کشورهای غربی درصددند با استفاده از شرایط پیشآمده، در فضای جهانیشدن، که زمینهساز بازتعریف مفاهیمی، از جمله ترور و تروریسم، از سختافزاری به نرمافزاری شده است، تکنولوژیهای ارتباطی و اطلاعاتی نوین، را به مثابه ابزار تروریسم نوین، و نیز فضای مجازی چنین تکنولوژیهایی، را به مثابه میدان نبرد تروریستی، تعریف کنند. در چنین فضایی و با استفاده از چنین ابزاری، سیاستها و اهداف خود را در قالب سایبرتروریسم پیگیری میکنند. براین اساس ترور در فضای مجازی و غیرملموس، موسوم به تروریسم سایبری، که از زیرمجموعههای جنگ نرم و خشونت نرم به شمار میرود، معمول شد. مقاله حاضر تحت عنوان «سایبرتروریسم؛ تروریسم نوین علیه عرصه فرهنگی و اجتماعی ایران»، در پی بررسی عملکرد غرب برای سستکردن حلقههای فکری و فرهنگی و ایجاد تزلزل و بیثباتی در نظام فرهنگی و اجتماعی در ایران، از طریق فضای سایبری و به شیوه سایبرتروریسم، است. |