صدام

عمده فعالیت گروهک منافقین در خلال جنگ تحمیلی ۸ ساله را می‌توان اعزام گروه‌هایی برای انجام عملیات‌های ترور و خرابکاری به ویژه ترور رزمندگان و فرماندهان نظامی در داخل ایران دانست.

بعد از عزل بنی‌صدر در سال 1360، او به اتفاق مسعود رجوی با خلبان پیشین شاه به فرانسه متواری شد و در پی آن نیز سازمان منافقین موجی از ترور و انفجار

عملیات کربلای ۴ با رمز محمد رسول‌الله در محور ابوالخصیب به صورت گسترده در تاریخ ۵ دی ۱۳۶۵ به فرماندهی سپاه و به منظور آماده‌سازی مقدمات فتح بصره توسط رزمندگان ایرانی انجام شد. لو رفتن این عملیات و عدم موفقیت اهداف پیش بینی شده در آن، هر سال مورد گفتگوی بسیاری از فرماندهان وقت جنگ و همچنین پژوهشگران این عرصه است. آنچه در این ارتباط بسیار مهم است و البته شاید کمتر به آن پرداخته شده باشد، نقش گروهک تروریستی

منافقین ابتدا عراق را به‌عنوان آغازگر جنگ معرفی کردند. در مرحله بعد، این جنگ را به‌نفع استکبار و هر دو کشور را مسبب اصلی جنگ عنوان کرد و سرانجام به صورت علنی ایران را مسئول غیرمستقیم و سپس مستقیم جنگ خواند: «بی‌شک خلق ستم‌دیده و قهرمان ما همچون گذشته با ایثار جان و مال و فرزندانش، رنج دفاع از مرز و بوم و میراث خونین این میهن انقلابی را بر دوش می‌کشد، اما همین خلق هرگز زمینه‌سازان و مسببین مستقیم و غیرمستقیم این فجایع را نخواهد بخشید. (نشریه

 رژیم بعث عراق در تاریخ 31شهریور1359، تهاجم سراسری خود به خاک جمهوری اسلامی ایران را آغاز کرد. به‌طورکلی اهداف تهاجم عراق به ایران در سه سطح طبقه‌بندی می‌شود: لغو قرارداد الجزایر؛ تجزیه ایران با جداکردن استان خوزستان؛ و براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران. در این مرحله از تهاجم، ارتش عراق توانست بیش از 15 هزار کیلومترمربع از اراضی ایران را اشغال کرده و در آن استقرار یابد.

خوش‌خدمتی‌های گروهک تروریستی منافقین به رژیم بعث صدام در طول جنگ تحمیلی که مصداق تام و تمام آن در عملیات موسوم به فروغ جاویدان به نمایش درآمد، با گرفتاری منافقان در دام مرصاد به منجلاب اسفباری منجر شد. در واقع عملیات مرصاد افشاگر هشت سال خیانت منافقین علیه مردم کشور خود در همکاری با دشمن بعثی در طول هشت سال جنگ تحمیلی بود اما در این میان یکی از ابعاد بازخوانی‌نشده حضور منافقین در عراق در دهه 60، پیشینه روابط این سازمان و

 منافقین در طول هشت سال جنگ تحمیلی خدماتی بی‌شائبه در پشت جبهه‌ها به ارتش بعثی صدام کردند؛ ولی این تمام خیانت‌های آن‌ها نیست و عمده شنود مکالمات بیسیمی و تلفنی نیروهای ایرانی بیشتر از سوی این افراد صورت می‌گرفت. منافقین با بهره‌گیری از امکاناتی که رژیم صدام در اختیار آن‌ها قرار داده بود اطلاعات بسیاری از نیروها و پایگا‌ه‌های نظامی ایران در اختیار ارتش بعثی قرار می‌دادند.

هرچند بعثی‌ها و منافقین در اردیبهشت 65 و خرداد 67 توانستند شهر متروکه و خالی از سکنه مهران را برای چند مدتی اشغال کنند؛ اما در دستیابی به اهداف خود ناکام ماندند و متحمل شکست‌های استراتژیکی شدند.

ارتش بعث عراق در 27 اردیبهشت 65 با همراهی منافقین که به‌تازگی همکاری رزمی خود را با عراق آغاز کرده بودند، با هدف بازپس‌گیری منطقه فاو به مهران حمله کردند. آنان شعار «مهران به‌جای فاو» را سر می‌دادند و آزاد شدن شهر

سال‌ها قبل وقتی ملت ایران همه امکانات خود را برای مقابله با دشمن تا به دندان مسلح بعثی مهیا کرده و رزمندگان در جبهه‌های نبرد گردان‌ گردان به خط مقدم می‌زدند و گروهان‌ گروهان و دسته‌ دسته برمی‌گشتند، عده‌ای هم بودند که تاریخ را با خیانت‌های خود، شرمنده نسل‌های آینده کرده و با خوش‌خدمتی برای جنایت‌کارانی که آرزوی نابودی ایران را در سر می‌پروراندند، علیه کشور و مردم خود دست به اسلحه برده و یا نقش «ستون پنجم» دشمن را در میدان جنگ ایفا

مقدمه

در بسیاری از موارد به گروهک منافقین، گروهک «مزدور» نیز اطلاق می‌شود. یا حتی در نوشته بعضی از عناصر جداشده منافقین، عنوان «ارتش خصوصی صدام» نیز در مورد آنها به کار می‌رود. در واقع از زمان حضور عناصر گروهک منافقین در خاک عراق و تشکیل ارتش به اصطلاح آزادیبخش ملی، سران منافقین بدون اجازه و هماهنگی با صدام و تشکیلات امنیتی و اطلاعاتی عراق کوچکترین اقدامی انجام

در بهار سال 1370 و در جریان جنگ اول خلیج فارس، سازمان مجاهدین خلق (منافقین) اقدام به کشتار مردم کردستان عراق کرد.

هرچند منافقین در سال‌های گذشته این موضوع را انکار و عنوان کرده که درگیری آنان با نیروهای ایرانی بوده است (محمد محدثین مسئول سیاست خارجی شورای ملی مقاومت ایران در پاریس در گفتگویی گفته است: «مجاهدین علیه مخالفان هیچ کشوری از جمله مخالفان عراقی، هیچ همکاری با هیچ

ارتش رژیم بعث عراق برخلاف قراردادها و پیمان‌های بین‌المللی به مناطق مسکونی و غیرنظامی حملات هوایی و موشکی بیشماری را انجام داد. یکی از این حملات ددمنشانه حمله به پناهگاه پارک شیرین کرمانشاه در روز چهارشنبه 26 اسفند 1366 بود. در نتیجه اصابت موشک به پناهگاه، 77 نفر از مردم عزیز کرمانشاه شهید و 175 نفر نیز مجروح شدند.

با انجام تحقیقات و سپس اعلام رسمی گروهک منافقین، مشخص شد که این منافقین بودند که گرای دقیق

برای بسیاری از افراد که عملکرد سازمان تروریستی منافقین در سال 1367 و شکست آن ها را در عملیات مرصاد مرور می کنند، اولین سوالی که ایجاد می شود این است که چگونه منافقین به این نتیجه رسیدند که می توانند در کمتر از یک هفته از مرز گذشته و خود را به تهران برساند، کاری که صدام حسین با وجود همکاری آمریکا و دولت های منطقه در عمل نتوانسته بود در 8 سال به آن دست یابد. حتی نوع استراتژی های نظامی اتخاذ شده توسط منافقین نیز همواره مورد سوال است، چرا که

اینکه فرقه ها بنیان ها و ویژگی های مشترکی دارند موضوع قابل انکار و تردیدی نیست. بررسی فرقه ها در قرن بیستم به خوبی گویای این نکته است که این جوامع ایزوله و کوچک که توسط رأس هرم مدیریت میشوند و تا عناصر ذیل هرم، به آن رأس به عنوان چهره ای کاریزماتیک و به تشکیلات به عنوان سازمانی مقدس می نگردند همواره در جوامع گوناگون وجود داشته و با هر هدف سیاسی که شکل گرفتند در کُنه خود استثمار اعضا و بهره کشی از آنها را مدنظر داشته اند.

فرقه

تاریخ، برزیل را با دو پدیده قهوه و فوتبال می شناسد. پله، کافو، سوگراتس، روماریو و قهوه های ناب و خوش طعمی که دنیا را قبضه کرده است. در کنار این پرچمداری ها، برزیلی ها خودرو هم تولید می کنند، هر چند این خودروها به ماشین های آمریکایی، ژاپنی، اروپایی و کره ای نمی رسد اما آن ها توانسته اند از همین بضاعت به صادرات هم برسند. آنها دستی در تولید جنگ افزار و سلاح نیز دارند؛ البته این سلاح ها خیلی ساده تر از نوع آمریکایی است.