بررسی کاربردی و همه جانبه ی انواع گروه های معارض و تروریستی و نهضت های آزادی بخش نهض و تفاوت های آنها از دید حقوق بین الملل و فقه اسلامی با محوریت مجاهدین خلق(منافقین ) و حزب الله لبنان

چهار اصل در حقوق بین الملل عمومی ناظر به گروه های مخالف است:اصل عدم مداخله،اصل منع توسل به زور،اصل تعیین حق سرنوشت و اصل حاکمت دولتها

این چهار اصل ،تمایز قاطعی میان گروه های مخالف مشروع (نهضت های آزادی بخش) و گروه های مخالف نامشروع(تروریستی و شورشی)پدید می آورد

این اصول اجازه حمایت هیچ کشوری را به هر انگیزه ای از گروه های شورشی و تروریست نمی دهند،اگر چه رویه کشور ها برخلاف این است،و حمایتهایی ا گروه های تروریستی در سراسر جهان صورت میگیرد،علت این امر،مخفیانه و اثبات ناپذیر بودن این حمایتها است. تنها حمایتی که مجاز شمرده شده است حمایت های انسان دوستانه است که کشور ها براساس آن نمی توانند تبعیض آمیز،حمایت کند. از سوی دیگر ،کشور ها با حراز شرایطی می توانند از کشور مورد نزاع با شورشیان تروریست ها حمایت کنند. در مقابل نهضتهای آزادی بخش قرار دارندکه مفهوم دقیق تر و محدود تری دارند و تنها شامل سه دسته از مردم می شوند (مردم تحت استعمار ، اشغال و آپارتاید) که سازمان ملل با چند قطعنامه حقوق محدودی برای آنها قائل شده است . این نهضت ها بنابر اصل حق تعیین سرنوشت مشروعیت یافته اند این اصل اصول دیگر را محدود ساخته و حمایت کشور ها را از نهضت ها ی آزادی بخش مشروع می کند . البته یک استثنا وجود دارد و آن اینکه برای حمایت از آنان نمی توان خارج از سازمان ملل نیروی نظامی اعزام کرد.

این اصل با نابودی کشورهای استعمار گر و آپارتاید محدوده ی جدید تری پیدا کرده و مصداق واحدی یافته و آن مردم تحت اشغال و یا استعمار نو است از این رو برای بی مصداق نماندن آنرا ، به مردم تحت ستم یک حکومت ستمگر و دستنشانده بنابه گفته ی بسیار ی از حقوقدانان بین المللی باید تسری داد .

اسلام تمام دیدگاه حقوق بین الملل را در مورد این تمایز و مرزبندی بین نهضت های آزادی بخش و گروه های شورشی و تروریستی به رسمیت نمی شناسد .چون اختلاف اسلام با حقوق بین الملل در بسیاری از موارد در مبانی ، اهداف ، اصول و منابع است .

مبنای حقوق بین الملل تراضی کشورها (تراضی صریح در معاهدات و یا ضمنی در عرف ) می باشد در حالیکه مبنای الزام آوری حقوق اسلام تشریع الهی است .

هدف اصلی حقوق بین الملل حفظ صلح و امنیت بین المللی به هر طریق می باشد ، ولی هدف حقوق اسلام ،گسترش توحید و عدالت اجتماعی است .

طبق حقوق بین المللی گروه های مخالف را به دو دسته ی مشروع و نا مشروع مرزبندی کرده و طبق قوانین اسلام گروه های مشروع را با رعایت اصول حاکم ( مصلحت ، حفظ دارالاسلام ، نفی سبیل و احترام به معاهدات بین المللی ) مجاز است .

گروه های مشروع کسانی هستند که بر اساس اسلام چهار اصل دعوت ، امر به معروف و نهی از منکر ، تالیف قلوب و حمایت از مظلومان و مستضعفان می کنند .