عموماً ترور به مفهوم کشتن یا کشتار با هدف سیاسی و امنیتی شخصیت‌های مهم یا افراد و گروه‌های با عقاید سیاسی خاص است. امروزه مسئله ترور بیش از هر برهه تاریخی مورد توجه قرار گرفته است. شاید ترور و تروریسم در منطقه خاورمیانه بیش از هر منطقه دیگر وجود داشته باشد. این واقعیت بیانگر پیچیدگی وضعیت در منطقه مذکور است؛ این پیچیدگی خود ریشه در اهمیت و حساسیت ژئوپلیتیکی منطقه خاورمیانه دارد. دو عنصر مهم در جایگاه این منطقه ایدئولوژی دینی و انرژی هستند که در پیوند با یکدیگر این وضعیت پیچیده را به وجود آورده‌اند. بسیاری از ترورهای خاورمیانه در کشورهایی مانند افغانستان، عراق، سوریه و، در اوایل انقلاب اسلامی، در ایران صورت گرفته است. این کشورها که اصطلاحاً به محور مقاومت مشهورند، تقریباً دارای نظام یا احزاب و گروه‌هایی هستند که از دهه1970 یکی پس از دیگری در تقابل با گفتمان سکولار- لیبرال یا همان گفتمان سلطه قرار گرفتند. بنابراین سؤالات اساسی در مقاله حاضر این است که: چرا کشورهای محور مقاومت هدف اصلی تروریسم در خاورمیانه هستند؟ تروریسم در این منطقه براساس چه زمینه‌هایی رشد می‌کند؟ و چه کارویژه‌هایی دارد؟ شایان ذکر است که این مقاله به شیوه‌ای توصیفی- تحلیلی نگاشته شده است.