مشکل التقاط چیزی است که در عصر حاضر در اغلب کشورهایی که به نحوی در ارتباط به " دنیای غرب " بوده اند مطرح شده است ، ملت هایی که ارزش هایشان مبتنی بر فکر سنتی آنها بوده ، امروز با شیوع افکار غربی بدان سمت متمایل شده اند و برای حفظ هویت قومی خویش به ناچار با حفظ برخی از مبانی خود محتوای فکری غرب را نیز پذیرفته اند .

در کشورهای اسلامی نیز این گرایشات " التقاطی " پدید آمده ، گرایشاتی که متأسفانه از یک جهت به کم کاری اندیشمندان مذهبی ما در ارائه تئوری های صحیح مذهبی نشأت می گرفت ، اضافه بر آن که از طرف دیگر ستم مستبدان و خاموش کردن نور مذهب در جامعه از طرف آنها به مخفی شدن مذهب اصیل کمک فراوانی کرده بود .

صرف نظر از اثر جزئی هجوم افکار غربی که باعث به خود آمدن رهبران فکری مذهب در زدودن بعضی از خرافات گردیده ، نتیجه عمده آن " مسخ مذهب " از جامعه و زدودن روحیه مذهبی از کشورهای اسلامی بود .

این حرکت که بر علیه مذهب و یا به دفاع از مذهب و شاید در مواردی حتی صادقانه صورت گرفت به نام " تجدد طلبی دینی " شهرت یافت و اثرات زیادی را در تحریف مذهب باقی گذاشت .

بسیاری از افراد و سازمان ها گمان می کردند با چنین تحولی در مذهب می توانند یک جنبش اجتماعی را در قالب اسلام " جدید " بر پا داشته و علاوه بر راندن دشمنان استعمارگر " حیات ملی " خویش را نیز بر پای دارند .

اما چنین حرکتی مخدوش بود ، زیرا از لحاظ فلسفی این افراد مهره های اصلی اندیشه بیگانه را " سر فصل " اصولی قرار داده بودند که می خواستند تحت عنوان آنها با بیگانه بجنگند ، آنها شاید از لحاظ سیاسی و اقتصادی پیروز می شدند ، اما از لحاظ فکری هم نسخ همان کشورها شده و در نهایت اگر می توانستند خود را از سطح کشورهای "جهان سوم " به در آورند تازه در ردیف کشورهایی که اخیراً به حوزه جدید " سلطه گری " افزوده شده اند ، می رسیدند و در ادامه راه فرهنگ سنتی آنها کاملاً مخدوش می گردید و اصول و معیارهای " دنیای جدید " بر آنها نیز غلبه می کرد ...