|
روند تحول تاریخی دفاع مشروع رابطه نزدیکی با تاریخ درگیری مسلحانه وقوانین جنگ دارد . تلاش بشر برای محدود کردن جنگ ، کاستن از مصایب وآلام وتنظیم مقرراتی در این خصوص بصورت سه رویه مرتبط به یکدیگر در حقوق بین الملل دیده میشود . نخست ، تلاش برای محدود کردن توسل یک جانبه به زور با تنظیم مقررات ناظر بر توسل به زور که Jus ad bellum خوانده می شود . دوم ، تنظیم قواعد حاکم بر جنگها که تحت عنوان Jus ad bellum مطرح هستند . این دو دسته از قوانین از سابقه طولانی در حقوق بین الملل برخوردار هستند. سوم تلاش برای تمرکز کاربرد زور وتشکیل یک سیستم امنیت دسته جمعی که اوج آن در منشور ملل متحد دیده میشود. اولین گامها برای محدودیت آزادی توسل به زور در کنفرانسهای صلح لاهه برداشته شد.متعاقدین موافقت کردندکه در موارد جدی قبل از توسل به زور به مساعی جمیله یا میانجیگری دوست متوسل شوند.
در رابطه با قضیه کارولین دفاع مشروع دارای یک مرجع معتبر عرفی شد که محدودیت های اعمال آن را نشان میدهدعلی رغم این امر که مولفه های ضرورت وتناسب به خوبی در فرمول وبستر بیان شده اند هیچ تعریف دقیقی که حدود این مولفه ها را نشان دهد در حقوق عرفی وجود ندارد لذا دولتها طیف گسترده ای از اعمال حتی تجاوز کارانه خود را تحت دفاع مشروع توجیه کرده اند. جنگ افغانستان یکی از اعمال تجاوز کارانه دولت آمریکاست که با بهانه عملیات های مسلحانه گروهک تروریستی القاعده شکل گرفت |
