ترور و تروریسم از جمله پدیده‌هایی است که امروزه از سوی دولت‌ها، جریان‌های گوناگون سیاسی و اجتماعی از یک‌سو و نیز رسانه‌ها و ارتباطات جمعی و شبکه‌های خبری و اطلاع‌رسانی از سوی دیگر، مورد توجّه قرار گرفته و به نوعی بهره‌برداری‌های خاصّی از آن صورت می‌گیرد؛ تا جایی‌که دین اسلام را طرفدار ترور و تروریسم و مسلمان را به عنوان تروریست، بالأخص در دهه‌ اخیر، معرفی و تعریف می‌نمایند. از این‌رو، بازکاوی فقهی ترور و مفهوم آن از دیدگاه اسلام در راستای پاسخی صحیح و شایسته به هجمۀ تبلیغاتی دشمنان و معارضان اسلام، ضروری می‌نماید.

این مقاله، در ابتدا به مفهوم ترور در ادبیات سیاسی و حقوقی با استفاده از فرهنگ‌های علوم سیاسی و برخی کتب موضوعی تألیف شده در این رابطه می‌پردازد و سپس مفهوم ترور را در ادبیات قدیم و جدید لغویّون عرب از یک‌سو و تحلیل فقهی مفاهیم مرتبط از جمله محاربه، فتک، اغتیال و إرهاب از سوی دیگر، مورد تحلیل قرار می‌دهد و در ادامه به تناسب و تأکید موضوع مقاله، مفهوم ترور و محاربه، به علّت ارتباط مفهومی و مصداقی، از دیدگاه حضرت امام خمینی (ره) با استقراء در آراء و سخنرانی‌های ایشان تبیین شده است.