپا. بنابراین سر عناد باهشان گرفتم و گفتم من را باید برگردانید. آنها هم گفتند هیچ راهی برای برگشت نیست، اگر می خواهی برگردی، باید بروی دو سال در خروجی بمانی و بعد هم تحویل کشور عراق می دهیمت. او هر برخوردی که بخواهد با شما می کند.

دیگر مجبور بودیم آنجا بسوزیم و بسازیم تا اینکه آمریکا حمله کرد به عراق و سیستم سازمان کلاً به هم ریخت. بعد از حمله آمریکا به عراق ما هم گفتیم که ما باید تحویل نیروهای آمریکایی داده شویم، شما اینجا هیچ کاره اید، قبلاً گفتید صاحبخانه تان صدام است و الان می گویید آمریکا هستند. ما هم باید خودمان را با آنها تنظیم کنیم. دیگر آنقدر اذیتشان کردیم که مجبور شدند ما را تحویل نیروهای آمریکایی بدهند.

بعد از اینکه تحویل نیروهای آمریکایی شدیم، ما فقط می خواستیم برگردیم دنبال زندگی مان. یعنی می خواستیم برگردیم به کشورمان و زندگی خودمان را بکنیم. خود نیروهای آمریکایی می گفتند که حالا که آمدی پیش ما، شما حتماً باید بروید به کشورهای اروپایی، نباید اینجا بمانید. ایران هم نمی فرستیم شما را به هیچ وجه. آنجا تازه ما فهمیدیم که امکان رفتن به اروپا برای ما فراهم نیست. اولین بار با چند تا از نیروهای آمریکایی صحبت کردیم، آنها گفتند که یک مدت شما را نگه می داریم اینجا برای مدت سه هفته. بعد از سه هفته هر کشوری که انتخاب کنید آنجا می فرستیم. برج ۶/۸۲ بود که من رفتم پیش نیروهای آمریکایی و مدت ۱۸ ماه پیش آنها بودم. نه از اروپا خبری شد و نه اینکه امکانات خوبی در اختیار ما گذاشته شده بود پیش نیروهای آمریکایی. حدوداً شش, هفت ماه پیش درخواست دادم که می خواهم برگردم به کشورم که الان حدود دو هفته است یعنی ۱۵/۱۲/۸۳ ما را برگرداندند به ایران الان هم اینجا هستم و تا دو سه روز دیگر بر می گردم پیش خانواده ام.

دریافت فیلم مصاحبه