|
از آنجا که تعریف از واژه «تروریسم» ارتباط تنگاتنگی با قدرت دارد، کشورهای مختلف در ارتباط با این مسئله وحدت نظر ندارند و همین موضوع باعث می شود که واژه فوق را در ذیل مفاهیم سیاسی (و نه حقوقی) بگنجانیم.
با توجه به اینکه گفتمان مسلط کنونی در ارتباط با تروریسم یک گفتمان آمریکایی است، نویسنده در اینجا تروریسم را معادل «کشتار شهروندان معمولی برای رسیدن به اهداف سیاسی» گرفته است.
از نگاه نویسنده، تروریسم بدعت تازه ای در جهان اسلام است و آمریکا با لشکرکشی به خاورمیانه در سال ۲۰۰۱، این پدیده شوم را نیز با خود آورده است.
اما، خوشبختانه چیزی را که اکنون در جهان اسلام شاهدش هستیم، بی توجهی مردم به تاکتیک تروریست ها (طالبان، القاعده، وهابیون) برای رسیدن به اهداف سیاسی است؛ مردم در خیابان ها راه می افتند، شعار سرمی دهند و اگر اعتراضات شان به خشونت کشیده می شود، مقصر آنها نیستند. این رویکرد می تواند نشانه خوبی برای گذر از تروریسم در ممالک اسلامی باشد.
اما، این آینده خوش یک شرط مهم دارد؛ جایگاه آمریکا و رژیم های محافظه کار عرب در منطقه متزلزل شود. اگر این شرط تحقق نیابد، نباید نسبت به آینده چندان خوشبین بود.
از جمله پدیده های نوظهوری که ما در کشورهای اسلامی خصوصا عراق و پاکستان شاهدش هستیم و تقریبا تبدیل به امری روزمره شده، چیزی است که ما آن را تحت عنوان «تروریسم» می شناسیم. |
