|
انقلاب اسلامي ايران به تشکيل يک حکومت ديني در عصري منجر گشت که ارزش هاي مادي و سکولاريسم، فرهنگ و انديشه ي غالب بر آن عصر بود. اين انقلاب با طرح اسلام ناب، به دنبال رقم زدن نظمي نوين در جامعه ي جهاني براساس آموزه هاي اين مکتب بود، و در نتيجه با گفتمان هاي غالب بر جهان در تقابل افتاد و جبهه ي استکبار جهاني را به صرافت انداخت که به مقابله با آن برخواسته تا از اقبال جهانيان به آن و از صدور اين انقلاب به کشورهاي منطقه و ساير کشورهاي جهان جلوگيري به عمل آورد. آنان جهت تحقق اين هدف، به انواع روش ها متوسل گشته و از اقسامِ ابزارهاي سخت افزاري و نرم افزاري بهره گرفته و در نهايت به اين نتيجه رسيده اند که علاوه بر انواع روش هاي تقابل فيزيکي، همچون جنگ نظامي و حمله و ترور، مي بايست روش هاي نويني که نرم تر و هوشمندانه تر مي باشند، چون هدفِ حمله قرار دادن فرهنگ جامعه ي مورد نظر، را نيز در دستور کار قرار دهند.
آنان که در مقاله ي حاضر تحت عنوان تروريست هاي فرهنگي مورد بررسي قرار گرفته اند، به تعبير امام خميني به خوبي مي دانند که تنها نيرويي که مي تواند آن ها را از صحنه خارج کند، اسلام و خصوصاً اسلام مورد عرضه توسط جمهوري اسلامي ايران است، و به همين سبب کمر همت به تقابل با آن بسته و در تلاش براي استحاله ي فرهنگي ايران اسلامي به طرق مختلف هستند.
مقاله ي حاضر، با روش تحليلي- اسنادي و با هدف روشن شدن ابعاد اين رويارويي با فرهنگ ِاسلامي مورد عرضه توسط جمهوري اسلامي و در قالب بررسي اصطلاح تروريسم فرهنگي نگاشته شده است، و در آن پديده ي تروريسم فرهنگي و علل، روش ها و ابزار مورد استعمال آن و همچنين راه مقابله با آن مورد بررسي قرار گرفته است |
