در جریان انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی و فاجعه هفتم تیر ، من در آنجا حضور نداشتم . آن روز سه مرتبه از طرق مختلف با من تماس گرفتند و اصرار داشتند كه به طور حتم در جلسه آن شب شركت نمایم ، ولی از آنجا كه لیاقت شهادت را نداشتم ، حدود یك ربع قبل از حركت به دفتر حزب ، پرونده ای را به من دادند كه مطالعه آن سه ربع ساعت طول كشید .

وقتی دقت كردم ، ساعت 15 : 7 بود و چون شهید بهشتی فردی مقید و مقرراتی بود ، تردید داشتم كه با تأخیر به جلسه بروم ، بنابراین به منزل رفتم . ساعت حدود هشت بود كه یكی از دوستان تلفن زده و احوال پرسی كرد و چیز دیگری نگفت . متوجه نشدم كه علت تماس او چه بود ، بلافاصله یكی دیگر از دوستان تماس گرفت و گفت : فقط می خواستم احوال شما را بپرسم . گفتم مگر چه شده است ؟ ایشان گفت : بعد متوجه خواهی شد .

سومین نفری كه با من تماس گرفت ، خبر انفجار دفتر حزب را داد . من بلافاصله با منزل شهید درخشان كه مسئول دفتر شهید بهشتی بود تماس گرفتم ، خانم شهید درخشان می گفت كه آقای بهشتی سالم است . با بیت امام نیز تماس گرفتم كه گفتند از شهادت یا سلامت شهید بهشتی خبری ندارند و از من خواستند تا در این باره تحقیق كنم ...